Þjóðmál - 01.06.2011, Qupperneq 97
Þjóðmál SUmAR 2011 95
fræðinga nú á dögum . Hann er afkasta mik ill
fræðimaður og hefur skrifað fjölda bóka og
ritgerða, einkum um íslenska sögu nítjándu
aldar og um Íslendinga í Kaupmanna
höfn á átjándu og nítjándu öld . Þessi bók
var hin síðasta sem hann gekk frá, áður en
hann fluttist aftur í heimahagana norður
í landi, eftir langa dvöl í höfuðborg inni .
Hún ber fræðilegu handbragði hans glöggt
vitni, byggir á yfirgripsmikilli þekkingu og
traustri rannsókn og er einkar vel skrifuð,
fróðleg og skemmtileg aflestrar .
Þjóðfélagsgagnrýni
Einars Más
Einar Már Guðmundsson: Bankastræti núll . Mál
og menning, Reykjavík 2011 . 185 bls .
Eftir Björn Bjarnason
Eftir að hægrimenn unnu kosn ingasigur í Portúgal 5 . júní sl . eru aðeins
fjórar vinstristjórnir eftir innan Evrópu
sam bandsins af þeim 27 sem þar sitja . Þær
eru í Austurríki, Grikklandi, Slóveníu og á
Spáni . Ríkisstjórnir Grikklands og Spánar
standa mjög höllum fæti . José Zapatero,
forsætisráðherra Spánar, hefur lofað því
að hætta í stjórnmálum eftir þetta kjör
tímabil . Hann gaf þessa yfirlýsingu í von
um styrkja stöðu flokks síns . Í nýlegum
sveit ar stjórnakosningum sökk flokkurinn
hins vegar niður á botn og er talið ólíklegt
að hann komist þaðan aftur í bráð .
Fyrir utan ESB en á evrópska efnahags
svæðinu sitja tvær vinstristjórnir: á Íslandi
og í Noregi . Innan þeirra beggja er hart
deilt á forystumenn stjórnarflokkanna
lengst til vinstri, það er VG hér landi undir
for mennsku Steingríms J . Sigfússonar og
SV í Noregi undir formennsku Kristinar
Halvor sen . Formennirnir eru sakaðir um
að sýna ekki dogmatískri stefnu flokka
sinna næga hollustu . Þeir láti um of glepjast
af markaðsöflunum og séu hallir undir
fjármálamenn svo að ekki sé talað um
NATO og hernaðinn í Líbíu .
Á þetta er minnst í upphafi umsagnar um
nýja bók Einars Más Guðmundssonar rit
höfundar Bankastræti núll af því að hann
lítur á sig sem sósíalista af gamla skólanum .
Hann hafi aldrei lagt lið sitt við fjármálafursta
eða ýtt úr vör með útrásarvíkingum eins og
margir skáldbræður hans . Honum sé því
fært að fjalla um bankahrunið án þess að
sitja undir ásökunum um tvískinnung enda
sé sér kappsmál að komast ekki í mótsögn
við sjálfan sig þótt hann sýni þeim vissulega
skilning sem átti sig á villu síns vegar .
Einar Már skipar sér í hóp þeirra sem
gagn rýna Steingrím J . fyrir framgöngu hans
sem ráðherra . Hann spyr eftir að hafa séð
Steingrím J . fjármálaráðherra fylgja allt
ann arri stefnu en sami Steingrímur J . gerði
áður en hann varð ráðherra:
„Hver er munurinn á ráðherra með hug
sjónir og ráðherra án hugsjóna? Getur sami
maður verið bæði raunsær og óraunsær? Eða
er veruleikinn óraunsær og allt ruglið raun
veruleiki? Er það ráðherrastóllinn sem hugs
ar en ekki ráðherrann sem í honum situr?“
Einar Már segir núverandi ríkisstjórn
fylgja „gömlu fjármálastefnunni sem velt ir
kostnaðinum og kreppunni yfir á al menn
ing en slær skjaldborg um fjár mála fyrirtæki
og auðjöfra“ . Stein grím ur J . ætti að vita
að þeir sem hafni „afar kostum Al þjóða
gjald eyrissjóðsins og Evrópu sam bands ins“
vilji ekki hrunverjana aftur . Svo er eins og
Einar Má fái bakþanka, því að hann segist
ekki beina gagnrýni „gegn Steingrími J .
sem slíkum“ . Hann meti Steingrím J .
sem persónu og vilji endilega sjá hann við
stjórn völinn . Steingrímur J . þurfi „bara að