Gríma - 01.09.1941, Page 102
80
DRAUMVÍSUR
hann þeysti fram hjá Rannveigu Jónasdóttur, móður
þeirra bræðra, kvað hann vísu þessa:
Hann er laus við heims ókjör,
í himna kominn ranninn.
Áfram minni flýti eg för, —
far vel, mæti svanninn!
Við þetta hrökk Þorsteinn upp af svefninum. Hann
hafði þá enn eigi frétt lát Jónasar bróður síns frá
Kaupmannahöfn.
d. Draumvísa.
[Eftir handriti Magnúsar Magnússonar á Blönduósi 1908].
í túninu á Sneis í Laxárdal nyrðra kvað vera
blettur, sem aldrei má bera ljá í. Svo er sagt, að
bóndi nokkur, sem þar bjó, hafi ekki lagt trúnað á
bann þetta og ætlað að slá blettinn, en nóttina áður
en úr því yrði, dreymdi hann, að til hans kæmi
maður og kvæði vísu þessa:
Ef þú hárið hvíta mitt
hörkuþrár vilt skerða,
þá mun árið annað þitt
ei til fjár þér verða.
Bóndi hætti þá við að slá túnblettinn.