Morgunblaðið - 23.03.2018, Síða 61

MINNINGAR 61
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 22. MARS 2018
mæðraskóla í Noregi í hálft ár,
en viti menn, þegar ég kom
heim var Margrét komin með
kærasta. Hann hét Sverrir
Norland. Kynntu þau, seinna,
vin Sverris fyrir mér en hann
hét Sveinn Björnsson. Við vin-
konurnar vorum ekkert að tví-
nóna við þetta, giftumst báðar
piltunum í ágúst árið eftir. Við
tóku svo barneignir. Margrét
og Sverrir eignuðust þrjú börn,
þau Kristínu, Jón og Höllu, allt
myndarfólk.
Sverrir stofnaði og rak stórt
fyrirtæki með rafmagnsvörur,
Smith & Norland, þar sem bæði
Jón og Halla starfa, en Kristín
er framhaldsskólakennari.
Margrét var alltaf mjög
trygg, hjálpsöm og sérstaklega
góð og skemmtileg vinkona sem
ég og börnin mín eigum eftir að
sakna mikið.
Við sendum börnum hennar
og allri fjölskyldunni innilegar
samúðarkveðjur. Ég segi svo að
lokum eins og Margrét sagði
alltaf „bye luv“.
Helga Gröndal.
Við kveðjum Margréti Nor-
land í dag með söknuði. Með
henni er horfin á braut ynd-
isleg, hjartahlý, traust og leiftr-
andi greind kona. Kona sem
ætíð hugsaði um velferð og hag
þeirra sem í kringum hana
voru.
Hnyttin tilsvör hennar voru
einstök, að ekki sé minnst á
húmor hennar og glaðlyndi í
bland við ákveðni og reglufestu,
sem þrátt fyrir ýmsa erfiðleika
á seinni árum skorti aldrei á.
„Siemens-fjölskyldan“, eins
og hún kallaði gjarnan starfs-
fólk Smith & Norland, var
henni ætíð ofarlega í huga og
fylgdist hún grannt með lífi og
starfi sérhvers þeirra. Þar lét
hún þó ekki staðar numið því í
umhyggju sinni og áhuga fylgd-
ist hún einnig með mökum,
börnum og síðar meir barna-
börnum og var með ólíkindum
hversu vel henni tókst að fylgj-
ast með öllum þessum fjölda og
sýna þeim umhyggju og hlýju.
Margrét var jafnan dugleg
við að taka þátt í viðburðum
fyrirtækisins, lét sig helst aldr-
ei vanta, og verður hennar sárt
saknað í þeim.
Missir okkar er sannarlega
mikill en mestur er þó missir
barna Margrétar, þeirra Krist-
ínar, Jóns, Höllu og fjölskyldna,
og vottum við þeim okkar inni-
legustu samúð.
Minning um góða konu lifir.
Fyrir hönd starfsfólks Smith
& Norland,
Halldór og Páll.
Margrét Norland var ein af
betri vinkonum mömmu okkar,
Helgu Gröndal, og reyndar var
Sverrir maðurinn hennar einn
af bestu vinum pabba, Sveins
Björnssonar, sem gerði það að
verkum að umgengni við fjöl-
skylduna í Ljósheimunum var
töluvert mikil þegar við vorum
lítil. Margrét og Sverrir eign-
uðust þrjú börn og var aðeins
vika á milli fæðingar okkar og
Höllu yngstu dóttur þeirra. Því
var það oftast nær sjálfgefið að
við fengjum að skottast með
þegar mamma skrapp í kaffi til
Margrétar. Það var alltaf svo
gaman að koma í Ljósheimana,
Margrét var svo skemmtileg og
uppátækjasöm, það var alltaf
eitthvað svo spennandi að koma
til hennar. Það var gaman að
leika sér með allt skemmtilega
dótið sem Halla átti, undir stig-
anum, uppi á lofti, úti í garði og
úti á róló.
Árin liðu en vegna þessarar
langvarandi vináttu foreldra
okkar urðum við þess aðnjót-
andi að halda áfram að hitta
Margréti og Sverri. Þau komu
gjarnan um helgar og spiluðu
bridds, auk þess að mæta í af-
mæli og aðra viðburði í fjöl-
skyldunni. Margrét hafði ein-
stakt lag á að sýna okkur áhuga
og alltaf var stutt í grín og
glens frá henni, hún var með
einhvern glampa í augunum
sem lýsti upp umhverfið og
gerði það að verkum að það var
allaf tilhlökkun þegar von var á
henni í hús. Auk þess var hún
sérfræðingur í að gefa spenn-
andi gjafir, oft margar litlar og
spennandi og ótrúlega fjöl-
breytilegar og svo voru afmæl-
iskortin alveg sér á báti, spil-
andi og oft eitthvað sem spratt
út úr þeim.
Margrét var einstaklega fág-
uð og smekkleg kona og bar
bæði klæðaburður hennar og
heimili þess merki.
Margrét hefur verið hluti af
lífi okkar tvíburanna frá því að
við fæddumst og alltaf hefur
hún verið okkur fyrirmynd og
einstaklega skemmtileg og gef-
andi að hitta og ræða við.
Við sendum Höllu, Nonna,
Kristínu og öllum öðrum í fjöl-
skyldunni innilegar samúðar-
kveðjur og þökkum fyrir að
hafa fengið að kynnast heið-
urskonunni Margréti Norland.
Benedikt og Helga
Sveinsbörn.
Nú hefur hún Margrét Nor-
land kvatt okkur og vil ég
skrifa hér kveðjuorð frá mér og
fyrir hönd látinnar konu minn-
ar, en þær voru vinkonur frá
barnæsku. Ég kom inn í mynd-
ina fyrir yfir 70 árum og hef
borið gæfu til að njóta vináttu
Margrétar. Ekki höfum við hist
oft eftir lát Hrefnu, en aðallega
haft samband um símann. Að
lokum hittumst við við opnun
myndlistarsýningar Guðmund-
ar bróður hennar 24. febrúar.
Þar sem kveðjur misfórust
hringdi ég í hana næsta dag og
vorum við sammála um ágæti
litskrúðugra mynda Guðmund-
ar. Í því samtali var Margrét
eldskörp að vanda, en því mið-
ur komin nær leiðarlokum og
er mikil eftirsjá að slíkri ágæt-
iskonu og votta ég fjölskyldu
hennar samúð mína.
Ragnar G. Kvaran.
& Fleiri minningargreinar
um Margréti Norland bíða
birtingar og munu birtast í
blaðinu næstu daga.
✝ Jóna ElísabetGuðjónsdóttir
fæddist í Reykjavík
29. mars 1942. Hún
andaðist á hjúkrun-
arheimilinu Skjóli
28. febrúar 2018.
Foreldrar hennar
voru Margrét
Ágústsdóttir hús-
freyja, f. 5.11. 1922,
d. 20.8. 1980, og
Guðjón Kristinn
Ólafsson, bóndi að Ölvalds-
stöðum í Borgarbyggð, f. 30.6.
1920, d. 19.9. 1961.
25.6. 1938, d. 21.9. 2015. Hann
var sonur hjónanna Karls Jós-
afatssonar Ottesen og Svein-
bjargar Sveinsdóttur. Saman
eignuðust þau þrjú börn. 1)
Sveinbjörn Ottesen, f. 8.12.
1959, maki Olga Björk Braga-
dóttir. 2) Kristín Ottesen, f. 30.6.
1961, maki Þorleifur G. Elías-
son. 3) Jóhann Ottesen, f. 6.5.
1962, maki Brynhildur Baldurs-
dóttir.
Jóna vann í í Sænska frysti-
húsinu og Bæjarútgerðinni í
Reykjavík á sínum yngri árum
en lengst af starfaði hún sem
hótelstýra á Hótel Höfn á Siglu-
firði. Eftir að Jóna fluttist frá
Siglufirði vann hún ýmis versl-
unarstörf.
Útför hennar fer fram frá
Grafarvogskirkju í dag, 22.
mars 2018, klukkan 13.
Jóna var elst í
systkinahópnum,
hin eru Ágúst, f.
20.3. 1943, Stein-
ar, f. 19.3. 1945,
Sigurður, f. 27.5.
1946, Sigríður, f.
13.10. 1947, d.
19.7. 1984, Jófríð-
ur, f. 25.4. 1950,
Gunnar Reynir, f.
22.5. 1952, Guð-
jón, f. 21.6. 1953,
d. 10.8. 1981, og Jóhanna, f.
28.5. 1960.
Jóna giftist Viðari Ottesen, f.
Elsku amma, það hefur ekki
verið auðvelt að átta sig á því að
þú sért nú farin, farin til afa og
allra hinna sem taka vel á móti
þér. Þar líður þér alveg örugg-
lega betur og þið tvö passið hvort
annað og dansið við lagið ykkar
Twilight Time. Það var ekkert
auðvelt fyrir þig að fóta þig eftir
að afi kvaddi okkur og það hefur
reynst okkur öllum erfitt að geta
lítið gert þegar heilsunni hrakaði
svona mikið hjá þér.
Elsku amma sem alltaf var til
staðar fyrir allt og alla, kletturinn
í lífi svo margra en þú varst orðin
veikburða og lífsviljinn ekki alltaf
í botni hjá þér. Nú sit ég hér og
hugsa til þín og þess að kveðja þig
og það koma bara upp gleðilegar
minningar og hjartað fyllist
hlýju. Óendanlega góðmennskan
sem þú gafst mér og svo mörgum
öðrum og allar góðu minningarn-
ar með þér sem gáfu barnæsk-
unni minni gleði og glaum og hlát-
ur þinn og hlýja munu alltaf lifa í
mínum huga.
Ég er svo þakklát og langar að
þakka þér, elsku amma, fyrir svo
margt. Ég er svo þakklát fyrir að
hafa fengið að vera prinsessan
ykkar afa, þakklát fyrir tímann á
Siglufirði, í sumarbústaðnum
góða, að hafa farið í fyrstu utan-
landsferðina með ykkur, öll
ferðalögin með ykkur til Siglu-
fjarðar, að hafa alist upp hjá ykk-
ur í húmor og jákvæðni og fengið
allan hvatann frá ykkur til að
gera allt það sem mann langar til.
Allar stundirnar í Bláhömrum
þar sem dekrað var við okkur, öll
ættarmótin, kótelettuboðin, jóla-
boðin og endalaust af góðum
minningum sem ég á með þér
þegar við sátum og spjölluðum
um lífið.
Ég hef alltaf verið stolt af því
að bera sama nafn og þú og elska
að skoða gamlar myndir af þér í
glæsilegum kjólum með þinn
flotta stíl, hörkutól sem lést ekk-
ert stöðva þig, rakst hótelið eins
og herforingi, ólst okkur upp og
hugsaðir um alla í fjölskyldunni,
meira að segja fyrrverandi kær-
ustur og kærasta allra. Ef það var
eitthvað sem einhvern vantaði þá
mættir þú og reddaðir því, sama
hvað það var. Þú varst líka algjör
grallari og elskaðir að koma á
óvart, þau voru ófá skiptin sem þú
hringdir í okkur og sagðist vera á
leiðinni að sækja okkur, þá var
alltaf eitthvað óvænt og skemmti-
legt í bígerð hjá þér. Það er ekki
annað hægt en að þakka líka fyrir
allan matinn. Veislurnar voru
ekki af verri endanum og þegar
við vorum unglingar hringdum
við bara í þig og báðum um kótel-
ettur í raspi og það var ekkert
mál, þú gerðir allt fyrir okkur.
Ég er líka svo þakklát fyrir að
Ugla hafi fengið að kynnast þér
og hún sótti mikið í að heimsækja
þig. Við munum halda áfram að
heiðra minningu þína og lifum
með góðar minningar í hjartanu.
Ég mun hugsa til þín þegar eitt-
hvað stendur í vegi mínum að ná
markmiðum mínum, þegar ég sit
heima og prjóna hugsa ég til þín,
þegar ég dekra við kallinn minn
eins og þú gerðir við afa, færðir
honum kökur og mjólk í rúmið á
jóladag og þegar ég býð fjöl-
skyldunni í mat hugsa ég til þín.
Þegar ég verð amma mun ég
hugsa til þín, bestu ömmu í heimi.
Bless, elsku amma.
Elsku fjölskylda, ég sendi ást
og samúðarkveðjur til ykkar
allra.
Jóna Elísabet Ottesen.
Nú er komið að kveðjustund,
elsku besta amma mín.
Amma mín var klettur, hún var
límið í fjölskyldunni og það er svo
skrítið að amma sé farin, amma
sem ég hélt að yrði alltaf hjá okk-
ur. Þegar ég sit hérna og skrifa
koma upp ótal minningar, hlýjar
og kærar sem ég mun geyma um
ókomna tíð. Amma var þessi kona
sem var algjör skörungur. Hún
vann myrkranna á milli á meðan
hún hafði heilsu.
Hún hélt veislur og matarboð
svo við fjölskyldan myndum nú
örugglega hittast, það fannst
henni svo mikilvægt. Hún passaði
upp á að engum liði illa og fyrir
sína nánustu vildi hún allt gera.
Fyrsta minningin mín með ömmu
og elsku afa heitnum er frá Siglu-
firði. Þar bjuggu amma og afi
þegar ég var að alast upp og fram
á unglingsár. Þau ráku Hótel
Höfn og þar var sko gott að vera.
Hvort sem við vorum að baka
kleinur, brjóta saman þvott, spila
svartapétur eða horfa á hljóm-
sveitaræfingu fyrir komandi
dansleik, þá mátti ég taka þátt í
öllu. Amma og afi leyfðu okkur
barnabörnunum að taka þátt í
þeirra lífi, þau sýndu okkur svo
mikinn áhuga og fyrir það er ég
ævinlega þakklát.
Fyrsta utanlandsferðin mín
var með þeim, þá fórum við til
uppáhaldsborgarinnar þeirra,
Kaupmannahafnar. Við áttum
frábærar stundir í Köben og
amma leyfði mér að kaupa allt
sem ég vildi enda átti hún voða-
lega erfitt með að segja nei.
Æskuárin mín voru rosalega
góð og er það að miklu leyti
ömmu og afa að þakka. Þau gerðu
líf okkar svo skemmtilegt með
sumarbústaðaferðum, ísbíltúrum
og ógleymanlegum matarboðum
þar sem var mikið hlegið, enda
miklir húmoristar. Amma ullaði
oft á afa ef hann sagði eitthvað
vitlaust, hún gat verið alveg
svakalega fyndin.
Jólin mín voru alveg einstak-
lega hlý og skemmtileg, það var
ömmu að þakka. Hún hafði mikið
fyrir því að skreyta allt heima hjá
sér, baka og passa upp á að allir
fengju fallegar gjafir. Ég fæ hlýtt
í hjartað þegar ég hugsa um
þessa tíma og mun halda í hennar
hefðir fyrir dætur mínar svo þær
upplifi sama kærleika og gleði á
jólunum og amma gaf mér. Ég
mun líka reyna að elda jafn góðan
mat og amma, en hún gerði alveg
einstaklega góðan „ömmumat“
sem allir voru sólgnir í.
Síðustu árin var hún mjög veik
og naut ekki lífsins jafn vel og áð-
ur. Sérstaklega eftir að afi dó, þá
dó eitthvað inni í ömmu og lífið
varð erfitt. Mér finnst gott að
hugsa til þess að hún sé hjá afa
núna með öllum hinum sem hafa
kvatt hið jarðneska líf. Núna er
hún komin í ró og frið og fylgist
með okkur að ofan.
Elsku besta amma mín, takk
fyrir allt sem þú gafst mér, þú
varst alveg einstök og þið afi
verðið alltaf í hjarta mínu.
Hver fugl skal þreyta flugið móti sól,
að fótskör guðs, að lambsins dýrðar-
stól,
og setjast loks á silfurbláa tjörn
og syngja fyrir lítil englabörn.
Nú fljúga mínir fuglar, góða dís.
Nú fagna englar guðs í Paradís.
(Davíð Stefánsson)
Ása Ottesen.
Jóna Elísabet
Guðjónsdóttir
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir
og frænka,
KRISTBJÖRG G. KRISTJÁNSDÓTTIR,
Melaheiði 15, Kópavogi,
lést á hjúkrunarheimilinu Hrafnistu,
Boðaþingi, fimmtudaginn 15. mars.
Útför hennar verður gerð frá Digraneskirkju föstudaginn
23. mars klukkan 15.
Gretar Þór Bergsson
Þórir Bergsson
Kristín Bergsdóttir Einar Baldvin Pálsson
Kristján Þór Valdimarsson
Bróðir okkar,
SKÚLI SVEINSSON
frá Hvannstóði,
er lést á heimili sínu Borg, Borgarfirði
eystra, verður jarðsunginn frá
Bakkagerðiskirkju laugardaginn 24. mars
klukkan 14.
Systkinin frá Hvannstóði
Elskulegur faðir okkar, tengdafaðir, afi,
langafi og langalangafi,
HELGI GUÐBRANDUR VILHJÁLMSSON
klæðskeri,
sem lést á Grund sunnudaginn 4. mars,
verður jarðsunginn frá Hafnarfjarðarkirkju
mánudaginn 26. mars klukkan 13.
Friðrik Ágúst Helgason Margrét Guðmundsdóttir
Guðmundur V. Friðriksson Tau Azigau Friðriksson
Helgi Valur Friðriksson Steinunn Ingólfsdóttir
Árný Hulda Friðriksdóttir Bjarni Karvel Ragnarsson
barnabörn, barnabarnabörn og aðrir ástvinir
Ástkær bróðir okkar,
HÖRÐUR JÓELSSON,
Brautartungu, Stokkseyri,
lést sunnudaginn 11. mars. Útförin fer fram
frá Stokkseyrarkirkju laugardaginn 24. mars
klukkan 15.
Bræður og fjölskylda
Ástkær faðir okkar, tengdafaðir, afi
og langafi,
HELGI ÁRNASON,
Alviðru, Dýrafirði,
lést á Fjórðungssjúkrahúsinu Ísafirði
aðfaranótt sunnudagsins 18. mars.
Jarðarförin fer fram frá Ísafjarðarkirkju laugardaginn 7. apríl
klukkan 11.
Sigríður Helgadóttir Friðfinnur S. Sigurðsson
Kristín Þórunn Helgadóttir Brynjar Gunnarson
Matthildur Helgadóttir Jónudóttir, Guðmundur Hjaltason
Kristján Örn Helgason Dagrún Matthíasdóttir
Árni Þór Helgason Carolin Kraus
barnabörn og fjölskyldur þeirra
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma,
langamma, langalangamma og vinkona,
KRISTJANA SIGRÍÐUR PÁLSDÓTTIR,
Njarðarvöllum 6, Reykjanesbæ,
lést á Heilbrigðisstofnun Suðurnesja
fimmtudaginn 15. mars.
Útförin fer fram frá Fella- og Hólakirkju föstudaginn 23. mars
og hefst athöfnin klukkan 13.
Helgi Vilberg Jóhannsson Sigurdís Þorláksdóttir
Sigurður S. Jóhannsson Kristrún Erlendsdóttir
Guðrún Jóhannsdóttir Guðbrandur Ólafsson
Margrét Jóhannsdóttir Kári Ólafsson
Páll Jóhannsson Helga Kristín Sigurðardóttir
Ragnheiður G. Jóhannsd. Ísleifur Erlingsson
Valgeir Borgarsson