Tímarit Máls og menningar


Tímarit Máls og menningar - 01.06.2013, Síða 130

Tímarit Máls og menningar - 01.06.2013, Síða 130
J ó n a Á g ú s t a G í s l a d ó t t i r 130 TMM 2013 · 2 Það eru að koma gestir til mín á eftir, elskan. Bara nokkrir kunningjar að spjalla, segir hún. Geturðu ekki haft ofan af fyrir krökkunum í kvöld? Hún smellir kossi á ennið á Öldu. Jú, ætli það ekki, svarar Alda þó að þetta hafi ekki verið spurning. Mamma hefur þegar snúið bakinu í hana og er farin að þurrka ímyndað ryk af stofuskenknum sem amma átti. Þegar Alda gengur upp á loft til að gera það sem þarf að gera fyrir kvöldið og athuga með Kötlu og Kristján heyrir hún að mamma er að baksa við að ná ryksugunni út úr kústaskápnum í eldhúsinu. Alda dregur dýnurnar úr rúmum systkina sinna inn í sitt herbergi. Þær eru þykkar og þungar og hún er svolítið móð þegar því er lokið. Svo sækir hún sængurnar og koddana og býr um þau eins fallega og hún getur. Að lokum safnar hún saman nokkrum DVD-myndum sem hún veit að þeim þykir gaman að og leggur þær ofan á sjónvarpið sem hún fékk í afmælisgjöf frá mömmu þegar hún varð tólf ára í vor. Svo þið getið verið út af fyrir ykkur krakkarnir, sagði mamma til útskýringar þegar Alda rak upp stór augu yfir gjöfinni. Alda kallar á Kristján og Kötlu. Í kvöld ætlum við að hafa náttfatapartí inni í mínu herbergi, segir hún þeim. Katla klappar saman smáum lófunum og hlær af gleði. Ljósir, hrokknir lokkar þyrlast um höfuð hennar og gefa henni englasvip. Hún er fjögurra ára og finnst Alda merkilegasta manneskja á jarðríki. Kristján er að verða sex ára og barnsleg gleðin sem eitt sinn einkenndi hann eins og litlu systur er horfin. Hann gýtur bláum, tortryggnum augum á eldri systur sína og það er spurn í svipnum. Alda lætur eins og hún sjái það ekki en brosir til þeirra. Það verður rosalega gaman, segir hún eins glaðlega og henni er unnt. Ég ætla að poppa og kannski getum við laumað kóki inn til okkar. Hún hjálpar þeim í náttfötin og setur Tomma og Jenna í tækið. Svo skýst hún niður til að poppa handa þeim. Veit að hún hefur nauman tíma áður en fyrstu gestirnir berja að dyrum. Og það passar. Hún er að ganga upp stigann með tvær fullar poppskálar og hálfa tveggja lítra flösku af kóki þegar dyrabjöllunni er hringt. Hjartað hamast í brjóstinu á henni þegar hún skáskýtur sér inn um her- bergisdyrnar sínar og skellir í lás á eftir sér. Í óðagotinu hefur hún gleymt að taka glös með sér. En það gerir nú minnst til. Þau geta vel drukkið af stút. Hún stillir Aladín og Konung ljónanna á hæsta styrk og þau njóta þess að spila uppáhaldsatriðin sín aftur og aftur og tala um þau fram og til baka. Að lokum eru aðeins örfáar baunir eftir í poppskálunum og kókið er drukkið til síðasta dropa. Kötlu þykir mikið sport að fá að drekka af stút. Seinna um kvöldið þegar hávaðinn er orðinn of mikill til að það heyrist í sjónvarpinu eru Katla og Kristján sofnuð. Þau sofa fast og heyra ekki lætin. Ekki heldur þegar drepið er á herbergisdyrnar og drafandi karlmannsrödd
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104
Síða 105
Síða 106
Síða 107
Síða 108
Síða 109
Síða 110
Síða 111
Síða 112
Síða 113
Síða 114
Síða 115
Síða 116
Síða 117
Síða 118
Síða 119
Síða 120
Síða 121
Síða 122
Síða 123
Síða 124
Síða 125
Síða 126
Síða 127
Síða 128
Síða 129
Síða 130
Síða 131
Síða 132
Síða 133
Síða 134
Síða 135
Síða 136
Síða 137
Síða 138
Síða 139
Síða 140
Síða 141
Síða 142
Síða 143

x

Tímarit Máls og menningar

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Tímarit Máls og menningar
https://timarit.is/publication/1109

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.