Þjóðmál - 01.03.2013, Blaðsíða 8

Þjóðmál voR 2013 7
stöðumat feli í sér mikilvæga viðmiðun til
að meta árangur næstu ára í ljósi þróunar
síðustu ára og þess sem gerðist í hruninu .
Veit nokkur um afrakstur þessarar vinnu?
Verður hún kynnt í kosningabaráttunni til
að sanna afrek ríkisstjórnarinnar? Því var
einnig lofað að niðurstöðum rannsóknar-
nefndar Alþingis um bankahrunið yrði „fylgt
eftir af fullum heilindum“ . Fram yrði að fara
„heiðarlegt uppgjör við þá peningahyggju
sem leiddi til hrunsins“ til að íslenskt samfélag
gæti sameinast á ný og beint kröftum sínum
að því að byggja upp til framtíðar . Hvar eru
efndir þessa? Upplausnin á alþingi er að
minnsta kosti algjör .
Stjórnarflokkarnir beittu sér fyrir ákæru
á hendur Geir H . Haarde, fyrrverandi
forsætisráðherra . Hann var dreginn fyrir
landsdóm og sakfelldur án refsingar fyrir
að hafa ekki látið bóka á ríkisstjórnarfundi
að rætt hefði verið um vanda íslensku
bankanna . Dómsorð meirihluta landsdóms
um þetta atriði ber með sér að þeir sem að
því stóðu hafi viljað rétta þeim litla dúsu
sem stóðu að hinni pólitísku aðför .
Sundrungin hefur sjaldan verið meiri í
samfélaginu en þegar ríkisstjórn Jóhönnu
Sigurðardóttur kveður . Hún birtist meðal
annars í fjölda stjórnmálaflokka eða samtaka
sem hafa í hyggju að bjóða fram í komandi
þingkosningum . Rætt er um á annan tug
framboða . Stjórnmálasagan geymir ekki
dæmi um annað eins .
Boðað var að ríkisstjórnin mundi marka
skýra eigendastefnu þar sem fram kæmu
framtíðaráherslur ríkisins sem eiganda
bank anna og hvernig henni yrði framfylgt .
Markmið þess væri „að styrkja faglegan,
gagn sæjan og traustan grunn undir aðkomu
hins opinbera að atvinnulífinu . Meðal
annars verði kveðið á um hvernig eignar-
haldi bankanna verður hagað, hugsanlegri
eignaraðild erlendra kröfuhafa og sýn á
dreift eignarhald á bönkunum til framtíðar“ .
Að þessu hefur verið staðið á þann veg að
enginn veit hverjir hinir erlendu kröfuhafar
eru eða hvernig eignarhaldi þeirra er háttað .
Leyndarhyggja hefur verið alls ráðandi á
þessu sviði og einkavæðing hefur farið fram
á bakvið tjöldin í skjóli ríkisstjórnarinnar
og seðlabankans .
Í stefnuyfirlýsingunni var boðuð áætlun
„um að skapa skilyrði fyrir afnámi gjald-
eyris hafta og hraða lækkun vaxta“ . Þetta
hefur ekki gengið eftir . VG vill við halda
gjaldeyrishöftum til að geta haft smásmuguleg
afskipti af starfsemi fyrirtækja og högum
einstaklinga . Samfylkingin segir að ekki
verði unnt að komast úr höftunum án þess
að ganga í Evrópusambandið . Hvorugur
flokkanna hefur í raun lagt áherslu á að
finna leið frá höftunum, það þjónar ekki
flokkspólitískum markmiðum þeirra .
IV .
Ríkisstjórninni mistókst að kollvarpa stjórn arháttum í landinu með nýrri
stjórn ar skrá . Ríkisstjórninni mistókst að
ljúka ESB-aðildarviðræðunum á kjörtíma-
bil inu . Ríkis stjórnin sveik stöðugleikasátt-
mál ann og ASÍ sleit stjórnmálasambandi
við hana . Ríkisstjórnin hafði engan áhuga á
að losa þjóðina úr gjaldeyrishöftum . Henni
mistekst að eyðileggja fiskveiðistjórnunar-
S undrungin hefur sjaldan verið meiri í samfélaginu en þegar
ríkisstjórn Jóhönnu Sigurðardóttur
kveður . Hún birtist meðal annars í
fjölda stjórnmálaflokka eða samtaka
sem hafa í hyggju að bjóða fram í
komandi þingkosningum . . .