Náttúrufræðingurinn

Volume

Náttúrufræðingurinn - 2017, Page 19

Náttúrufræðingurinn - 2017, Page 19
19 Tímarit Hins íslenska náttúrufræðifélags og í hlutfalli stöðva með ískóði en með hámörkum að auki árin 1998 og 2001 (5. mynd). Meðalfjöldi ískóðs á stöð er hærri en heildarmeðal- talið sérhvert þessara ára (p<0,05). Hlutfall stöðva með ískóði minnkar marktækt með vaxandi botnhita (6. mynd, p<0,001) og undanfar- in hlýindaár hefur hlutfallið verið hvað lægst, eða með öðrum orð- um útbreiðslan hvað afmörkuðust. Meðalfjöldi ískóðs á stöð minnkar einnig með hækkandi hitastigi en þar er ekki um að ræða tölfræðilega marktæka fylgni (6. mynd). Ískóð fékkst í botnvörpu við botn- hita á bilinu –1,6 til 5,2ºC en fjöldi á stöð var yfirleitt mestur milli –0,5 og 2,5ºC (7. mynd a). Með hækkandi botnhita minnkuðu marktækt líkur á því að ískóð veiddist (p < 0,0001). Ískóð fékkst á breiðu dýptarbili eða frá 55–480 m en mest var veiðin á 200–450 m dýpi og við um 100 m (7. mynd b). Líkur á að veiða ískóð juk- ust marktækt með auknu dýpi að hámarki sem var á um 400 m dýpi (p < 0,0001). Lengdardreifing ískóðs í stofn- mælingu var á bilinu 5–32 cm (8. mynd). Toppur var á bilinu 14–15 cm en sameinað meðaltal allra mæl- inga var 15,6 cm. Lengdardreifing frá einstökum árum (t.d. 2003, en frá því ári voru flestar mælingar) benda til þess að í sumum árum kunni að vera tvö hámörk á lengdar- dreifingunni, þ.e. við um 14–15 cm og um 19–20 cm (8. mynd). Seiðaleiðangrar Aðeins fengust 385 ískóð í 73 (1,1%) af þeim 6.678 togum sem tekin voru með flotvörpu á 30 ára rann- sóknartíma. Stærsta togið hafði að geyma 55 ískóð (2–4 cm að lengd) og var tekið árið 1980 yfir austur- grænlenska landgrunninu (66º38’ N, 32º33’ V) þar sem hiti nálægt yfirborði var 1,5ºC (4. mynd). Ískóð fékkst á mestum fjölda stöðva árin 1991 (12 stöðvar, 72 fiskar) og 1997 (10 stöðvar, 42 fiskar). Ískóð fékkst í flotvörpu aðallega í sunnanverðu Grænlandssundi, frá brún íslenska landgrunnsins norðvestur af Vestfjörðum og yfir á austur-grænlenska landgrunnið (4. og 9. mynd) þar sem yfirborðshiti var á bilinu –1,0 til 7,5ºC. Syðst fékkst ískóð í seiðaleiðangri yfir austur-grænlenska landgrunninu á 66º36’N, 39º08’V við 5,2ºC yfirborðs- hita. Þar var um að ræða stakan fisk, 10 cm að lengd. Ískóð sem veiddist í flotvörpu var 2–19 cm að lengd. Lengdardreifingin sýnir áberandi topp við 3 cm og hugsanlega annan minni við 6 cm. Ískóð undir 7 cm er talið seiði á fyrsta ári29 og lengdarmælingar úr seiðaleiðöngrum sýna að langflest ískóðin (85%) voru af því stigi (8. mynd). UMRÆÐA Meginhluti hlýja Atlantssjávarins sem berst með Irmingerstraumi norður með vesturströnd Íslands 5. mynd. Hlutfall stöðva (%) þar sem ískóð fékkst í botnvörpu og meðalfjöldi ískóðs á stöð á meginútbreiðslusvæðinu í mars 1985–2013. – Percentage of stations with polar cod and the mean number of polar cod per station in Groundfish Surveys in March 1985–2013. 6. mynd. Samband milli hlutfalls (%) stöðva þar sem ískóð fékkst í stofnmælingu og með- albotnhita á meginútbreiðslusvæði ískóðs (vinstri y-ás, rauðar tölur) og milli meðalfjölda ískóðs á stöð og meðalbotnhita (hægri y-ás, bláar tölur). Niðurstöður á myndinni eru sýnd- ar með tölustöfum sem gefa til kynna athugunarár (þ.e. 85=1985, 86=1986 o.s.frv.). – The relationship between percentage of stations with polar cod and average bottom temperature (left y-axis, red numbers) and between the mean number of polar cod per station and average bottom temperature (right y-axis, blue numbers). Results on the scatterplot are shown with numbers which also denote the year of observation (85=1985, 86=1986 and so on).

x

Náttúrufræðingurinn

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Náttúrufræðingurinn
https://timarit.is/publication/337

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.