Skessuhorn - 16.12.2015, Side 61

MIÐVIKUDAGUR 16. DESEMBER 2015 61
vík og Hellissandi voru lögð af.
Mjólkursamlaginu var lokað eftir
að mikil krafa kom upp um hag-
ræðingu í mjólkuriðnaðinum. Úr
varð að mjólkursamlagið var úrelt
en það hafði alltaf verið í samstarfi
við mjólkurbúin á suðvesturhorn-
inu; Mjólkursamsöluna og Mjólk-
urbú Flóamanna. Síðan var slátur-
húsinu breytt í hlutafélag. Kaup-
félagið hafði líka verið með öfl-
uga kjötvinnslu og hún fór inn í
það félag. Skemmtilegasta verk-
efnið, sem ég tók þátt í á þessum
tíma, var hins vegar að byggja upp
Hyrnuna í Borgarnesi í samstarfi
við Olíufélagið. Hún var opnuð
1991 og er flott ferðamannamið-
stöð en er nú í eigu N1.
Mikil breyting á
kennslunni
Eftir kaupfélagsstjóraárin gerðist
Þórir Páll fljótlega framkvæmda-
stjóri Heilsugæslustöðvarinnar
í Borgarnesi og því starfi sinnti
hann í hlutastarfi í tæp tvö ár.
Hann greip líka í kennslu í sínum
gamla skóla á Hvanneyri auk þess
að kenna á námskeiðum á Bifröst.
Hann endaði svo á því árið 2000 að
vera ráðinn fjármálastjóri Háskól-
ans á Bifröst eins og áður er get-
ið. Hann segist heldur betur hafa
fengið að kynnast nýjum hlutum
þegar hann kom þangað á ný því
tölvan hafði yfirtekið allt í námi og
kennslu. „Það var mikil breyting
frá því sem hafði verið þegar ég var
þar áður. Bókhaldið og kennslan
var í Power Point og maður varð
að takast á við nýjar áskoranir og
ný verkefni. Þetta var bara nokkuð
sem ég varð að aðlagast og gerði.
Maður er allt lífið að læra.“
Erfitt með að segja nei
við félagsstörfum
Félagsstörf hvers konar hafa alla tíð
verið Þóri Páli hugleikin og hann
segist alltaf hafa átt erfitt með að
segja nei þegar að þeim kemur. „Ég
segi kannski ekki nei á réttum stöð-
um svo maður lendir í ýmsu. Fyrstu
félagsstörfin mín voru á fyrri árum
langstærsta fyrirtækið í Borgar-
nesi, bankaði upp á og hann fór að
starfa þar, ekki þó strax sem kaup-
félagsstjóri. „Nei, nei, ég fékk smá
aðlögun. Ég byrjaði í febrúar 1988
að vinna þarna og fyrst eingöngu í
fjármálunum. Þetta var mjög gott
því þá kynntist ég fjárhagsstöðu
félagsins sem var býsna snúin á
þessum tíma því þetta voru erfið-
leikaár. Þann 16. júni þetta ár tók
ég síðan við sem kaupfélagsstjóri.
Áður hafði ég aðeins kynnst kaup-
félaginu því ég hafði verið félags-
kjörinn skoðunarmaður reikn-
inga þess í fjögur ár. Ég hafði því
lesið reikningana og skoðað bók-
haldið talsvert svo ég kom ekki al-
veg blankur að þessu. Það var gríð-
arlega umfangsmikil starfsemi hjá
Kaupfélagi Borgfirðinga á þess-
um tíma. Félagið var með fjölþætta
verslunarstarfsemi hér í Borgarnesi
og var með útibú á Akranesi, Hell-
issandi og í Ólafsvík. Svo rak Kaup-
félagið stórt mjólkursamlag og slát-
urhús. Það var með mikla flutn-
ingastarfsemi og rak sérstaka flutn-
ingadeild með fjölda flutningabíla.
Kaupfélögin voru flest í senn neyt-
enda- og framleiðendafélög. Þetta
var sérstaða á Íslandi að í kaup-
félögunum hér voru í sama félaginu
framleiðendur, neytendur og starfs-
menn. Allir voru félagsmenn og allir
höfðu sína fulltrúa í stjórnum. Þetta
var óþekkt annars staðar í Evrópu
og víða þótti mönnum þetta undar-
legt. Þeir töldu þetta ekki geta geng-
ið því framleiðandinn vildi fá hæsta
verð fyrir sína vöru, neytandinn vildi
lægst verð og starfsmaðurinn hæsta
kaup. Lengst af gekk þetta þó nokk-
uð vel í íslensku kaupfélögunum.“
Mikil lífsreynsla að
stýra stóru kaupfélagi
Á þeim tíma sem Þórir Páll var
að taka við kaupfélagsstjórastarf-
inu urðu miklar breytingar hjá
kaupfélögum landsins og smátt og
smátt fjaraði undan þeim og Sam-
bandi íslenskra samvinnufélaga.
„Já, umhverfið var að breytast
þarna. Kaupfélögin höfðu minna
svigrúm og meiri erfiðleikar urðu
í rekstri þeirra. Samkeppnin var
að harðna, sérstaklega á matvöru-
markaðnum, þegar lágvöruversl-
anirnar komu og neytendur fóru
að krefjast lægra matvöruverðs í
sínum kaupfélögum líka. Svigrúm
til verðlagningar hafði því minnk-
að og þetta kallaði á miklar breyt-
ingar.“ Þórir Páll segir það hafa
verið mikla lífsreynslu að stýra
Kaupfélagi Borgfirðinga í þau tíu
ár sem hann var kaupfélagsstjóri.
„Þetta var mikill lærdómur á erf-
iðum tíma í rekstrinum. Kaup-
félag Borgfirðinga var stórt fé-
lag á landsvísu, það var fjórða eða
fimmta í röðinni og með fjöldann
allan af starfsfólki. Það voru gjarn-
an 250-300 manns á launaskrá og
kaupfélagið var stærsti vinnuveit-
andinn á þessu svæði á þeim tíma.
Á þessum tíma breyttist starfsemin
mikið. Útibúin á Akranesi, Ólafs- Framhald á næstu síðu
Helga og Þórir Páll í gönguferð á Sveinstind.
Við óskum landsmönnum
öllum gleðilegra jóla og
farsæls komandi árs