Skessuhorn - 16.12.2015, Qupperneq 65

MIÐVIKUDAGUR 16. DESEMBER 2015 65
þessa stelpu úr Reykjavík því hann
var búinn að barna hana!“ Þessi
kenning gekk þó ekki alveg upp því
til að svo mætti vera hefði ég þurft
að ganga með barnið í þrjú ár,“ seg-
ir hún og hlær dátt. „Fleiri sem hafa
flutt úr Reykjavík út á land hafa
svipaðar sögur að segja, en svona
án gríns þá var manni nú heilt yfir
óskaplega vel tekið. Aðfluttar stúlk-
ur sem hingað hafa komið eru fyrir
löngu orðnar góðir og gegnir Borg-
firðingar.“
Þrír áratugir við
leikskólastörf
Steina segir að hún hafi alltaf unn-
ið úti með heimilinu og búinu.
„Fyrst á símanum eins og ég nefndi
áðan, en svo á leikskólanum þeg-
ar hann var stofnaður hér í daln-
um. Fyrst var hann í Reykholti og
svo á Kleppjárnsreykjum en síðan
hér á Grímsstöðum þar sem hann
er enn og heitir Hnoðraból. Fyrst
var ég í þrifum og afleysingum. Svo
vatt þetta upp á sig. Ég fór að vinna
sem fóstra þó ég væri ekki lærð sem
slík. Það fékkst enginn með mennt-
un. En alls var ég í 30 ár við leik-
skólann og hætti ekki fyrr en 1. maí
á þessu ári og fór þá á eftirlaun. Þar
af gegndi ég stöðu leikskólastjóra í
ein fimm ár í kringum 2000,“ seg-
ir Steina og bætir við brosandi að
undir lokin hafi hún verið farin að
passa börnin barnanna sem hún
hafði gætt á leikskólanum fyrstu
árin sem hún starfaði þar. Svona er
lífið.
Leikskólinn Hnoðraból hefur
yfirleitt verið fullsetinn 25 börnum
en þó ekki öll í fullri vistun. Steina
segir að í dag sé staðan þannig að
það vanti fleiri pláss. Það gleðilega
hefur gerst að mörg ung börn hafa
bæst við íbúatöluna í Hálsasveit,
Reykholtsdalnum og Bæjarsveit en
þaðan eru börnin í dag. Hnoðraból
er í einu íbúðarhúsanna á Gríms-
stöðum, aðeins steinsnar frá hús-
inu þar sem Steina og Guðmund-
ur búa í dag. Hún sér til leikskólans
úr húsi sínu. „Ég fæ oft heimsókn.
Þau koma í gönguferðir og syngja
fyrir mig,“ segir Steina og vísar þar
til krílanna á Hnoðrabóli.
Tók drjúgan
þátt í félagslífi
Þau Guðmundur stunda enn bú-
skap á Grímsstöðum. „Við erum
með sauðfé og hross, aðallega mer-
ar í blóðtöku þar sem blóðið er selt í
lyfjaframleiðslu. Þær voru um 40 nú
í sumar. Svo höldum við tæplega 400
vetrarfóðraðar kindur. En kýrnar eru
löngu farnar og ég sakna þeirra ekki.
Það var svo bindandi að vera með kýr
þó mér fyndist allt í lagi að fara í fjós
kvölds og morgna. Við erum svona
nokkur veginn sest í helgan stein en
höfum nóg að sýsla við búskapinn og
fleira. Það hefur alltaf verið gott að
búa hér í Reykholtsdal. Mikið félags-
líf og ágætt mannlíf,“ segir Steina.
Þegar hún víkur að því síðastnefnda
er ekki úr vegi að rifja upp leikfer-
il Steinu. Bæði hún og Guðmund-
ur maðir hennar voru um margra ára
skeið mjög virk í starfi Ungmenna-
félags Reykdæla. Þar var leiklist-
in mjög í hávegum höfð og árlega
settar upp goðsagnakenndar sýning-
ar í félagsheimilinu Logalandi. „Ég
var svolítið mikið í því,“ viðurkenn-
ir Steina. „Þetta var á hverjum ein-
asta vetri þó ég væri ekki alltaf með.
Fyrsta leikritið sem var sett upp hér
og ég tók þátt í var „Skugga Sveinn“
eftir Matthías Jochumsson. Það var
1966. Síðan voru leiksýningar á
hverju ári þar til nú síðustu árin að
þetta hefur dalað. Fólki hefur fækkað
í sveitunum og svo er orðið svo mik-
ið framboð af afþreyingu. Það er svo
mikið annað um að vera.“
Öflugt leikstarf á vegum
ungmennafélagsins
Steina segir að aldrei hafi verið
stofnuð nein sérstök leikdeild inn-
an ungmennafélagsins heldur tóku
allir þátt. „Stundum voru þetta 20
– 30 manns sem komu að hverju
leikriti og þau eru mörg eftir-
minnileg. Persónulega fannst mér
minnistætt hlutverk Dala Völu í
„Þið munið hann Jörund“ eftir þá
bræður Jónas og Jón Múla Árna-
syni. Hún er mér svolítið kær þó
það eina sem ég segði í leikrit-
inu væri að syngja eina vísu. Það
voru mörg leikrit sett upp eftir þá
bræður. Síðan flutti Flosi Ólafsson
hingað og var leikstjóri í verkum
sem við settum upp. Það var alltaf
mikið fjör. Hann var ákveðinn og
ég held hann hafi fengið það út úr
hverjum leikara sem hann ætlaði
sér. Svo setti Jónas Árnason upp
leikrit með okkur hér þegar hann
starfaði sem kennari í Reykholti.
Hann lék til dæmis sjálfan Skugga
Svein þegar ég var með í fyrsta
sinni 1966. Svo var hann leikstjóri
þegar „Piltur og stúlka“ var sett
upp. Þeir voru að leikstýra hann
og Andrés Jónsson í Deildartungu.
Seinna settum við upp „Maður og
kona.“ Við sýndum líka „Gullna
hliðið“ eftir Davíð Stefánsson. Það
var mikið lagt í sýningarnar, bæði
búninga og sviðsmyndir. Þetta var
líka flott og fólk streymdi víða að
til að sjá leikritin. En þetta virðist
liðin tíð í dag.“
Frumsýningar í Logalandi voru
yfirleitt í febrúar og mars. Svo var
sýnt fram yfir páska. Steina segir
að að best sótta leikritið hafi ver-
ið „Þið munið hann Jörund.“ Það
var sýnt 14 eða 15 sinnum. „Þá var
komið fram í maí þegar við urðum
hreinlega að hætta vegna þess að
sauðburður var að hefjast hjá fólki.
Seinna var það leikrit svo sett upp
aftur.“
Steina segir að hún hafi yfirleitt
leikið í öllum þessum sýningum.
„Ég leikstýrði svo stundum á seinni
árum. Þá bjuggum við kannski til
kaffihúsakvöld og settum upp ein-
þáttunga. Stundum vorum við líka
bara með kvöldskemmtanir fyr-
ir krakkana og svoleiðis. Þar var
sungið og gert annað skemmtilegt
og krakkarnir teknir með í það.“
Áramót í faðmi
afkomendanna
Þau Guðmundur og Steina sitja
sátt á Grímsstöðum og eiga orð-
ið skara af afkomendum. „Hópur-
inn er hátt í þrjátíu manns. Börn,
barnabörn, barnabarnabörn og
síðan það sem ég kalla „bónus-
börn.“ Svona líður tíminn.
Aðspurð segir Steina að hún bú-
ist við að þau Guðmundur haldi
jólin í húsinu sínu. „Á gamlárs-
kvöld ætla krakkarnir okkar að
koma hingað. Stundum höf-
um við farið suður. Það hafa allir
krakkarnir og við þá komið saman
heima hjá elstu dóttur okkar sem
býr í Reykjavík. En nú verður árið
kvatt hér á Grímsstöðum,“ segir
Steinunn Garðarsdóttir.
mþh
Frá annarri leiksýningu sem Steinunn tók þátt í. Hér er það Magnús Magnússon sem
síðar varð ritstjóri Skessuhorns í hlutverki læknis sem hlustar Steinunni. Auk þeirra
eru á myndinni Örn Harðarson, Þórir Jónsson og Steinunn Geirsdóttir.
Börn þeirra Steinunnar og Guðmundar á Grímsstöðum á jólum fyrir nokkrum árum.
Í aldursröð frá vinstri: Kristbjörg, Gréta, Hannes Kristinn og Jóhanna Sjöfn.
Landbúnaðarháskóli Íslands óskar
nemendum, starfsfólki og Vestlendingum öllum
gleðilegra jóla og færsældar á nýju ári