Jón á Bægisá - 01.11.1994, Side 77

hinni hamingjusömu fornöld hefur til hugar komið að láta lítil börn gráta á
Ódáinsvöllum af því að þau dóu svo ung.
Undur kom yfir mig. Ég var hrifinn í sjöunda himin. Þar sátu allir guðirnir
saman. Sú sérstaka náð veittist mér að bera fram ósk. „Viljirðu,“ sagði
Merkúríus, „viljirðu æsku, eða fegurð, eða vald, eða langlífl, eða hina fegurstu
stúlku, eða einhverja aðra dásemd sem við eigum í skrankistunni, þá veldu.
En aðeins eitthvað eitt.“ Ég var ráðvilltur andartak. Svo sneri ég mér að
guðunum og sagði: Uæstvirtu samaldrar! Ég vel það eitt að ég megi alltaf hafa
hláturinn mín megin. Enginn guðanna sagði eitt einasta orð, heldur fóru þeir
allir að hlæja. Af því dró ég þá ályktun að ósk mín væri uppfyllt, og mér fundust
guðirnir vera smekkvísir í svörum. Því það hefði ekki verið viðeigandi að svara
með alvöru: þér verður að ósk þinni.
Þorsteinn Gylfason íslenskaði.
„Strengleikar“ eru fyrsti hlutinn af fyrsta höfuðriti Kierkegaards/fn/mð/morf-
eða. „Diapsalmata" voru strengleikar sem Gyðingar létu leika í musterum
milli lestra úr Davíðssálmum. Orðið er stundum þýtt „millispil". „Ad se
ipsum“—„Til sjálfs sín“—er lieiti á Hugleiðingum Markúsar Árelíusar keisara
í Rómaborg (121—180). Jonathan Swift (1667—1745) var dómkirkjuprestur í
Dyflinni og höfundur Ferða Gúllívers og fleiri rita. Hinn 14da febrúar 1836
brann leikhús í Pétursborg með þeim atvikum sem Kierkegaard segir frá.
Hérinn í Ástralíu (sem Kierkegaard kallar Nýja Holland) er væntanlega
kengúra, ef til vill svonefnd hérakengúra sem er smávaxin. Baruch Spinoza
(1632—1677) var hollenzkur lieimspekingur af Gyðingaættum, höfundur
Siðfrœði og fleiri rita. C.F. Sintenis (1750—1820) var þýzkur guðfræðingur og
höfundur bókarinnar Stundir fyrir eilífðina. Nýbúðir eru lítið hverfi í
Kaupmannahöfn, upphaflega reist af Kristjáni 4ða handa hermönnum hans.
Frá börnunum sem gráta á Ódáinsvöllum segir íEneasarkviðu Virgils VI, 426—
429.
LESIÐ MILLI LÍNA
77