Stjórnartíðindi fyrir Ísland: B-deild - 01.12.1880, Side 75

Stjórnartíðindi B. 10.
65
1880
fyrir
hreppstjóra.
I. Almennar skyldur.
1. gr.
Hreppstjóri er umboðsmaður sýslumanns bæði gagnvart hreppsnefndinni og gagn-
vart almenningi.
Með því að sýslumaður bæði sem oddviti sýslunefndarinnar og sem lögreglustjóri
(sbr. 22. gr. sveitarstjórnartilskipunarinnar 4. maí 1872) stendur í sambandi við hrepps-
nofndina, ber hreppstjóranum að vinna saman við hreppsnefndina sveitinni til heillar í
eindrægni og góðu samkomulagi, og ber hreppstjóranum að veita hreppsnefndinni alla þá
aðstoð og leiðbeiningu, sem hann getur í tje látið, jafnvel þó málið beri undir hrepps-
nefndina, svo sem mál um framfœrslu þurfamanna, uppfóstur og uppeldi barna, almenn
heilbrigðismál, viðhald á aukavegum, notkun afrjetta, íjallskil, fjárheimtur, refaveiðar, um-
sjón um þinghús hreppsins og aðrar fasteignir o. fi.
Hann á að kynna sjer sem bezt lög þau, sem snerta stöðu hans, einkum hin al-
monnu hegningarlög og ákvarðanir þær, sem fylgja ber um góða lögreglu. Sje honurn
eitthvað í þessu efni óljóst, á hann að leita skýringa til sýslumannsins og nákvæmlega
íhuga það, sem honum er sagt eður skipað. Geti hann, þegar til hans er leitað, eigi
náð til sýslumanns, verður hann að bera sig saman við prestinn eða aðra merka menn
í sveitinni og þá ráðstafa því, sem honum með ráði þeirra þykir bezt fara, en sýslu-
manni skal hann þar eptir sem fyrst skýra frá framkvæmdum sínum.
2. gr.
far eð lausafje er helzti gjaldstofn alþjóðlegra gjalda, er það ein af aðalskyldum
hreppstjóra, að styðja að því eptir fremsta megni, að rjett sje talið fram til tíundar;
onn fremur er hreppstjóri skyldur að hafa nákvæmt eptirlit með því, að rjett sje skýrt
frá öðrum gjaldstofnum (t. a. m. sjáfarafla og atvinnutekjum), og ber honum að aðstoða
sýslumann í öllum embœttismálefnum og að framkvæma vegna sýslumanns einstakar
rjettargjörðir í einkamálum, og á hann í hvert sinn, er slíkt mál er falið honum á
hendur, nákvæmlega að breyta eptir þeim reglum, sem honum eru fyrir settar.
3. gr.
Hreppstjóri má okki heirnta, taka á móti eða láta lofa sjer fyrir embættisverk
sín gjöfum eða öðrum ávinningi, sem hann hefir ekki tilkall til samkvæmt lögunum og
þessari rcglugjörð, og varðar slíkt bæði hreppstjóranum og þeim, som gaf, lofaði oða
bauð, hegningu eptir 118.—120. grein hegningarlaganna samanbornum við 145. grein
þeirra.
4. gr.
í cmbættisrckstri sínum er hreppstjóra skylt að sýna sýslumanni og öðrum yfir-
bjóðöndum sínum lotningu og hlýðnast vandlega skipunum þeirra. Sje hreppstjóri í
vafa um, hvort einhver embættisskipun sýslumanns sje lögleg eða rjett, skal hann sem
fljótast leita nýrra skýringa og skipana frá sýslumanni, ef tími or til; en þoli skipunin
eigi slíka bið, er liann skyldur að framkvæma hana á ábyrgð sýslumanns; on heimilt er
honurn að bera málið síðan upp fyrir amtmanni eða landshöfðingja.
5. gr.
Allar skýrslur hans um embættismál eiga að vera greinilegar og nákvæmar, en
Ilinu 29. apríl 1880.