Heimsmynd - 01.10.1992, Blaðsíða 64

Heimsmynd - 01.10.1992, Blaðsíða 64
fékk engin meðlög eða mæðralaun. En okkur leið vel, þótt við hefðum litla peninga og ættum ekkert innbú. Lögfræðingar mínir reyndu að semja við hann en allt kom fyrir ekki. Þegar skilnaðurinn loks gekk í gegn reyndi hann að koma í veg fyrir sölu íbúðarinnar með öllum ráðum og stal svo innbúinu. Ef ég hefði ætlað að krefja hann um þessa hluti hefði ég orðið að sanna að þeir hefðu einhvern tímann verið til með því meðal annars að sýna kvittanir. Það var búið að lama mig algjörlega fjárhagslega, en okkur leið vel.“ Eftir skilnaðinn hafa fyrrverandi eiginmaður og fjölskylda hans gert flest sem í þeirra valdi stóð til að gera henni lífið leitt. „Þau fara með hvert klögumálið á fætur öðru í ráðuneytið. Það sendir síðan málið til barnaverndarnefndar sem rannsakar mig og heimili mitt. Það er hægt að halda þessu áfram endalaust, og það hafa þau gert. Fyrst er reynt að koma manni á kaldan klaka fjárhagslega og svo er byrjað á börnunum. Það hefur afskaplega slæm áhrif á börn þegar verið að er að leika sér að því að vera stöðugt að hóta að taka þau af heimilinu. Þótt þessu hafði verið beint gegn mér kom það verst við þau.“ Eftir að hafa slitið sig lausa úr hjónabandi þar sem hún bjó við kúgun og líkamlegar misþyrmingar tók við sambúð með manni sem var ofdrykkjumaður. Ekkert lát virtist ætla að vera á óhamingju hennar því á síðasta ári rændi fyrrverandi maður hennar börnunum í þrígang. „Ég var orðin eins og hundelt dýr. Annað hvort var að leita til kvennaathvarfsins eða fara yfir í annan heim. Eg hafði reynt sjálfsvíg og naumlega lifað af. Til þessa hafði mér ekki fundist ég eiga neitt erindi í Kvennaathvarfið, það væri enginn staður fyrir mig. Sú skoðun er mjög útbreidd að þangað leiti aðeins konur úr lægri stéttum þjóðfélagsins en það er alrangt. Fjölskylduofbeldi er ekki stéttbundið. Sjálf dvaldi ég í Kvennaathvarfinu í þrjá mánuði og þær konur sem ég kynntist þarna voru yfirleitt menntaðar og í ábyrgðarstöðum, þetta voru dugnaðarkonur sem áttu myndarbörn en voru bara svo óheppnar að vera giftar ómennum.“ Ofbeldi gagnvart konum er mun algengara en flestir gera sér grein fyrir. Engin kona vill láta berja sig og því reyna þær að dylja það sem fram fer innan veggja heimilisins. Tölur frá Kvennaathvarfinu í Reykjavík sýna svo ekki verður um villst að hér er um verulegt vandamál að ræða. I byrjun ágústmánaðar höfðu hund- raðníutíu og fjórar konur leitað skjóls þar það sem af var árinu, eða nálægt því sami fjöldi kvenna og leitaði þangað allt árið á undan. Konur leita hins vegar fæstar til Kvennaathvarfsins fyrr en málin eru komin á mjög alvarlegt stig, jafnvel svo að þær óttast um líf sitt. En þangað leita ekki aðeins eiginkonur, heldur einnig mæður sem hafa verið barðar af sonum sínum og unglingsstúlkur sem kærastarnir hafa misþyrmt hrottalega. Konur úr öllum stéttum geta orðið fyrir ofbeldi eiginmanna sinna, ólíkt því sem margir telja eru það ekki aðeins lítið menntaðar og uppburðarlitlar konur sem verða fyrir því að þeim er misþyrmt. I þessum hópi eru ekki síður menntaðar konur, svo sem læknar, lögfræðingar, viðskiptafræðingar og kennarar. Hvers vegna? Jú, vegna þess að það eru ekki konurnar sem eru gallaðar heldur mennirnir sem berja þær.H DÆMI UM ÁVERKA Á KONUM SEM LEITUÐU TIL KVENNAATHVARFSINS Á SÍÐASTA ÁRI. Mar á baki og hálsi, brotinn úlnliður og brákuð hnéskel. Mar, glóðarauga og tognaður háls. Rifbeinsbrot, heilahristingur og nefbrot. Djúpir skurðir á baki eftir spörk og hnífsstungu. Nefbrot, kjálkabrot, kinnbeinsbrot og glóðarauga. Klór, tognun og mar. Handleggsbrot og glóðarauga, miklir áverkar í andliti og brunasár. Handleggsbrot, mar og kúlur á höfði. Mar um allan líkamann. HEIMS B4 MYND
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100

x

Heimsmynd

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Heimsmynd
https://timarit.is/publication/1408

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.