Jón á Bægisá - 01.11.1994, Blaðsíða 90

Jón á Bægisá - 01.11.1994, Blaðsíða 90
þótt hann ætti að hafa séð hana seinna. ífyrra íMaríulaugum... Because I do not hope to turn again... H. hrosti því hann var sannfærður um að hann hefði þegar náð jafnvægi á þræðinum, þótt hann væri einn. Hann þurfti að krækja fyrir mjög mörg borð. Salurinn var fullur af reyk og hann furðaði sig nokkuð á því, enda skilti við hliðina á innganginum sem á stóð Reykingar bannaðar! Hann fann heldur ekki laust borð þrátt fyrir langa leit og settist loks hjá tveim búlduleitum mönnum sem svolgruðu vín. Að |ní er hann fékk séð var drukkinn bjór við hin borðin og stórar krúsirnar fóru í taugarnar á honum. Hann var ekki beinlínis heppinn með sæti því búldufésin tvö gátu ekki haldið sér saman. H. starði á lokaða gluggana sem furukrónur höfðu sums staðar borað sig gegnum og því sáldruðust í sífellu barrnálar niður á borðið. Þetta er gjörsam- lega óhugsandi, staðhæfði hann um leið og hann muldi nálarnar milli fingranna. Búklufésin kváðu hann hafa rétt fyrir sér og staðhæfðu samsinnandi að furur yxu ekki gegnum gler. Kvennaliðið gekk augsýnilega fyrst núna í salinn. Þær settust við langt Ijorð. Meðal roskinna kvennanna var lítil svarthærð fingerð kona sem sendi dansfólkinu fýldar augnagotur. H. virti dansendurna einnigfyrir sér, vildi ekki fást lengur um þennan undarlega glugga. Illjómleika- salurinn líktist æ meir leikfimisal, þar sem fólk stóð upp og settist niður en umskiptin voru svo viðstöðulaus að halda mátti að allir sætu og dönsuðu samtímis. Þannig voru bæði dansgólfið og sömuleiðis borðin kringum það ávallt upptekin. H. reis upp með hægð. Hann var dofinn í sitjandanum eftir þessa löngu setu. Hann héll af stað og nálgaðist æ hraðar borð kvennaliðsins rétt eins og einhver ýtti á liann aftan frá. Þó þurfti hann í þokkabót að ryðja sér braut milli dansendanna og það koslaði ekki lítið erfiði. í nánd við langa borðið, gegnt litlu svarthærðu konunni, hneigði hann sig. Augnaráð konunnar hnitaði hringa yfir hölðinu á H. og ekki varð úr því skorið hvort höfuðhreyfing hennar táknaði samþykki. H. teygði út höndina einbeittur. Elísabeth Báthory, kallaði hann litlu svarlhærðu konuna. Hún sagði ekki neitt og stóð bara upp. Þegar þau voru byrjuð að dansa sagði hann enn: Elísabet Báthory. Konan dansaði með höfuðið reigt aflur, full viðbjóðs, en það sást fremur af svip hennar, hreyfingar hennar sömdu sig svifléttar að sporum karlmannsins. Finnst yður gaman að dansa? spurði H. til að spyrja um eitthvað. Ekki við yður. Af hverju ekki? spurði H. ögrandi um leið og hann fylgdi henni aftur að borðinu. Þegar tónlistin liófst á ný hneigði liann sig aftur fyrir Efísabetu Báthoi’y. Hver var þessi Elísabet Báthory? spurði konan allt í einu úti á miðju dansgólfinu. Hún klemmdi varirnar svo fast saman að munnur hennar leit út eins og rautt hnífs- blað. Elísabet Báthory, tilkynnti H., var vond greifaynja sem baðaði sig í hlóði ungra stúlkna. Svei! Ekki svei! svaraði 11., Elísabet Báthory var fögur en þér eruð enn fegurri. Og vitið þér af hverju? Af því að þér eruð hún Elísabet mín Báthory, ég diktaði yður upp. Þér eruð vitskertur, sagði sú litla svarthærða og reif handlegginn lausan, líkt og hún ætlaði að losa sig úr sameiginlegu dans- spori þeirra. Leggið á minnið að ég heiti Dunja, ég er ekkja orustuflugmanns sem var dásamlegasti maður í heimi, fiugliðsforingi, og hrapaði fyrir einu ári er hann var að kenna arabískum flugmönnum. Var hann líka svona dásamlegur sem elskhugi? vildi H. fá að vita. Líka sem elskhugi, leggið það á minnið! Ég hef lagt það á minnið. H. kinkaði kolli.Hann var sá dásamlegasti og svo hrapaði fáfl d - TÍMARIT l'ÝÐENDA 1994 90
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116

x

Jón á Bægisá

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Jón á Bægisá
https://timarit.is/publication/1166

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.