Jón á Bægisá - 01.11.1994, Síða 31

komu að mikilli sléttu sem hlaut vökvun sína úr smálækjum, er undu sig
niður grænar hlíðar
Við rætur fells, langt í norðri, stóð gríðarstórt mannvirki með tveim
dumbrauðum hliðum. Á milli laufa hárra trjánna sem skyggðu á múrinn
umhverfis, mátti fyrir innan greina kastala með veröndum og göngum í
undursamlegum litum.
Eldfuglar, trönur, fashanar og margs konar aðrir fuglar sveimuðu yfir trjá-
krónunum og smigu í fullkomnum samhljómi. Þegai’ þeir nálguðust mannvirk-
ið angaði loftíð af brönugrösum og kanil.
Yi-fang var orðinn gjörsamlegalega ringlaður og hafði ekki hugmynd um
hvar hann var staddur. Skyndilega benti þrællinn á kastalann og sagði: „Þetta
eru híbýli herra Changs.“ Yi-fang fannst hann vera að vakna af draumi.
Þegar þeir komu að hliðinu heilsaði maður í purpuralitum klæðum Yi-fang
og fylgdi honum til stofu. Hún var búin legubekkjum úr jaði, bronsborðum og
hægindastólum úr valhnotuviði. Öll voru húsgögnin samkvæmt gamalgróinni
hefð. Er hann stóð og dáðist að fögru munstri gluggatjaldanna og dásamlegu
myndverkunum á veggjunum, heyrði hann hljóm í skrautbjöllum nálgast úr
fjarska.
Tvær bláklæddar þjónustustúlkur birtust og buðu hann velkominn. Önnur
hélt á gullnu fati með vatni og handþurrku svo hann gæti laugað andlit sitt og
hendur. Hin bar honum grænt te í silfurbolla.
Um leið og Yi-fang hafði lokið við að þvo sér sá hann tólf aðrar fagrar meyjar
koma inn í stofuna. Þær gengu inn tvær í senn að gluggunum beggja vegna,
og tóku sér síðan stöðu sín til hvorrar handar við þá líkt og þær undirbyggju
komu einhvers.
Brátt birtist Chang Lao. Hann var með ferstrendan hatt, í rauðri skikkju og
svörtum silkiskóm. Framkoma hans var svo þokkafulf og virðuleg, að Yi-fang
gat varla trúað því, að þetta væri sami garðyrkjumaðurinn og búið hafði í
nágrenni hans fyrir mörgum árum. - Hann virtist hafa yngst með árunum.
Um leið og ein stúlknanna tiikynnti komu Yi-fangs, bauð Chang Lao hann
velkominn.
„Hvernig líður yður, bróðir, og ætt yðar? Systir yðar og ég hugsum oft til
yðar allra og um hvernig yður vegni í hinum mannlega heimi sem hlaðinn er
striti og áhyggjum; þeirri veröld, er fengið getur fólk til þess að finnast það
vera umlukið eldi og að það fái aldrei kælst. Við skiljum ekki hvernig yður
tekst að halda jafnaðargeði og innri friði.
Eins og þér sjáið, bróðir, er þessi veröld allt öðruvísi. Hér getið þér notið
dálítillar tilbreytingar frá daglegu lífi um stund... Gjörið svo vel að fá yður
sæti... Systir yðar er að greiða hár sitt. Hún kemur eflir andartak. “
Þegar ein þjónustustúlkan tilkynnti að húsmóðir hennar hefði lokið
snyrtingu sinni, var Yi-fang fylgt í innri stofu til þess að hitta systur sína. Frú
Chang var svo fagurlega búin að bróðir hennar þekkti hana aðeins með
naumindum. Hár hennar var sett upp í skrautgreiðslu og í það var nælt eldfugli
úr jaði.
Þetta var að vorlagi svo hún var í ljósgrænum kufii, sem í voru saumuð
plómublóm, og í pilsi úr hvítu silki. Hörund hennar virtist gagnsætt. Árin höfðu
áJffiœýtÁlá - LESIÐ MILLI LÍNA
31