Skírnir - 01.04.2014, Síða 194

192
GESTUR GUÐMUNDSSON
SKÍRNIR
metnaður og sköpun skipti hann mestu eins og fram kom í þeirri
fullyrðingu hans „að aðalnýsköpun í íslensku tónlistarlífi þessa dag-
ana eigi sér stað í kringum Þey og BARA-flokkinn“ (Jón Viðar Sig-
urðsson 1981). Andrea Jónsdóttir (f. 1949) lagði honum lið og
skrifaði um rokktónlist kvenna, til dæmis Marianne Faithfull og
Grýlanna, svo og tónlist sem passaði ekki fyllilega inn í hinn nýja
pönkramma (Andrea Jónsdóttir 1981a, 1981 b; 1981c).
Ásgeir Tómasson á Dagblaðinu. hélt fulla tryggð við popúlisma
blaðsins og tók pönk- og nýbylgjunni fagnandi með því að miða
áfram við smekk almennings en leitast jafnframt við að opna þann
smekk fyrir nýjungum (viðtal við Ásgeir Tómasson 2004). Ásgeir
hafði lesið bókmenntafræði og nýtti það stundum án þess að gerast
hámenningarsinni eins og fram kom í dómi hans um plötuna Geisla-
virkir með Utangarðsmönnum, „Hápunkturinn á ári Utangarðs-
manna“, þar sem hann tengdi pönkið við alþýðumenningu á annan
hátt en vinstri mönnum var tamt og sendi þeim stríðnistón í leiðinni:
Bubbi Morthens hefur ekki sinnt því til þessa að reyna að binda kveðskap
sinn í form og gerir það tæpast hér eftir. Efnið skiptir hann öllu máli. Sem
skáld verður hann vafalaust settur á bekk með mönnum eins og Guðmundi
Haraldssyni og Stefáni frá Möðrudal í framtíðinni. — Annars eiga mann-
vitsbrekkur og menningarvitar Þjóðviljans vafalaust eftir að brjóta textana
á Geislavirkir til mergjar á næstu dögum og vikum.4
Árin 1978-1983 sáu Eiríkur Eiríksson, Magnús Gylfi og Friðrik
Indriðason að mestu um poppskrif Tímans undir heitinu Nútím-
inn og mörkuðu sér stað á milli ofangreindra skauta. Þeir leituðust
við að kynna athyglisverða innlenda og alþjóðlega tónlist og plötu-
dómar þeirra reyndu að leiða í ljós innan hvaða geira tónlistar-
heimsins hver plata ætti heima, hvað hljómsveitirnar ætluðu sér og
hvernig þeim tækist það. Undir lok þessa tímabils fór mest fyrir
umfjöllun Friðriks um pönkhljómsveitir.
Taka má þetta yfirlit saman á Mynd II sem sýnir að framan-
greindir poppgagnrýnendur skipuðu sér í ólíkar stöður, hvað varðar
4 Ásgeir Tómasson 1980. Guðmundur Haraldsson og Stefán frá Möðrudal voru
sérstæðir menn sem seldu og fluttu vegfarendum ljóð sín á götum úti, en Stefán var
auk þess vinsæll málari í naívískum stíl.