Skírnir - 01.04.2014, Síða 200
198
GESTUR GUÐMUNDSSON
SKÍRNIR
dreifingu á kassettum með bílskúrsböndum og poppskrif hér og
þar. I Nýju Helgarblaði Þjóðviljans sýndi Gunnar meiri stílræn
tilþrif en aðrir poppskríbentar. Að vísu höfðu nokkrir iðkað kæru-
leysislegan og töffaralegan stíl, en Gunnar réð betur við penna sinn
og byggði skrif sín á meiri þekkingu og þroskaðri smekk; hann
sýndi það í skrifum að honum var ekki villugjarnt í völundarhúsi
dægurtónlistar, og stílbrögð hans vörpuðu oftar en ekki sterku ljósi
á umfjöllunarefnið. Þegar forsprakki hinnar vinsælu stuðhljóm-
sveitar Stuðkompanísins, Karl Örvarsson, gaf út fyrstu sólóplötu
sína fékk hann þessa kveðju frá Gunnari:
Jafn flata plötu hef ég sjaldan heyrt; það er enginn neisti, ekkert sem ... hefur
grafið um sig í minninu, ekkert lag, enginn sniðugur texti, ekkert. Það eina
sem kemur upp í hugann er niðursuðugítarvæl sem skýtur upp kollinum á
plötunni með ákveðnu millibili, daufleg rödd Karls og almennur doði sem
liggur yfir þessari plötu eins og mara. (Gunnar L. Hjálmarsson 1991a)
Rúnar Þór Pétursson hafði gefið út fimm plötur og fengið æ jákvæðari
dóma eftir því sem þeim fjölgaði, en Gunnar hellti malurt í bikarinn:
„Yfir hæðina" er sjötta plata Rúnars og ef hann væri sjóari en ekki popp-
ari myndi ég segja að hann reri með henni á sömu mið og áður. (Gunnar L.
Hjálmarsson 1991 a)
Gunnar var þó ekki bara óvæginn heldur fólst oftast yfirvegun og
skerpa í dómum hans. I rokkannál 1991 lagði hann sig fram um að
geta um efnileg bílskúrsbönd alls staðar á landinu, en jafnframt mælti
hann með nokkrum helstu poppplötum ársins, einkum Nýdanskrar
(Gunnar L. Hjálmarsson 1992). Hann geymdi þó hrifninguna fyrir
stórvirki, sbr. umsögn hans um Nevermind-plötu Nirvana:
„Nevermind“ er ... eina platan á árinu sem fær mann til að langa að rúnta
og æpa á vegfarendur með græjurnar í botn. (Gunnar L. Hjálmarsson 1991b)
Þriðja meginskautið á vettvangi poppgagnrýni um 1990 var að finna
í DV, þar sem Ásgeir Tómasson og Sigurður Þór Salvarsson skipt-
ust á um að skrifa hófstillta og vandaða gagnrýni. Þeir skrifuðu
oftast og lengst um vinsældatónlist þessara ára — Sálina hans Jóns
míns, Ný Danska, Todmobile, Bubba Morthens og Megas. Jafn-