Þjóðmál - 01.12.2011, Síða 5

4 Þjóðmál VETUR 2011
Vafalaust hefur það verið reiknað út hvert þjóðhagslegt gildi jólahaldsins er . Það
er áreiðanlega umtalsvert . Hagvöxturinn
hlýtur að hafa gagn og gott af þeirri miklu
verslun og viðskiptum sem jólahaldinu
tengjast, og svo bætast við hinir margvíslegu
menn ingaratburðir sem hljóta að hafa
marg feldisáhrif út í hagkerfið . Um þetta
geta menn áreiðanlega verið sammála .
En mér finnst undrum sæta hve menn
eru einatt tilbúnir að draga úr, niðra og
lítils virða þau áhrif sem hin kristna trú og
kirkja hefur á hag og velferð landsmanna,
sam félag og menningu . Það kemur ekki
fram í vísitölum og verður enda ekki mælt
á neinn venjulegan mælikvarða . Verðmæti
þess verður áreiðanlega ekki ljóst fyrr en
þess nýtur ekki lengur við . Við tökum
ekki eftir því þegar síðasti farfuglinn
kveður og síðasta lauf sumarsins er fallið að
mold . Allt í einu er söngurinn þagnaður,
hauströkkrið yfir og allt um kring . Eins
verður það þegar áhrifum kristninnar er
bægt frá, þegar uppeldi í trú er ekki sinnt,
þegar bænarmálið þagnar, þegar virðing-
unni fyrir því heilaga er vikið til hliðar, þá
leggst guðleysið yfir .
Djákni í einni af kirkjum höfuðborgar-
inn ar heimsótti leikskólana fyrir jólin og
ræddi við börnin um jólaboðskapinn —
þetta var áður en Reykjavíkurborg brást við
meintum háska trúaruppeldis og áhrifa á
ómótuð skólabörn og bannaði heimsóknir
kirkjunnar þjóna . Hún spurði börnin: „Hvar
eru jólin?“ Lítil stúlka rétti upp hönd: „Í
Smáralind!“ „Nei,“ sagði djákninn, „jólin
eru í hjartanu á okkur .“ „Jaá,“ sagði þá sú
litla, „þetta þarf ég að segja henni mömmu .
Hún veit það ekki!“
„Þessa hátíð gefur okkur Guð . Guð, hann
skapar allan lífsfögnuð . . . “ kenndi mamma
þjóðskáldsins, Matthíasar Jochumss onar,
drengj unum sínum og hann fékk aldrei
full nóg þakkað þá gæfu . Ekkert mannrétt-
inda ráð var til að slá á munninn á henni er
hún kenndi þeim hið „eilífa’ og stóra, kraft
og trú“ og „gaf mér svo guðlegar myndir“ .
Hún vissi, eins og mömmurnar í þessu landi
hafa einatt vitað og allt til þessa dags, að það
sem mestu varðar og dýrmætast er, það er
Guð, og trúin, vonin og kærleikurinn og
gleðin sem hann gefur . Það eru ómetanleg
verð mæti .
Með kerfisbundnum hætti virðist nú vera unnið að andlegu og trúarlegu
ólæsi á sama tíma og fjölbreytni trúarbragða
eykst og sýnileiki þeirra á vettvangi dagsins .
Ólæsi og fáfræði verður gróðrarstía fordóma
og á því þurfum við síst að halda .
Karl Sigurbjörnsson
Verðmæti
Jólahugleiðing