Þjóðmál - 01.06.2011, Síða 28

26 Þjóðmál SUmAR 2011
sætisráðherraefni Samfylkingarinnar, eft ir að
framsóknarmenn og vinstri grænir bol uðu
henni úr stól borgarstjóra þegar hún ákvað
með skömmum fyrirvara að taka sæti á lista
Samfylkingarinnar . Össur formaður varð að
gefa sviðið eftir til svilkonu sinnar og má
nærri geta hvort honum hafi verið það ljúft .
Í Borgarnesræðunni líkti Ingibjörg Sól rún
stöðu Samfylkingarinnar við Kvennalist­
ann 1983 og Reykjavíkurlistann 1994 .
„Og núna liggur eitthvað í loftinu og það
er okkar verkefni í Samfylkingunni að
breyta því úr óræðum væntingum í orð og
at hafnir,“ sagði hún en tókst ekki að fylgja
eftir ætlun sinni um að túlka nýja framtíðar­
sýn félagshyggjufólks . Flokkshugsunin var
henni of töm, minningin um tapið 1999 of
sár . Þjóðfélagsgreiningin, sem for sætis ráð­
herra efni Samfylkingarinnar lagði upp, var
endur ómur af þráhyggju flokksins gagn vart
Davíð Oddssyni . „Finnst [fólki] nóg komið
af afskiptum stjórnarráðsins af fyrir t ækjum
og fjármálastofnunum lands manna?“
spurði oddviti breiðfylkingar vinstri­
manna, líkt og það væri brýnt viðfangs efni
félagshyggjuflokks að bera blak af kaup­
sýslumönnum og bönkum . Meðal jafn aðar­
manna á Norðurlöndum þættu það tíð indi
að vinstriflokkur gengi erinda auð manna
gagnvart almannavaldinu .
Sérstakt faðmlag frá Ingibjörgu Sólrúnu
fengu þrjú fyrirtæki: Kaupþing, Norðurljós,
sem þá var í eigu Jóns Ólafssonar, og Baug­
ur . Ástæðan fyrir dálætinu var að Dav íð
hafði gagnrýnt þessi fyrirtæki . Norð ur ljós
og Baugur sættu á þessum tíma opinberri
rannsókn og Ingibjörg Sólrún dró í efa
að málefnalegar ástæður lægju að baki .
Bæði þá og síðar fer Ingibjörg Sólrún
býsna nálægt því að segja embættismenn
lögreglu­ og skattayfirvalda spillta, þeir
vinni ekki rannsóknir faglega og með
rökstuddan grun að leiðarljósi heldur láti
Davíð Oddsson segja sér fyrir verkum .
Forstjóri Baugs ákvað að leggja mál þannig upp að forsætisráðherra stæði á
bak við húsrannsóknina hjá Baugi síð sum­
ars 2002 í kjölfar kæru Jóns Geralds Sull­
en berger sem hafði verið í viðskipum við
Baug . Borgarnesræða Ingibjargar Sólrúnar
féll eins og flís við rass að hagsmunum Baugs
og hugarástandi forstjórans . Jóni Ásgeiri
fannst óhugsandi að lögreglan tæki Baug til
rann sóknar án beinna fyrirskipana frá for ­
sæt is ráðherra . Í bók sinni birtir Björn nokk­
ur dæmi um hvernig Jón Ásgeir virðist hafa
sannfært sjálfan sig um að Davíð Oddsson
hefði Baug að skotmarki . Erlendur lög fræð­
ing ur, Deidre Lo, í þjónustu Jón Ásgeirs, hitti
lík lega naglann á höfuðið með þeim orðum
í blaða viðtali að til að skilja Baugs málið yrði
mað ur að skilja „hugarfar Jóns Ásgeirs“ (bls .
131) .
Veturinn 2003 varð til áætlun hjá Jóni Ás­
geiri og Gunnari Smára Egilssyni rit stjóra
um að binda enda á pólitískan feril Davíðs
en þingkosningar voru þá um vorið . Fyrir
kosningar eru stjórnmálamenn hvað veikastir
fyrir . Ef tekst að draga trú verðug leika og
heilindi stjórnmálamanns í efa skömmu fyrir
kosningar stendur hann höllum fæti . Í hita
kosningabaráttunnar er snúið að vinda ofan
af rangfærslum og blekk ingum sem öflugur
fjölmiðill heldur á lofti .
Þann 1 . mars 2003 birtist fjögurra dálka
forsíðufyrirsögn í Fréttablaðinu: „Óttuð ust
afskipti forsætisráðherra .“ Reynir Trausta­
son blaðamaður var skráður fyrir fréttinni .
Í opnufrétt inni í blaðinu er sagt að Dav íð
Oddsson hafi vitað um Jón Gerald Sullen­
berger áður en hann kærði Baug og gefið til
kynna að Davíð hafi staðið á bak við aðför
yfirvalda að fyrirtækinu . Tölvupóstar á
milli yfirmanna Baugs og ljósrit úr fundar­
gerðum birtust á síðum Fréttablaðsins til
að renna stoðum undir fréttina . Fundur
Hreins Loftssonar og Davíðs í London árið
áður var kallaður „leynifundur“ til að blása