Morgunblaðið - 23.03.2018, Page 64

64 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 22. MARS 2018
✝ Benedikt JónHilmarsson
fæddist á Akureyri
21. maí 1957.
Hann lést á
krabbameinsdeild
Landspítalans 15.
mars 2018.
Foreldrar hans
eru Guðrún Ingv-
eldur Benedikts-
dóttir frá Akur-
eyri, f. 12. ágúst
1935, og Hilmar Símonarson
frá Grímsey, f. 15. ágúst 1931.
Seinni maður Guðrúnar var
Stefán Kristmar Arnþórsson
frá Akureyri, f. 14. desember
1929.
Systkini Benedikts eru Jór-
unn Jónína Hilmarsdóttir, f. 9.
september 1958, maki Ólafur
eyri, f. 13. maí 1936.
Börn Benedikts og Matt-
hildar eru: Hilmar Benedikts-
son, f. 4. nóvember 1980, maki
Freyja Rúnarsdóttir, f. 25.
nóvember 1989. Þau eiga tvö
börn, sem eru Sonja Salín, f.
23. mars 2012, og Steinunn
Matthildur, f. 25. mars 2014.
Sonja Björk Benediktsdóttir,
f. 2. desember 1987, og Símon
Jóhann Benediktsson, f. 13.
ágúst 1990, maki Arnrún Lea
Einarsdóttir, f. 17. nóvember
1988.
Benedikt ólst upp á Dalvík
og árið 1975 fór hann á vertíð
til Eskifjarðar, kynntist þar
Matthildi og settist þar að.
Þau fluttu svo í Mosfellsbæ ár-
ið 2014 og hafa búið þar síð-
an. Benedikt lærði hús-
gagnasmíði í Iðnskólanum á
Akureyri. Ásamt smíðum
stundaði hann einnig sjóinn í
10 ár.
Útför Benedikts fer fram
frá Bústaðakirkju í dag, 22.
mars 2018, kl. 13.
Schram; Símon Jó-
hann Hilmarsson,
f. 31. maí 1960, d.
17. júní 1978; Sig-
tryggur Hilmars-
son, f. 4. desember
1964, maki Guð-
finna Árnadóttir;
Stefán Hilmarsson,
f. 12. desember
1966, maki Kristín
Arngrímsdóttir og
Arna Stefáns-
dóttir, f. 23. mars 1974, maki
Bjarni Valdimarsson.
Benedikt kvæntist Matthildi
Óladóttur, f. á Eskifirði 17.
ágúst 1959, 4. maí 1996. For-
eldrar hennar eru Bára Guð-
mundsdóttir frá Eskifirði, f. 3.
september 1936, og Óli Foss-
berg Guðmundsson frá Akur-
Elsku Benni minn, það er sárt
að þurfa að kveðja þig, það átti
enginn von á þessu, enginn fyrir-
vari. Minningarnar streyma fram.
Við vorum ung þegar við hittumst,
ég á sextánda ári og þú átjánda. Þú
og nokkrir vinir þínir frá Dalvík
ákváðu að fara á vertíð austur á
Eskifjörð. Ég hafði strax augastað
á þér og að ná í þig sem tókst fljót-
lega. Við tók mikil vinna og mikið
fjör. Vinirnir fóru svo heim, en við
bjuggum heima hjá mömmu og
pabba í nokkra mánuði og fórum
svo að búa. Þú ákvaðst svo að læra
smiðinn, fluttum við þá til Akur-
eyrar. Þegar þú varst búinn að
læra vorum við búin að eignast
frumburðinn okkar hann Hilmar,
þá langaði mig heim í faðm fjöl-
skyldunnar. Þú fórst að vinna við
smíðar, svo á sjóinn og varst þar í
10 ár en smíðarnar toguðu alltaf í
þig, sem varð til þess að þú hættir
alfarið á sjónum. Við eigum þrjú
yndisleg börn og tvö barnabörn
sem við lifðum fyrir og gáfu okkur
svo mikið. Þið áttuð ykkar stundir
saman, á hverjum laugardegi
fórstu með þær í bakaríið og í ís-
búðina. Þegar sú eldri vissi að þú
værir farinn var fyrsta spurningin:
Hver fer þá með okkur í bakaríið?
Svo féllu tár. Þú hugsaðir mikið til
þeirra og barnanna okkar þegar
þú vissir hvert stefndi, þér var um-
hugað um að við hefðum það gott,
hugsaðir alltaf um alla á undan
sjálfum þér. Ég hef aldrei kynnst
eins jákvæðum manni og ótrúlega
geðgóðum og þér.
Við eigum margar góðar minn-
ingar, ferðalög erlendis voru mikið
áhugamál. Vorum við búin að fara
víða og áttum yndisleg jól og ára-
mót í Mexíkó síðustu jól. Síðasta
ferðin þín var árleg fótboltaferð til
London með sonum okkar að sjá
liðið þitt, Arsenal, spila. Eins hafð-
ir þú mikinn áhuga á tónlist, varst
mikil félagsvera og vildir alltaf
hafa eitthvað á prjónunum. Þú
gekkst í Lionsklúbb Eskifjarðar
og hafðir gaman af þeim fé-
lagsskap. Einnig gekkst þú í
Lionsklúbbinn í Grafarvogi þegar
við fluttum suður.
Elsku ástin mín, það verður erf-
itt að vera án þín. Við vorum búin
að plana allt annað, en ég lofaði þér
að vera sterk.
Hvíldu í friði, elsku Benni minn.
Matthildur Óladóttir.
Elsku besti pabbi minn, ég trúi
ekki að þú sért farinn frá okkur.
Þetta gerðist allt of snöggt og ég er
enn að átta mig á þessu. Við áttum
eftir að gera svo margt saman og
þú varst með svo margt á prjón-
unum.
Eitt af sameiginlegum áhuga-
málum okkar voru ferðalög og eig-
um við ófáar minningar af þeim,
núna síðast fórum við til Mexíkó
yfir jól og áramót. Þú varst svo
mikill húmoristi og alltaf svo gam-
an að vera í kringum þig. Það sem
við hlógum og skemmtum okkur
vel, þetta var ein besta ferð sem ég
hef farið í. Ég er svo þakklát fyrir
allar þessar yndislegu ferðir sem
við fórum í saman.
Þú varst besti pabbi í heimi, ég
var svo mikil pabbastelpa og við
áttum svo náið og gott, einstakt
samband. Þú gerðir allt fyrir mig
og ég gat alltaf leitað til þín með
hvað sem er. Ég var svo heppin
með þig.
Það var alltaf svo gott að vera í
kringum þig, þú varst alltaf hress
og kátur, aldrei fúll. Ég skildi ekki
hvernig hægt var að vera alltaf í
svona góðu skapi. Ég hef aldrei
kynnst svona geðgóðum og já-
kvæðum manni, hjúkrunarkonurn-
ar á spítalanum töluðu mikið um
það.
Það verður svo tómlegt án þín,
þú hélst uppi fjörinu og varst svo
duglegur að drífa okkur áfram í
hlutina.
Ég sakna þín svo mikið og það
er erfitt að hugsa sér lífið án þín.
En ég held fast í allar góðu minn-
ingarnar okkar og þú verður alltaf
í hjarta mínu.
Þín,
Sonja Björk Benediktsdóttir.
Faðir minn var einstakur, örlát-
ur og alltaf léttur í lund. Ég hef alla
mína tíð unnið með honum, það eru
forréttindi að fá að vinna með föð-
ur sínum og feta í hans fótspor.
Hann er mín fyrirmynd. Hann
hvatti mig til dáða þegar ég byrjaði
í námi sem húsasmíðameistari og
brosti sínu breiðasta við útskrift
okkar bræðra sólríkan dag í maí í
fyrra. Ég veit að hann var stoltur
af mér.
Eftir því sem ég varð eldri urð-
um við pabbi meira vinir en faðir
og sonur, hann var einn af mínum
bestu vinum og ég vissi að ég gat
alltaf leitað til hans.
Ég er þakklátur fyrir allar
stundirnar og utanlandsferðirnar,
þá sérstaklega fótboltaferðirnar
sem við feðgar áttum saman.
Hvíldu í friði, pabbi minn.
Símon Jóhann Benediktsson.
Elsku besti pabbi. Ekki hefði ég
getað ímyndað mér það fyrir
þremur vikum þegar við lögðum af
stað til London í okkar árlegu
feðgaferð, að ég sæti hér og væri
að rita þessi kveðjuorð. Þú varst
mér mikil og góð fyrirmynd og er
mér efst í huga þakklæti fyrir þann
vinskap sem við feðgar áttum.
Okkur leiddist aldrei saman, hvort
sem það var í vinnu, heima með
stelpunum okkar eða í utanlands-
ferðum og hjá þér var alltaf stutt í
húmorinn. Þú varst einstaklega já-
kvæður og var alltaf gott að leita til
þín og spjalla um lífið og tilveruna.
Þú varst harður af þér, kannski má
segja að það hafi stundum gengið
of langt og ætli það lýsi þrautseigju
þinni ekki best þegar þú flísalagðir
með mér eldhúsið í Langadal, þá
hálsbrotinn. Þá í þessum snörpu og
erfiðu veikindum var þér efst í
huga að ég og Símon myndum
hugsa um mömmu og Sonju Björk
systur og svo minntir þú okkur á
að við yrðum að halda í gleðina.
Ég lofa að gera mitt og standa
við það. Minning þín lifir í hjarta
mínu. Við sjáumst seinna, elsku
pabbi.
Þinn sonur,
Hilmar Benediktsson.
Benni tók á móti mér opnum
örmum frá fyrsta degi, alltaf var ég
velkomin í hópinn ykkar. Hann var
örlátur, glaðlyndur og fyndinn.
Ég minnist þess þegar hann
heimsótti okkur til Reykjavíkur og
við fengum okkur sushi og þegar
við skemmtum okkur saman á sjó-
mannadaginn á Eskifirði.
Þegar kom að því að festa kaup
á okkar fyrstu íbúð hafði ég Benna
mér til halds og traust, Símon var í
Vestmannaeyjum að vinna, svo
Benni aðstoðaði mig við valið. Ég
treysti honum fullkomlega og mér
leið alltaf vel í kringum hann, hann
hafði svo góða nærveru.
Það eru forréttindi að hafa feng-
ið að kynnast Benna og ég mun
geyma allar minningarnar á góð-
um stað í hjarta mínu.
Hvíldu í friði, elsku tengda-
pabbi.
Arnrún Lea Einarsdóttir.
Í dag kveðjum við elsku mág
minn eftir stutt en erfið veikindi,
söknuðurinn er mikill og sárt að
sjá á eftir þér, elsku Benni minn.
Hann Benni var alltaf svo góður
við mig, þegar hann var að læra
smíðar á Akureyri þá smíðaði hann
handa mér fallegt rúm og bekk
sem var dótakassi. Ég man hvað
ég var ofboðslega ánægð með
þessa gjöf frá þér, elsku Benni.
Þegar Davíð maðurinn minn flutti
austur á Eskifjörð til mín, þá tókst
þú honum opnum örmum og réðir
hann til þín í vinnu. Þar lærði hann
margt af þér sem nýttist honum
vel þegar við fórum að innrétta
húsið okkar. Alltaf var hægt að
leita til þín og fá ráð. Ekki létuð þið
Matta ykkar eftir liggja að hjálpa
okkur að koma húsinu í stand og
verð ég þér ævinlega þakklát fyrir
það.
Spánarferðirnar sem við fórum
með fjölskyldum okkar til Alicante
og Costa Brava voru svo skemmti-
legar þar sem þú varst hrókur alls
fagnaðar. Við gerðum mjög vel við
okkur í mat og drykk og nutum
samverunnar með ykkur. Mikið
saknaði ég ykkar þegar þið fluttuð
suður og ekki var hægt að kíkja inn
í kaffi til ykkar lengur. Það var allt-
af svo notalegt að koma til ykkar
Möttu.
Elsku Benni, ég veit að það var
vel tekið á móti þér. Hvíldu í friði,
elsku mágur.
Elsku Matta, Hilmar, Sonja
Björk, Símon, Freyja, Arnrún,
Sonja Salín og Steinunn Matthild-
ur. Guð styrki ykkur á þessum erf-
iðu tímum.
Þín mágkona
Erla Rut.
Elsku hjartans Benni.
Það sem lífið getur verið hverf-
ult. Það eru einungis liðnir örfáir
dagar síðan þú bankaðir hér upp á
og sóttir afagullin þín í bakaríið, en
það var fastur liður hjá ykkur vin-
unum á laugardögum. Í nokkur
skipti fékk Hilmar að koma með,
en það var ekki vinsælt, Sonja og
Steinunn vildu fá athygli þína
óskipta. Þú bjóst til fallegt lítið
samfélag með dætrum mínum sem
þær munu búa að um alla ævi. Ást
þín og umburðarlyndi gagnvart
þeim var og mun ætíð vera mér
mikils virði.
Þú varst einstaklega glaðlyndur
og brosmildur maður með hjarta
úr gulli. Þú tókst mér opnum örm-
um þegar ég mætti sem ung stúlka
á Eskifjörð, ástfangin af syni þín-
um. Ég hefði ekki getað óskað mér
betri tengdaföður.
Takk fyrir alla þína hlýju í minn
garð. Takk fyrir að vera stelpunum
mínum yndislegur afi og vinur.
Minning þín mun lifa með okkur
og þú lifa í þeim.
Þitt bros og blíðlyndi lifir
og bjarma á sporin slær,
það vermir kvöldgöngu veginn,
þú varst okkur stjarna skær.
Þitt hús var sem helgur staður,
hvar hamingjan vonir ól.
Þín ástúð til okkar streymdi
sem ylur frá bjartri sól.
Við þökkum þá ástúð alla,
sem okkur þú njóta lést,
í sorgum og sólarleysi
það sást jafnan allra best.
Þín milda og fagra minning
sem morgunbjart sólskin er.
Þá kallið til okkar kemur,
við komum á eftir þér.
(F.A.)
Þín tengdadóttir
Freyja Rúnarsdóttir.
Elskulegur tengdasonur minn,
Benni, er látinn eftir stutt veikindi
og aftur var stórt skarð höggvið í
stórfjölskylduna. Benni kom í fjöl-
skylduna árið 1975, þegar hann
kom austur á Eskifjörð á vertíð frá
Dalvík og kynntist Möttu dóttur
minni. Hann var einstaklega geð-
góður, skemmtilegur og alltaf stutt
í húmorinn hjá honum. Alltaf gát-
um við Óli leitað til þín þegar okkur
vantaði hjálp við hvað sem er. Þið
Óli unnuð lengi saman og var sam-
band ykkar alltaf gott. Ekki létuð
þið Matta ykkar eftir liggja við
endurbætur á Túngötu 2, æsku-
heimili Möttu, og verð ég ykkur
ævinlega þakklát fyrir það. Það
var mikil eftirsjá að ykkur suður
þegar þið fluttuð frá Eskifirði.
Ekki trúði ég því að ég væri að
hitta þig í síðasta sinn í matarboð-
inu hjá ykkur Möttu 3. mars.
Elsku Benni minn, takk fyrir allt.
Þín verður sárt saknað.
Elsku Matta, Hilmar, Sonja
Björk, Símon, Freyja, Arnrún,
Sonja Salín og Steinunn Matthild-
ur. Guð styrki ykkur á þessum erf-
iðu tímum.
Þín tengdamamma
Bára Guðmundsdóttir.
Elsku mási, nú ert þú horfinn á
vit nýrra ævintýra, það er erfitt að
hugsa til þess að við munum ekki
hittast aftur, það sitja eftir margar
góðar minningar frá samveru-
stundum okkar og ferðalögum.
Þú, Matta og krakkarnir gáfuð
okkur endalaust af frábærum
minningum úr þeim ferðum þar
sem þú varst alltaf hrókur alls
fagnaðar. Jafnvel þegar þú varst
mikið veikur á spítalanum var stutt
í hláturinn og brosið, þú varst ein-
stakur, elsku Benni, ég þarf ekki
annað en að horfa út um stofu-
gluggann minn til að minnast þín
og þinna verka, öll húsin hérna í
Langadalnum. Þú varst alltaf
tilbúinn að hjálpa þegar við vorum
eitthvað að brasa og mikið saknaði
ég þess að kíkja í kaffi til ykkar eft-
ir að þið fluttuð suður, það kemur
sá tími að við hittumst öll aftur.
Elsku Matta, Hilmar, Sonja og
Símon, tengdabörn og barnabörn,
megi guð styrkja ykkur á þessari
erfiðu stundu. Hvíldu í friði, elsku
Benni.
Margs er að minnast,
margt er hér að þakka.
Guði sé lof fyrir liðna tíð.
Margs er að minnast,
margs er að sakna.
Guð þerri tregatárin stríð.
(Vald. Briem)
Kveðja, þín mágkona
Hulda Óladóttir.
Elsku besti mágur minn, hann
Benni, er dáinn eftir stutt veikindi.
Aldrei óraði mig fyrir því þegar ég
hitti þig síðast, 3. mars í matarboði
heima hjá þér, að þetta væri í síð-
asta sinn. Stórfjölskyldan er í mikl-
um sárum eftir missi ykkar Fjal-
ars, með 20 daga millibili en ykkur
er ætlað stærra verkefni með
pabba hinum megin.
Ég á svo góðar minningar um
þig, elsku Benni, við töluðum alltaf
um að við værum svo góðir ferða-
félagar og planið var að fara saman
út aftur. Þegar við fórum til Kan-
arí, jólin 2006, voru þið Harpa
Mjöll búin að æfa „Feliz navidad“
og það lag minnir okkur mikið á
þessa ferð, þú eldaðir jólamat
handa okkur öllum, við skiptumst á
pökkum og enduðum á írskum
pub. Þessi ferð var æði og þú alltaf
hrókur alls fagnaðar. Svo var það
Flórídaferðin okkar, henni lifðum
við lengi á enda frábær ferð með
góðu fólki, strákarnir sáu um að
elda fyrir okkur stelpurnar, svo
var leikið í sundi og slakað á.
Þegar við keyptum húsið okkar
í Skammadal, unnuð þú og þínir
menn að húsinu. Ég þá ólétt, en
ætlaði mér að flytja inn áður en að
Hildur fæddist, það tókst með ykk-
ar hjálp.
Ég sakna þess mikið eftir að þið
fluttuð suður að geta ekki droppað
í kaffi til ykkar eða fengið ykkur í
kaffi til mín. Hildi Báru og Herði
Breka fannst æði að koma og gista
hjá ykkur í Mosfellsbæ.
Það er mikill missir fyrir afa-
prinsessurnar þínar, Sonju Salín
og Steinunni Matthildi, að hafa þig
ekki lengur hjá sér.
Elsku Benni, við hittumst aftur
þegar minn tími kemur. Elsku
Matta, Hilmar, Sonja Björk, Sím-
on, Freyja, Arnrún, Sonja Salín og
Steinunn Matthildur. Guð gefi
ykkur styrk á þessum erfiðu tím-
um.
Þín mása,
Alda Björk Fossberg, og
fjölskylda.
Elsku vinur, það er sárt til þess
að hugsa að þú svarir aldrei símtali
frá mér aftur með „Jawohl, mein
General“. Ég datt í lukkupottinn
þegar þið Matta systir byrjuðuð
saman, ég eignaðist ekki bara frá-
bæran mág heldur einn af mínum
bestu vinum. Það var alltaf til-
hlökkunarefni að vita af ykkur á
leið austur þegar þið bjugguð fyrir
norðan. Það var alltaf glatt á hjalla
og ýmislegt brallað og spjallað
fram á rauða nótt.
Þegar þið svo fluttuð austur og
þú fórst að vinna sjálfstætt sem
smiður þá réðir þú mig í vinnu og
tók ég fyrstu hamarshöggin undir
þinni leiðsögn, sem ég bý að enn í
dag. Þetta voru frábærir tímar og
aldrei lognmolla í kringum okkur
félagana. Þau voru fjölmörg ævin-
týrin sem við lentum í ásamt Didda
vini okkar. Selveiðarnar á Her-
unni, stundirnar í kjallaranum á
Bjargi við skemmtilega iðju, þegar
við keyptum gervihnattardiskinn
og ýmislegt annað sem er ekki
birtingarhæft. Það var alltaf gam-
an hjá okkur og þau voru ófá
sveitaböllin sem við fórum á og
skemmtum okkur konunglega.
Það var mikil gæfa fyrir mig og
mína fjölskyldu að fá ykkur í Mos-
fellsbæinn fyrir nokkrum árum.
Mikill samgangur er okkar á milli
og gaman að upplifa og fá að kynn-
ast hvað þið Matta eigið frábær
börn, tengdadætur og barnabörn.
Ég mun reyna mitt besta til að
passa upp á fólkið þitt og ég mun
sjá til þess að litlu afastelpurnar
þínar munu heyra margar sögur af
Benna afa.
Áfallið við veikindi þín varð mik-
ið og tíminn stuttur. Það var aðdá-
unarvert að fylgja þér í gegnum
þessa daga og dýrmætt að fá að
vera með ykkur fjölskyldunni. Það
var margt rifjað upp og mikið hleg-
ið. Þessar minningar geymi ég með
mér um ókominn tíma.
Hvíl í friði, elsku vinur, ég veit
að það verður tekið vel á móti þér.
Þar sem englarnir syngja sefur þú
sefur í djúpinu væra.
Við hin sem lifum, lifum í trú
að ljósið bjarta skæra
veki þig með sól að morgni.
(Bubbi Morthens)
Ragnar Þór Ólason.
Elsku mágur. Enn á ný hefur
verið höggvið stórt skarð í hjarta
mitt þegar aðeins einum degi eftir
að bróðir minn Óli Fjalar, var jarð-
Benedikt Jón
Hilmarsson
Ég var bara
þriggja ára þegar
Ásta systir flutti á
Sólheima og man
því lítið eftir henni
þegar ég var barn. Við hittumst
helst á jólum og fjölskyldusam-
komum.
Þegar Gerða kona mín fór að
vinna á Sólheimum urðu tengsl
okkar sterkari því þá kom Ásta í
heimsóknir til okkar og við fórum
Ásta Hlíf
Ágústsdóttir
✝ Ásta HlífÁgústsdóttir
fæddist 11. febrúar
1945. Hún lést 7.
mars 2018.
Útför hennar fór
fram 16. mars 2018.
í stutta bíltúra en
Ásta naut þess alltaf
að ferðast.
Við Gerða fórum
með dætur okkar til
Mallorca og þá vildi
svo vel til að hópur
frá Sólheimum var
þar í sumarferð og
gisti á sama hóteli
og við. Það var gam-
an að upplifa hve vel
þessi litli hópur frá
Sólheimum blandaðist hinum
gestunum og var skemmtilegur.
Við fórum saman út að borða og
ég tók bíl á leigu og við fórum í
skoðunarferðir um þessa litlu og
fallegu eyju. Þessi minning er
dýrmæt í huga okkar nú þegar
Ásta hefur kvatt. Ásta hafði gam-
an af tónlist og voru Presley og
Ómar Ragnarsson auðvitað í
uppáhaldi. Á Sólheimum vann
Ásta m.a. í listasmiðju. Hún
teiknaði og málaði bæði með olíu
og vatnslitum, hún prjónaði og óf
teppi og dúka í vefstofunni.
Amma Marsibil var trúrækin
og kenndi Ástu faðirvorið og
bænir sem hefur væntanlega
komið sér vel þegar séra Ingólfur
Ástmarsson á Mosfelli fermdi
Ástu með nokkrum vinum henn-
ar.
Eftir því sem aldurinn færðist
yfir varð heilsan verri og heyrnin
daprari. En hún brosti alltaf fal-
lega brosinu sínu þegar við kom-
um í heimsókn.
Ásta fékk hægt andlát eftir
stutta sjúkdómslegu á sjúkrahús-
inu á Selfossi og erum við fjöl-
skylda hennar þakklát fyrir góða
umönnun og nærgætni starfs-
fólksins.
Kristinn Marinó.