Þjóðmál - 01.06.2011, Qupperneq 44

42 Þjóðmál SUmAR 2011
út í horn íslenskra stjórnmála . Hann á að
mæta pólitískum andstæðingum hvenær og
hvar sem er . Flokksmenn eiga að halda til
haga þeim gríðarlega árangri sem náðist undir
forystu Sjálfstæðisflokksins, ekki síst á sjöunda
og tíunda áratug síðustu aldar sem og á fyrstu
árum nýrrar aldar . Þá nutu Íslendingar mestu
framfara á sviði atvinnumála og grunnurinn
að öflugu velferðarkerfi var lagður . Sótt var
fram á sviði lista, menningar og mennta .
Menn eiga því að líta til sögunnar með stolti
en um leið að gangast við því að ýmislegt fór
úrskeiðis . Þar skiptir tvennt mestu . Ríkis­
stjórn ir Sjálfstæðisflokksins misstu stjórn á
vexti ríkisvaldsins og flókið reglugerðaveldi
náði að festa rætur . Þá fengu öflugar við­
skipta blokkir að blómstra og leggja undir sig
stóran hluta viðskiptalífsins — ekki í krafti
þess að eigendur og stjórnendur væru snjallari
en keppinautarnir eða byðu betri og ódýrari
þjón ustu — heldur í skjóli óeðlilegs aðgangs að
láns fé . Sjálfstæðisflokknum mistókst að koma
böndum á þessar stóru viðskiptasamsteypur
og tryggja eðlilega og heilbrigða samkeppni .
Sinnuleysi og leti
Við, sem höfum skipað okkur undir gunnfána Sjálfstæðisflokksins, geng um
ekki til liðs við flokkinn vegna nafnsins eða
vegna þess að einhvern tíma í sögu hans hafi
þar verið magnaðir foringjar við völd . Nei .
Við erum frjáls hyggjumenn, hægri menn, efa­
semda menn um mátt ríkisvaldsins, trú menn
þess að hver sé sinnar gæfu smiður, um leið og
trú okkar krefst þess að hjálpa samborgurum
okkar . Við erum fólk sem talar um borgara í
stað þess að ræða um þegna . Við erum sann­
færð um að leiðin til hamingjunnar liggi hvorki
í gegnum ríkið eða auðæfi . Við erum fólk
sem telur að mælikvarði á náungakærleika og
hjálp semi verði aldrei fundinn í því hvað við
greiðum í skatta, heldur hvernig og hvort við
komum nágranna okkar til hjálpar, án þess að
um það sé sérstaklega getið í fjölmiðlum . Sjálf­
stæðis menn eru því bara venjulegir Ís lending­
ar og þegar Sjálfstæðisflokkurinn byrj ar að tala
og framkvæma eins og venjulegir Íslending ar,
mun flokkurinn — en fyrst og fremst þjóð in
— njóta góðs af .
Sjálfstæðisstefnan er sprottin úr íslenskum
jarðvegi, mótuð af harðbýlu en gjöfulu landi .
Þar liggja rætur okkar . Í alsnægtum síðustu
ára höfum við sjálfstæðismenn því miður
gleymt því hvar ræturnar liggja — við höfum
ekki ræktað okkar sögulega hlutverk af þeirri
trúmennsku sem ætlast er til .
Í stjórnmálum eru margar þversagnir en
líklega þurfum við hægri menn að glíma við
fleiri þversagnir en þeir sem eru til vinstri . Þrátt
fyrir þessar þversagnir hefur íslenskum hægri
mönnum tekist betur en sósíalistum að halda
hópinn . Frjálshyggju menn eru í bandalagi
við íhaldsmenn, launa menn eru samherjar
at vinnu rekenda, fisk vinnslukonan á samleið
með út gerðar manninum, menntamaðurinn
er jafn ingi þess óskólagengna, sem átti ekki
mögu leika á að afla sér menntunar .
Það er margt sem okkur sjálfstæðismenn
grein ir á um og sem betur fer . Í gegnum ára­
t ugina hefur það verið styrkur flokksins að við
skulum hafa tekist á og það stundum harka­
lega . Enginn íslenskur stjórn málaflokkur hefur
staðist hörð málefnaleg átök með sama hætti
og Sjálf stæðisflokkurinn . Og hvernig má annað
vera? Samkeppni hugmynda er rist djúpt í sál
okkar . Við höfum unun af kappræðum, deilum
og sam keppni . Að kljást við ólíkar og oft ögr­
andi skoð anir er hluti af því sem við erum .
Hvort sem okkur hægri mönnum líkar betur
eða verr, þá urðu hugsjónir okkar fyrir verulegu
áfalli þegar alþjóðlega fjármálakreppan reið
yfir . Fyrir hægri menn á Íslandi var áfallið
enn meira þegar fjármálakerfið hrundi með
skelfilegum afleiðingum .
En það eru gríðarleg tækifæri fólgin í þess­
um vandræðagangi okkar . Við urðum sinnu­
laus — hættum að tefla fram hugmyndum,