Tímarit hjúkrunarfræðinga - 01.04.2013, Qupperneq 45

Tímarit hjúkrunarfræðinga – 2. tbl. 89. árg. 2013 41
HVAÐ VERÐUR UM
HJÚKRUNARMINJASAFNIÐ?
Einn af fyrstu einkennisbúningum
hjúkrunarkvenna var saumaður 1926 og borinn
af hjúkrunarkonum í heilsuvernd. Með honum
var dökkblár hattur með blæju og merki
félagsins á borða á vinstri handlegg. Kápan
kostaði 150 kr.
Hjúkrunarnemabúningur frá 1930.
Höfuðfat var blæja.
Samstarf við Lækningaminjasafnið
Í janúar 2011 er gerður samstarfs­
samningur milli Félags íslenskra hjúkr unar­
fræðinga og Lækninga minjasafns Íslands
um varð veislu hjúkrunarminja og sam starf
um miðlun á sögu hjúkrunar.
Eftir að samstarfssamningurinn var
gerður fluttust munir félagsins, úr
geymslu FÍH og úr bílskúr undirritaðrar,
að Bygg görðum 7 sem er geymsluhús og
vinnu aðstaða Lækninga minjasafnsins.
Það hús var keypt fyrir gjafafé prófessors
Jóns Steffensen sem var frum kvöðull í
söfnun heilbrigðis minja.
Mikill hvalreki var að komast með þessu móti
í samstarf við frábært fagfólk Lækninga­
minjasafnsins þar sem húsum réð verk­
stjóri með sérmenntun bæði í sagn fræði
og safna fræði, fyrir nú utan að vera haldin
ódrepandi áhuga og væntum þykju á starfinu
og er slíkur starfsmaður vandfundinn og
ekki á hverju strái.
Nú eru um 900­1000 gripir skráðir í
Hjúkrunar minja safninu. Undirrituð hefur
einnig skráð tölu vert af munum sem komu
frá félaginu í Lækninga minjasafnið en þeir
áttu að mínu mati frekar heima þar en
í Hjúkrunar minjasafninu. Í skráningunni
kemur fram hvaðan munirnir komu.
Á því sama ári 2011, eða skömmu eftir að
St. Jósefsspítala var lokað, kom töluvert
af munum þaðan til safnsins en búið er
að skrá þá og ganga frá. Vel hefur gengið
að skrá og ganga frá munum þó að ekki
sé því lokið en töluverð vinna er eftir við
að ganga frá gömlum myndum. Það sem
eftir er, svo sem ýmislegt sem tilheyrir
ýmsum sérgreinum læknisfræðinnar, er
enn ófrágengið.
Þó að búið sé að ganga frá þeim munum,
sem komu frá FÍH, eru ógrynni af minjum
enn á Landspítala og fleiri stöðum, sem
vonandi koma síðar inn í safnið, þannig
að í raun er vinnan rétt komin af stað við
söfnun og skráningu hjúkrunarminja.
Efndir Seltjarnanesbæjar við
Lækningaminjasafnið
Samstarfssamningur var gerður við Sel­
tjarnar nes bæ 2007 þar sem bærinn
tók að sér uppbyggingu og rekstur
Lækninga minjasafnsins. Stofnskrá
safnsins var samþykkt árið 2009.
Við sem starfað höfum við safnið
síðastliðin ár trúðum því að búið
væri að ákveða endanlegan stað fyrir
Lækningaminjasafn sem ég vildi helst
kalla Heilbrigðisminjasafn. En Adam var
ekki lengi í Paradís. Annað kom á daginn
okkur að óvörum svo ekki sé meira sagt.
Í desember fyrra árs fór að kvisast
að Seljarnarnesbær vildi draga sig út
úr starfsemi safnsins. Fóru þá í hönd
fundahöld. Fregnir af fyrsta fundinum
voru þær að safnið yrði rekið af
Seltjarnarnesbæ að minnsta kosti út
árið 2013 og ætti á meðan að skoða
leiðir til annars rekstrarforms. Fáeinum
dögum síðar var aftur fundað og þá
tilkynnti bæjarstjóri Seltjarnarnesbæjar
að safninu yrði lokað 31. desember
2012. Þegar bærinn sagði sig frá
samningnum 1. janúar 2013 tók mennta­
og menningarmálaráðuneytið við ábyrgð
á safninu að beiðni bæjarins.
Mér er spurn: Hvað er í gangi? Er hægt
að taka slíkar ákvarðanir bara sísvona eins
og ekkert sé? Eða eru þetta talin eðlileg
vinnubrögð? Nú hefur Þjóðminjasafn
Íslands tekið við safninu og óvíst er um
fram hald mála. Margar spurningar vakna.
Hvernig ætlar til dæmis Seltjarnarnesbær
að skilja við þetta mál? Hvað framtíðin
ber í skauti sér er ekki auðvelt að sjá
þessa stundina en vonandi rofar til þannig
að ekki líði alltof langur tími þar til hægt
verður að líta gripina augum.