Bjartur og frú Emilía: tímarit um bókmenntir og leiklist - 01.04.1995, Blaðsíða 43

Bjartur og frú Emilía: tímarit um bókmenntir og leiklist - 01.04.1995, Blaðsíða 43
stæða þýðingu fyrir hinn siðmenntaða heim. Það er varla alveg út í hött að fullyrða að siðmenningin væri ekki möguleg án pappírs. Hvernig færi hinn siðmenntaði maður að, við skulum vona að hann sé siðmenntaður, ef eng- inn pappír væri búinn til. Tilvera alls þorra mannkyns er ískyggilega háð pappírnum. Við nánari íhugun fínnum við að til eru vissir hlutir sem við getum ekki verið án. Almennt talað er til þykkur og þunnur, glansandi og mattur, grófur og fínn, dýr og ódýr pappír og með góðfúsu leyfi lesarans blasa við margvíslegar pappírsgerðir og tegundir: skrifpappír, sandpappír, prentpappír, smjörpappír, umbúðapappír, teiknipappír, dagblaðapappír og silkipappír. Foreldrar undirritaðs áttu snotra og netta pappírsvörubúð og það er sennilega þess vegna sem hann á svona auðvelt með að telja upp margvíslegar gerðir pappírsins. Það er Iíka vel hugsanlegt að við finnum einhvern tíma pappírssnepil, kannski rekumst við á hann í rykfallinni rithöf- undarskúffu, og það er búið að skrifa á hann sögu sem hljómar eitthvað á þessa leið: Maðurinn sem tók ekki eftir neinu Fyrir stuttu, eða löngu, var maður sem tók ekki eftir neinu. Hann veitti engu athygli, honum stóð nákvæmlega á sama um allt. Var hann þá svona djúpt hugsi? Það er nú öðru nær! Hann var gjörsamlega rænulaus og tómur. Einu sinni missti hann allar eigur sínar án þess að taka eftir því, án þess að finna fyrir því. Það snerti hann alls ekki vegna þess að sá sem tekur ekki eftir neinu er ónæmur fyrir öllu. Ef hann hafði lagt regnhlífina sína einhvers staðar frá sér tók hann fyrst eftir því þegar fór að rigna og hann varð gegn- drepa. Gleymdi hann hattinum sínum veitti hann því ekki athygli fyrr en einhver sagði: „Hvar er hatturinn yðar, herra Binggeli?" Hann hét Binggeli og gat ekki að því gert. Hann hefði fullt eins viljað heita Liechti. Einu sinni duttu sólamir undan skónum hans, hann varð þess ekki var heldur arkaði á sokkaleistunum út um allar trissur þar til einhver benti honum á hvað þetta væri skrýtið. Allir gerðu stólpagrín að honum en hann tók ekki eftir neinu. Konan hans svaf hjá hverjum sem hún vildi. Binggeli varð einskis var. 41
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76

x

Bjartur og frú Emilía: tímarit um bókmenntir og leiklist

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Bjartur og frú Emilía: tímarit um bókmenntir og leiklist
https://timarit.is/publication/1206

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.