Jón á Bægisá - 01.11.1994, Blaðsíða 99

Jón á Bægisá - 01.11.1994, Blaðsíða 99
geðþótta sínum. Og hinn veglyndi konungur, maður hennar, lét það eftir henni og battst í sjö daga ógurlegum eiðum. Og nú hafði hún öll völd í ríkinu í hendi sér, drottningin. Án tafar skipaði hún svo fyrir að Kúnala skyldi tekinn höndum, alsaklaus, og leiddur í myrkvastofu. Og hún mælti svo fyrir að þar skyldu augun stungin úr honum. Öllum hraus hugur, er þeir barst fregnin um handtöku sveinsins dygðum prýdda. Meira að segja böðlarnir vildu ekki hlýða skipun hennar og muldruðu í barm sér: — Nei, þetta er okkur um megn. Hjörtum okkar ofbýður. En drottningin rak þá í fangelsið með harðri hendi og hótaði þeim, ef þeir færðu sér ekki þá um kvöldið augu Kúnala, að hún myndi beita, til að murka úr þeim líiið sjálfum, pyndingum sem mannlegt hugvit hafði fram að þessu ekki enn fundið upp. Og þeir héldu nú af stað, daprir í bragði, böðlarnir, og gengu þungum skrefum inn í svartholið, og sem þeir komu ekki upp nokkru orði, urðu þeir með bendingum að koma kóngssyni í skilning um, hvað þeim væri á höndum. Og Kúnala, sem í sakleysi sínu vissi ekki hverju það sætti að honum hafði verið varpað í dýflissu í hóp illvirkja, kom það helst til hugar að það væri vilji föður hans, konungsins. En er hann komst að því, hvert var erindi þeirra, þessara manna með eirrauðu vopnin sem stóðu skjálfandi frammi fyrir honum, hrópaði hann: — Ágætu vinir, ekki er það rétt af ykkur að óhlýðnast skipun yfírboðara ykkar. Sá sem gerir skyldu sína í þessum heimi hlýtur laun fyrir, og ég bið ykkur fyrir alla muni að guggna ekki, lítið nú á, þetta vil ég gefa ykkur. Og hann dró fram úr pússi sínu nokkra dýrgripi og færði þá böðlunum að gjöf fyrir hlýðni þeirra og að launum fyrir ómak þeirra. Því hvernig fékk hann goldið þeim augnamissi sinn? Hverju skiptu þeir hann, þessir klunnalegu kristallar holds hans, hann sem var allur andi og sál? Honum var nóg að forða tveim mönnum frá því glapræði að óhlýðnast, frá þeirri villu að sýna mótþróa. En böðlarnir urðu frá að hverfa, því hendur þeirra tóku að skjálfa í hvert skipti er þeir reyndu að nálgast hann. Loks tókst þó stjúpunni, drottningunni, að hafa upp á manngarmi einum, snauðum og umkomulausum, og hann sendi hún nú til að svipta Kúnala ljósi augna sinna. Þegar hann varð þess áskynja að annað augað hafði verið dregið úr höfði hans, fór kóngssonurinn fram á það með bros á vör að sér yrði leyfl að halda á auganu í lófa sér stundarkorn, og um leið og hann vó það í hendi sér og einblíndi á það með hinu auganu sem eftir var, hrópaði hann: — Hví sérð þú ekki lengur heiminn sem í kringum þig er? Þú sást hann þó áður, þú óhrjálega líkamsflykki! Ó, mikil er heimska fákænna manna að halda að þú sért ljósgjafí þeirra, að trúa því að þú sért hluti af þeim sjálfum! Og þegar myrkur varð um hann og bæði augu hans slokknuð, hrópaði kóngssonurinn sigri hrósandi: — Augu líkama míns tóku þeir, en í þeirra stað á ég hin fullkomnu augu viskunnar. Og þótt þeir hafi fíett mig konungsskrúða, þá hef ég nú íklæðst purpura píslarvættisins, purpura lögmálsins, og dýrð mín er meiri en konungsins. á&œý’áiá- - LESIÐ MILLI LÍNA 99
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116

x

Jón á Bægisá

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Jón á Bægisá
https://timarit.is/publication/1166

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.