Stjórnartíðindi fyrir Ísland: B-deild - 01.12.1880, Qupperneq 135

125
1880
veitt er með 9. gr. C 4 fjárlagauna þannig, að hvert amt leggi til sinn bluta af þessu fje 120
með því að álíta megi, að Ijáir þessir, sem Torfi Bjarnason hafi innleitt, hafi orðið öllu 28 júlí-
landinu til gagns. — Eptir þeim reglum, sem jeg í brjefi mínu frá 27. janúar þ. á. hefi
látið í ljósi, að jeg ætlaði að fylgja við skiptingu fjár þessa, verð jeg, áður en jeg gjöri
ákvörðun um þetta, að Ieita álita hlutaðeigandi amtsráða ; en jeg vil þegar nú taka fram,
að það virðist vera samkvæmt hlutarins eðli, að verðlaun þau, er mönnum eru veitt fyrir
dugnað í landbúnaðarframkvæmdum, greiðist einkum af fjárhluta þess umdœmisins, er
hlutaðeigandi er húseltur í. Samkvæmt þessu skal hjermeð samþykkt, að af fjárhluta
vesturumdœmisins veitist á þessu ári 500 kr. verðlaun handa Torfa Bjarnasyni, og greið-
ist til þess 300 kr. af þoim helmingi fjárveitingarinnar, er ekki er ætlaður búnaðarfjelög-
um og sjóðum, en þær 200 kr., er eptir eru, gjöri jeg ráð fyrir, að veittar verði Torfa úr
búnaðarsjóði vesturumdœmisins. Hvort verðlaun þessi verði hækkuð um 500 kr. skal
geymt að ákveða, þangað til tillögur amtsráða suðurumdœmisins og norður- og austur-
umdœmisins eru fengnar.
Enn fremur samþykkist, að veittar verði kennslustofnuninni í Ólafsdal 600 kr. "a.
Halldóri Jónssyni frá Laugabóli til að halda áfram búnaðarnámi erlendis . 200— • -
Kristjáni bónda Tómassyni á forbergsstöðum fyrir búsýsludugnað og til vork-
fœrakaupa......................................................... 66 — 67 -
Pjetri bónda Jónssyni á Malrifi sömuleiðis............................. 66 — 67 -
Jarðabókarsjóðsávísun á þær 2466 kr. 67 a., er þannig hcfir verið ráðstafað, fylgir.
— Brjef landsllöfðmgja til sýalumaymsins í Suðttrmúlaxýalu um fiskiveiðar |2I
Færeyinga og annara útlendinga. — í þóknanlegu brjefi frá 3 þ. ra. hafið 28. júlí.
þjer herra, sýslumaður, spurt
1, hvort borgarabrjef hljóðandi upp á síldarveiði og verzlun oinnig voiti rjett til þorsk-
vciða innfjarðar,
2, hvort skip, sem koma hingað til fiskiveiða annaðhvort frá Noregi eða Færeyjum, sjeu
ekki skyld, áður en þau leggja inn á ólöggiltar hafnir eða skipalegur að fullnœgja
ákvæðum laganna um tollgieiðslu og sóttvarnir á einhverju löggiltu kauptúni
3, hvort Iögreglustjóra sje heimilt að skipa svo fyrir, að skipstjórar, som hafa sýnt ein-
hverja óreglu, fyrst um sinn liggi með skip sín á stöðum þeim, er lögreglustjóri á-
lítur að helzt sje hœgt að hafa umsjón með framferði þeirra.
Fyrir því vil jeg tjá yður til þóknanlegrar leiðbeiningar það, er nú segir:
Við 1. Hver maður, sem hefir tekið sjer fasta aðsetu hjer á landi hefir aðgang
til alls konar fiskiveiða og ekki síður þorskveiði en síldarveiði. Hins vegar er það, eins
og tekið er fram í brjefum mínum frá 3. maí og 7. júní þ. á. (stjórnartíð. B. 82 og 95),
nauðsynlegt skilyrði fyrir því, að stunda fiskiveiðar í landhelgi, að hlutaðeigandi í raun
og voru setjist að einhversstaðar á landinu og gjörist þegn hins danska ríkis.
Við 2. Hvort heldur skip kemur frá innanríkis eða utanríkis tollstöðum, verð
jeg að álíta það skyldu þess, samkvæmt 2. og 7. gr. laga 15. apríl 1854 og samkvæmt
3. gr. laga 7. nóvbr. f. á. að fullnœgja toll- og sóttvarnarlögunum á eiuhverju löggiltu
kauptúni, áður en þau leggi annarstaðar að landi. Fiskiskip eru háð hinum sömu lög-
um, nema því að eins að þau leiti hafnar í neyð sinni.
Við 3. fað er bæði rjettur og skylda lögreglustjóra, er hefir sennilega ástœðu
til að gruna skip um brot gegn tollögum, sóttvarnarlögum eða öðrum lögum, er rajög