Jón á Bægisá - 01.12.2006, Síða 29

„Glöðskulum bœði við brott síðan halda brennandi ífaðmlögum lofivegu kalda... “
ur dómur um ljóðaþýðingar Poestions, enda mikið og vandasamt verk að
kanna þær til hlítar, heldur litið örstutt á það sem samtíðarmenn hans á
Islandi með góða eða nokkra þýskukunnáttu höfðu um þessi mál að segja.
I greininni „Þýzkir fræðimenn er sinnt hafa íslenzkum efnum“ sem birtist í
Almanaki Hins íslenzkaþjóðvinafélags árið 1929 telur Alexander Jóhannesson
þýðingar Poestions almennt mjög vandaðar en segir jafnframt þegar talið
berst að Eislandblúten að þýðingarnar séu „ekki allar jafn-vel gerðar, eins
og ekki er við að búast, en hjá því verður ekki komizt að þýða ljóð á önnur
mál, ef reyna á að gefa sýnishorn af bókmenntum einnar þjóðar.“ I ritdómi
um sömu bók sem birtist í Eimreiðinni 1905 skrifar Matthías Jochumsson
að þar sýni „höf. fyrst til fulls, hve ágætur þýðari hann er, þ.e. skáld og lista-
maður.“ Steingrímur Thorsteinsson sem kunnur var fyrir vandvirkni sína
og afbragðs þýskukunnáttu skrifar eftirfarandi í fyrrnefndum dómi í Skírni
1905:
„Eru í þessari bók um 150 kvæða eða vísna þýðingar og er það eigi alllítið
safn að vöxtunum, en um hitt er ekki minna vert, hversu vel er frá því
gengið, valið yfirleitt gott og þýðingarnar svo, að engin er meðal þeirra
sem sagt verður um að hafi mistekist, en margar svo snildarlegar að það
er aðdáunarvert. Það er ekki lítill vandi, að þýða svo vel að manni finst
sem maður sé að lesa kvæði frumort á þýzku að því er mál og kveðandi
snertir, en finnur þó jafnframt í fúllum trúleik kjarna og fegurð íslenzku
frumkvæðanna. Það er skáldskapargáfa fýrir sig að leysa þann vanda svo
vel af hendi.“
I Eislandblúten eru engu skáldi gerð eins góð skil og Bjarna Thorarensen —
samtals tuttugu og tvær þýðingar. Næst á eftir koma þeir Jónas Hallgrímsson
og Steingrímur Thorsteinsson í um fjórtán þýðingum hvor. Af þessu ætti að
vera ljóst að Poestion hefúr metið Bjarna mikils og það er því ekki úr vegi
að skoða þýðingu hans á Sigrúnarljóðum, einu þekktasta kvæði Bjarna, og
líta svolítið á það sem Poestion hafði um skáldið að segja.
Sigrúnarljóð teljast til höfuðkvæða Bjarna Thorarensens og skipa
mikilvægan sess í ljóðlist og bókmenntasögu Islendinga á 19. öld. I þessu
hárómantíska ástarkvæði tekst Bjarni meðal annars á við forna bókmennta-
arfleifð Islendinga. Kvæðið dregur nafn sitt af einni af aðalhetjum hetju-
kvæða eddukvæða og er hún jafnframt ávörpuð í fyrstu ljóðlínunum
og formið sækir fyrirmynd sína að hluta í dróttkvæðan hátt (þrjú ris,
stuðlasetning og innrím). En Bjarni skrifar ljóðið einnig undir áhrifum sam-
tíma síns. Einkunnarorð þess eru úr leikritinu Axel og Valborg eftir Adam
Oehlenschláger, brautryðjanda danskrar rómantíkur. Eins og Sigrúnarljóð
fjallar Axel og Valborg um upphafna (platónska) ást manns og konu sem
DAG HEYRA SÖNGGYÐJURNAR TIL ÞÍN
27