Þjóðmál - 01.06.2011, Blaðsíða 53

Þjóðmál - 01.06.2011, Blaðsíða 53
 Þjóðmál SUmAR 2011 51 Kjósandi í lýðræðisríki er í hlutverkum, herra og þjóns . Hann er valdhafinn og ræður lögunum, sem hann svo sjálfur verður að hlýða . Marteinn Lúther orðar þessa hugsun svo á 16 . öld: Kristinn maður er frjáls herra allra hluta og engum undirgefinn . Kristinn maður er auð mjúkur þjónn allra og öllum undir­ gefinn . Enginn getur fús þjónað öðrum, nema hann sé sinn eiginn herra . Þessi tvöfaldi eiginleiki er einkenni allra siðaðra manna og gerir lýðræðið svo tilvalið fyrir þá . Jafnvægi þessara þátta má ekki raskast um of . Þessi fagra mynd er þó að brenglast hægt og bítandi . Hið opinbera er, í krafti lagasetningar­ valds, skatt tekna og yfirburða lánstrausts, að leggja undir sig sífellt meiri eignir, tekjur og þjónustu . Kjósandinn — sá sem valdið hefur — verður fjárhagslega æ háðari þeim sem hann er að kjósa . Sá sem um tíma er valinn til að fara með valdið, beitir því langt umfram þörf til að ganga á eignir þess sem treystir honum fyrir forræði sínu . Til þess að hægt sé að tala um að kjós­ andinn hafi valdið þarf hann að vera fjár­ hagslega sjálfstæður . Hann má ekki vera háður þeim sem hann ætlar að kjósa . Þá myndast lýðræðishalli . Ein leið til þess að ráða bót á þessu er að stofna jöfnunarsjóð einstaklinga . Í þennan sjóð renni fé ákveðinna skatt stofna og vissar opinberar eignir . Úr þessum sjóði renni svo fé til hinna eigna­ og tekju minnstu og jafni þannig efnahag Íslendinga Þetta tæki mörg ár . Þetta myndi koma ungu fólki vel og gerði því kleift að líta bjart­ ari augum til framtíðarinnar í landi sínu . Tilgangurinn með þessu er einnig að gera sem flesta landsmenn áhrifaríkari og ábyrgari í efnahagsstarfsemi landsins . Þar sem þetta fé kemur úr opinberum sjóði er hægt að binda það ýmsum mark­ vissum skilyrðum, svo sem þeim að menn fari skynsamlega og vel með þessar eignir og ávaxti þær . Þetta fé á að vera varasjóður og skyldusparnaður móttakanda, lykill að tryggri undirstöðu sjálfstæðis hans . Mark­ mið ið er að þeir tekjulægstu eigi allt að árs­ launum í sparisjóði . Það sem svo yrði um­ fram öryggismörk yrði mönnum til frjáls­ ari ráðstöfunar . Öryggishlutinn yrði ekki veðhæfur, aðfararhæfur né skatt skyldur . Ísland samtímans er í flestum saman­ burði ríkt samfélag, þrátt fyrir hrunið, sem við komumst í gegn um í fyllingu tímans . Eðlilegt er að sem flestir hafi áhrif á hvernig með landsauðinn er farið og hafi hönd í bagga með ráðstöfun hans og eftirliti . Eftir því sem fleiri hafa beina hagsmuni af góðri efnahagsstjórnun er líklegra að hún takist . Meiri jöfnuður skapar meiri sátt og frið í landinu og dregur úr glæpum og afbrot um . Mannfélagið myndi eftir sem áður hvíla á eignarrétti, lýðræði og markaðssamskipt um, þar sem mannréttindi væru í hávegum höfð . Efnahagurinn verður jafnaður neðan frá til að útrýma fátækt og skorti svo að sem flestir getir verið þátttakendur í þjóð félag­ inu og efnahagslífinu . Ekki er meiningin að taka eignir af auðmönnum, heldur að beita drif­ krafti þeirra og hugmyndaflugi fyrir efna­ hags vagninn . Á síðari tímum hefur auður hinnar ríkustu orðið langt umfram nokkra þörf og raunar ráðgáta hvaða tilgangi sú auðsöfnun hefur þjónað . Eins og vel kemur fram í skýrslu rann­
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100

x

Þjóðmál

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Þjóðmál
https://timarit.is/publication/1175

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.