Skagfirðingabók - 01.01.1977, Síða 174

SKAGFIRBINGABÓK
7 Gjb. sn. Skfjs. 1896.
8 Alþ.tíð. 1897, B, bls. 873.
9 Gjb. sn. Skfjs. 1903.
10 Alþ.tíð. 1903, C, bls. 360.
11 Alþ.tíð. 1903, C, bls. 434.
12 Alþ.tíð. 1903, B, bls. 355.
13 Alþ.tíð. 1903. B, bls. 356.
14 Alþ.tíð. 1903, C, bls. 441.
15 Gjb. sn. Skfjs. 1904.
16 Gjb. sn. Skfjs. 1896.
17 Gjb. sn. Skfjs. 1895.
18 Gjb. sn. Skfjs. 1897.
19 Skjalasafn alþingis, Nd. 20—[19]03.
20 Alþ.tíð. 1903, C, bis. 412.
21 Alþ.tíð. 1903, B, bls. 358.
22 Gjb. sn. Skfjs. 1904.
23 Stj.tíð. 1904, B, bls. 269.
24 Stefnir, 2. tbl. 1895.
25 Alþ.tíð. 1901, C, bls. 424.
XIV.
V etrarleiðir
Enn er ótalinn einn þáttur samgangna og ekki sá ómerk-
asti, vetrarleiðirnar eða vetraraksturinn. Þessar leiðir voru til mikils
hagræðis, en „nú heyrir enginn, sem kemur út á hlaðið á kyrru
vetrarkvöldi, dunandi sleðaferð og dillandi kvæðastemmur berg-
mála í kvöldkyrrðinni neðan frá ísunum, sem þöktu stundum
Eylendið utan frá sjó og fram undir Vindheimabrekkur“.1 Og
óvíða, ef nokkurs staðar, hafa verið betri skilyrði til sleðaaksturs
en einmitt á Eylendinu, að ekki sé minnst á gæðingana. Vísast
hefur þar oft sannazt, að ,góður er jódynur glærra ísa‘!
Vetrarleiðirnar lágu til Sauðárkróks, og eftir þeim var ekið allrt
björg til heimilanna „frá því snemma vetrar og fram til vorkaup-
tíðar, ásamt öllu byggingarefniÞessu til áréttingar má m. a.
172