Skessuhorn - 19.12.2018, Page 88

MIÐVIKUDAGUR 19. DESEMBER 201888
byggingarverkefni draga mann
áfram og veita manni orku þegar
önnur mál taka á,“ segir hann.
Fróðárheiðin fylgt
Kristni frá fyrsta degi
„Stundum eru mál erfið og geta
tekið alveg svakalega langan tíma,
maður er að berjast fyrir einhverju
svo árum og jafnvel áratugum
skiptir. Alltaf heldurðu að þetta sé
alveg að hafast en þá kemur eitt-
hvað bakslag,“ segir bæjarstjór-
inn og nefnir Fróðárheiðina sem
dæmi. „Hún er búin að fylgja mér
frá því ég byrjaði. Þegar ég kem
1998 þá er Fróðárheiðin verkefni
sem átti bara að klárast daginn eft-
ir. Því hafði verið lofað í kosn-
ingum og fyrir sameiningarkosn-
inguna 1994 hafði Jóhanna Sig-
urðardóttir lofað að þau sveitar-
félög sem sameinuðust fengju for-
gang í vegaframkvæmdum. Síðan
þá hef ég verið í stöðugum sam-
skiptum um Fróðárheiði við þing-
menn, ráðherra, vegamálastjóra og
bara nefndu það, ár eftir ár eftir ár.
Árið 2007 héldum við að nú væri
þetta alveg að koma. Þá var sett
fjármagn í að klára Fróðárheiði og
byggja þjóðgarðsmiðstöð í fjárlög-
um fyrir árið 2008. Það ár gerðist
lítið, 2009 gerðist ekki neitt út af
hruninu. Þá vorum við komin aft-
ur á byrjunarreit. Svona geta hlut-
irnir verið en maður má aldrei
hætta. Maður verður að hafa orku
í að halda áfram og aldrei gefast
upp,“ segir hann. „En eitt ráð gaf
pabbi mér í þessum efnum, því ég
veit að ég á stundum til að ganga
aðeins of langt, sem er mér ekki til
hróss. Hann sagði við mig: „Einu
skaltu alltaf passa þig á. Gakktu
aldrei það langt í því sem þú ert
að reyna að ná fram að þú fáir nei.
Ef þú færð nei, þá er svo erfitt
að fá já. Hættu frekar áður en þú
færð nei og byrjaðu bara aftur viku
seinna.“ Þetta hef ég reynt að hafa
sem veganesti því þetta var alveg
rétt hjá honum. Maður verður að
vera ákveðinn en má aldrei ganga
of langt,“ segir hann.
Langhlaup að sækja
fé til ríkisins
Það var loksins í nóvember síðast-
liðinum sem síðasti áfangi Fróð-
árheiðar var boðinn út og á verk-
inu að vera lokið að fullu haust-
ið 2020. Kristinn var væntanlega
ánægður með það? „Ég var svo
glaður að það hálfa væri nóg,“
segir hann ánægður. „En það eru
margir svona sigrar og næsta verk-
efni tekur við. Núna er ég að vona
að það klárist innan tíðar að við
fáum leyfi til að bjóða út bygg-
ingu Þjóðgarðsmiðstöðvar á Hell-
issandi. Það er mál sem við höfum
verið að þrýsta á síðan 2006. Við
vorum lengi að fá í gegn stækkun
á dvalarheimilinu, byrjuðum að
berjast fyrir því 2004 og svo lauk
verkefninu ekki fyrr en í desember
2010 þegar húsið var tekið í notk-
un,“ segir hann. „Svona er þetta
bara. Að ná í fjármagn til ríkisins
fyrir samfélagið er langhlaup og
það gerist ekkert af sjálfu sér.“ Þar
að auki segir Kristinn að viðhorf-
ið til verkefna úti á landi sé stund-
um annað en til verkefna á höfuð-
borgarsvæðinu. „Ég hlæ að þessu
núna en átti til að æsa mig í gamla
daga,“ segir hann. „En það gerist
stundum ennþá að þegar maður
mætir á fundi hjá embættismönn-
um og ráðherrum út af einhverju
verkefni, þá fær maður að heyra
gömlu tugguna um að þörfin sé
meiri í Reykjavík. Ég geri ekki lít-
ið úr því, en ég er ekki að mæta
á þessa fundi til að ræða málefni
borgarinnar, það hlýtur borgar-
stjóri að gera. Ég er ekki viss um
að hann fái þau svör þegar hann
mætir á fundi að þörfin sé meiri
úti á landi,“ segir hann og bæt-
ir við þetta viðhorf nái út fyrir
stjórnsýsluna. Almenningur sýni
verkefnum í öðrum landshlutum
ekki alltaf nægilega mikinn skiln-
ing. „Stundum er látið í það skína
að framkvæmdir úti á landi séu
kjördæmapot,“ segir hann og tek-
ur veginn um Kolgrafafjörð sem
dæmi í því samhengi. Þingmenn
eiga auðvitað að berjast fyrir mál-
efnum síns kjördæmis sem fulltrú-
ar íbúa á því svæði. Ég ætla rétt
að vona að þingmenn Reykjavíkur
séu duglegir að berjast fyrir fram-
kvæmdum þar. Þær eru jafn nauð-
synlegar og framkvæmdir á Snæ-
fellsnesi. En ég geri líka þá kröfu
að bæði við og þeir hafi skilning
á því. Bara stuttur vegspotti get-
ur gjörbreytt lífsskilyrðum fólks á
ákveðnu svæði, sama hvort vegs-
pottinn er um Kolgrafafjörð, Bú-
landshöfða eða Breiðholtsbraut,“
segir Kristinn.
Ýmislegt breyst í
starfi bæjarstjóra
Aðspurður segir Kristinn að ýmis-
legt hafi breyst sem snýr að starfi
bæjarstórans undanfarna áratugi.
„Þegar maður er kominn á þenn-
an aldur sem ég er á, þó ég sé ekki
gamall, þá er maður kominn með
svolítið valminni,“ segir hann létt-
ur í bragði. „Stærsta breytingin
hvað varðar stjórnsýsluna er að hún
er orðin mun þyngri og meiri kröf-
ur gerðar um formgeringu á öllum
hlutum. Kannski er það bara gott.
Einu sinni var það þannig að ef ein-
hver vildi byggja bílskúr þá fékk
hann bara að gera það, en nágrann-
inn var ekkert spurður þó bílskúr-
inn myndi kannski eyðileggja fyrir
honum útsýnið,“ segir hann. „Hvað
varðar starf mitt hér í Snæfellsbæ er
stærsta breytingin bætt staða bæj-
arfélagsins. Nú er til fé til fram-
kvæmda en þegar ég byrjaði áttum
við „minna en ekkert“ og gátum lít-
ið gert. Núna er búið að koma sveit-
arfélaginu í þá stöðu að við erum að
framkvæma fyrir milli 300 og 400
milljónir á ári. Það er himinn og
haf þarna á milli. Núna höfum við
afl til að geta bætt stöðu íbúanna á
hverju ári, í staðinn fyrir að þurfa að
borga nánast alla peninga í vexti og
afborganir af lánum. Þetta munar
öllu,“ segir hann.
„Höfum allt til að geta
blómstrað“
Á tveimur áratugum hefur heil-
margt verið gert og bæjarstjórinn
segir gaman að rifja það upp, hvort
sem það er íþróttahús, umhverf-
isverkefni, fjölbrautaskóli, dvalar-
heimili, knattspyrnuvöllur, áningar-
staðir, svæðisgarðurinn, uppbygging
þjóðgarðsins og fleira. „Ég gæti tal-
ið upp fullt af hlutum sem hafa verið
gerðir í minni tíð en ég er ekkert að
gera þetta einn, langt frá því. Það er
bæjarstjórnin sem ákveður verkefni
hvers árs. Ég er bara framkvæmda-
stjórinn og fylgi verkefnum eftir,“
segir hann. „Svo má aldrei gleyma
því að ef við hefðum ekki þetta öfl-
uga atvinnulíf sem við höfum hér í
Snæfellsbæ þá værum við ekki neitt.
Hér er mjög öflugur sjávarútvegur
og fiskvinnsla sem allt byggist á. Þar
fyrir utan höfum við mjög vaxandi
ferðaþjónustu sem hefur verið öflug
og er að eflast ár frá ári,“ segir hann.
„Hér er frábært fólk, frábær fyrir-
tæki, falleg náttúra. Við höfum allt
sem þarf til að geta blómstrað,“ seg-
ir Kristinn.
Kristinn segir sveitarfélögin á Snæfellsnesi hafa unnið gríðarlega vel saman mörgum málum í gegnum tíðina, m.a. í baráttu sinni fyrir Fjölbrautaskóla Snæfellinga í Grundarfirði. Þar útkljáðu menn ágrein-
ingsatriði eins og staðsetningu skólans áður en farið var af stað. „Sveitarstjórnarmenn verða að vinna heimavinnuna sína, klára þessa innansveitarkróniku áður en farið er af stað til ríkisins og stíga alltaf fram
sem samhentur og sterkur hópur.“ Hér má sjá glaðbeittann hóp nýnema við FSN haustið 2012.
Framhald af síðustu opnu
Snæfellsbær stóð á síðasta ári fyrir endurgerð og malbikun göngu- og hjólastígar-
ins milli Rifs og Hellissands í samstarfi við Vegagerðina. Fékk bæjarfélagið styrk
til verkefnisins, fyrst sveitarfélaga á Íslandi utan höfuðborgarsvæðisins.
Kristinn á tali við Þorstein Pálsson, þáverandi sjávarútvegsráðherra og Tryggva
Óttarsson árið 1999.