Jón á Bægisá - 01.11.1994, Síða 75

Það að vera fullkomin manneskja er æðra en allt annað. Nú er ég kominn
með líkþorn, það er þó alltaf í áttina.
Mannlegur virðuleiki er samt ennþá viðurkenndur í náttúrunni, því vilji
menn fæla fuglana frá trjánum er einhverju hrófað upp sem á að líkjast manni,
og jafnvel sá litli svipur sem fuglahræða hefur af manni dugir til að vekja
virðingu.
Bezta sönnunin fyrir eymd tilverunnar er sú sem sótt er í hugleiðingu um
dýrð hennar.
Ræfds örlaganorn! Árangurslaust farðar þú hrukkótt andlit þitt eins og gömul
skækja, árangurslaust hringlar þú trúðabjöllunum. Mér leiðist þú. Það er eitt
og samt, hið sama í hinu sama. Engin tilbreyting, eilíf uppsuða. Kom svefn og
dauði, þú lofar engu, þú efnir allt.
Svo bar við í leikhúsi að það kviknaði í tjöldunum. Þá kom loddari og sagði
áhorfendum frá því. Þeir héldu að það væri spaug og klöppuðu. Hann sagði
það aílur, og fólk klappaði enn þá meira. Þannig held ég að heimurinn muni
farast, við almenn fagnaðarlæti gamansamra manna sem halda að það sé
spaug.
Hin sanna nautn er ekki fólgin í því sem notið er, heldur í ímyndun manns.
Ef ég hefði í þjónustu minni auðsveipan anda sem færði mér, þegar ég bæði
hann nm vatnsglas, heimsins dýrustu vín sætlega blönduð í bikar, þá segði ég
honum upp þangað til hann hefði lært að nautnin felst ekki í því sem ég nýt,
heldur í því að ég fái vilja mínum framgengt.
Það sem heimspekingarnir segja um veruleikann veldur oft ámóta
vonbrigðum og að lesa á skilti hjá skransala: Hér er rullað. Sá sem kemur
með þvottinn sinn til að láta rulla hann fer fýluferð, því skiltið er bara til sölu.
Hlutföllin í skapnaði nn'num eru skökk að því leyti að framfæturnir eru of
stuttir. Eins og hérinn í Ástralíu hef ég mjög stutta framfætur, en óendanlega
langa afturfætur. Ylirleitt sit ég grafkyrr. Ef ég hreyfi mig tek ég ofboðslegt
stökk, og skelfi alla sem ég er bundinn hlýjum böndum frændskapar og vináttu.
Annaðhvort — eða
Upphafinnfyrirlestur
Giftu þig, þú munt iðrast þess; giftu þig ekki, þú munl líka iðrast þess; giitu
þig eða giftu þig ekki, þú munt iðrast hvorstveggja; annaðhvort giftir þú þig
eða þú giftir þig ekki, þú iðrast hvorstveggja. Hlæðu að heimsku veraldar, þú
munt iðrast þess; gráttu yfir henni, þú munt líka iðrast þess; hlæðu að heimsku
veraldar eða gráttu yfir henni, þú munt iðrast hvorstveggja, annaðhvort hlærðu
að heimsku veraldar eða þú grætur yfir henni, þú iðrast hvorstveggja. Ti-eystu
áfffiasyÁlá - LESIÐ MILLI LÍNA
75