Tímarit Máls og menningar


Tímarit Máls og menningar - 01.06.2013, Blaðsíða 124

Tímarit Máls og menningar - 01.06.2013, Blaðsíða 124
Ö r n D a n í e l J ó n s s o n 124 TMM 2013 · 2 að geta lifað lífinu óáreittur en sótt í félagsskap þegar mönnum býður svo við að horfa. Henri Lefebvre bendir á að mikilvægi hverfisins vegi upp á móti þeirri mótsagnakenndu staðreynd að mannmergð geti leitt til einangrunar. Lausn vandans felst í endurtekningunni; þegar sama fólkið hittist reglulega myndar það samkennd og þar með taktfestu daglegs lífs.25 Sundnám var skylda en námið einskorðaðist ekki við auðlærð sundtökin. Sundlaugin var vettvangur þar sem börnum var kennd kurteisi, að umgangast hvert annað sem jafningja í öguðum leik. Þar átti sér stað áralöng félags- mótun þar sem áhersla var lögð á hreinlæti og umburðarlyndi.26 Reglan um að fötin skapi manninnn var numin úr gildi hér. Laugarnar voru almannavettvangur og þar var markvisst dregið úr stöðumun manna. Fljótlega fóru þó að myndast hópar sem hittust nokkuð reglulega og þar gegnir heiti potturinn lykilhlutverki. Heiti potturinn Þetta er bara pottur. Hér sýð ég af mér spikið 27 Gísli Halldórsson arkitekt sem hannaði setlaugarnar við Vesturbæjarlaugina árið 1961 hafði Snorralaug að fyrirmynd. Hluti náms hans við arkitekta- skólann í Kaupmannahöfn var hönnun með hliðsjón af miðaldamannvirki og ákvað hann að velja Snorralaug. „Nú fékk ég þá hugmynd að notfæra mér þessa gömlu hugmynd Snorra Sturlusonar og færa hana til nútímans.“28 Annað atriði sem hafði áhrif á smíði sundlauganna var aðdráttarafl heita vatnsins á baðstöðum. „Það voru tvær sturtur í gömlu lauginni, þar sem ég hafði farið daglega, og þær stóðu í ferköntuðum pottum. Annar var með metraháu vatni og hinn þurr. Ég hafði tekið eftir því að fólk sóttist alltaf eftir því að fara þar sem það gat staðið í vatninu.“29 Í pottinum situr fólk þétt saman en þarf þó ekki að eiga samskipti og fær rými til að halda sér utan hópsins jafnvel þó takmarkað sé.30 Fjölmörg dæmi eru um að pottgestir hafi komið nánast daglega og setið þar án þess að yrða á nokkurn mann. Heiti potturinn er opinber vettvangur rétt eins og sundlaugin. Nýir gestir átta sig fljótt á reglunum. Það má ekki spyrja persónulegra spurninga og samtöl við útlendinga ná yfirleitt ekki lengra en að spurningunni: ,,How do you like Iceland?“ Það kemur fljótlega í ljós ef reglur eru brotnar.31 Potturinn er heimur hlutverkaleiks og gestir geta þóst vera aðrir innan laugar en utan, en þó aðeins að vissu marki. Aftur á móti má ekki trufla þekkta einstaklinga, stjórnmálamenn eða poppara, svo dæmi sé tekið. 32 Að láta aðra í friði er almennt einkenni borgarlífs. Á kaffihúsi getur gestur gefið skýrt í skyn að hann vilji ekki vera truflaður; aftur á móti er líklegt að sá sem fer að venja komur sínar á stað sé spurður nokkuð persónulegra spurninga, t.d. hver hann sé og hvað hann geri. Sérstaða heita pottsins er
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132
Blaðsíða 133
Blaðsíða 134
Blaðsíða 135
Blaðsíða 136
Blaðsíða 137
Blaðsíða 138
Blaðsíða 139
Blaðsíða 140
Blaðsíða 141
Blaðsíða 142
Blaðsíða 143

x

Tímarit Máls og menningar

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Tímarit Máls og menningar
https://timarit.is/publication/1109

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.