Bændablaðið - 05.10.2017, Blaðsíða 25

25Bændablaðið | Fimmtudagur 5. október 2017
áhætta. Ef náttúran nyti einfaldlega
vafans stæðum við aldrei á fætur,
drægjum ekki andann fyrir áhyggj-
um af fiðrildaáhrifum andardrátt-
arins. Náttúran nýtur ekki vafans
nema að svo miklu leyti sem okkur
er leyfilegt að telja okkur sjálf til
hennar.
Ég hygg að flestum hér inni –
þeim sem ekki búa að jafnaði á
höfuðborgarsvæðinu, í öllu falli –
finnist oft einsog það gildi önnur
lögmál um þróun mannlífs í og í
kringum smærri byggðir en á höfuð-
borgarsvæðinu, þar sem valdið hefur
hreiðrað um sig. Í Garðabænum víla
menn ekki fyrir sér að draga Ómar
Ragnarsson argandi ofan af vinnu-
vélunum til að leggja veg, þar sem
menn telja að vegur þurfi að liggja,
en við Reykhóla er hægt að halda
vegalagningu í gíslingu í meira en
áratug fyrir nokkrar hríslur og einn
sumarbústaðareiganda. Á suðvest-
urhorninu má holufylla og malbika
hraunið langleiðina frá Hafnarfirði
til Keflavíkur ef með því mætti flytja
flugvöllinn úr Vatnsmýrinni. Því í
Vatnsmýrinni vill fólk víst búa. Það
eru kannski fréttir fyrir suma, en fólk
vill líka búa á Vestfjörðum.“
„Erum ekki einföld náttúrubörn
sem glepjast af gylliboðum
siðspilltra útlendinga“
„Og þetta er ballans. Það er alger
óþarfi að láta einsog sú sé ekki raun-
in – svo klisjan um „sátt og samlyndi
við náttúruna“ sé bara tuggin enn
einu sinni, hún er sönn og við kærum
okkur alls ekki um að leggja heim-
kynni okkar í rúst, einsog einhverj-
ir virðast halda og við erum ekki
einföld náttúrubörn sem glepjast af
gylliboðum siðspilltra útlendinga og
þarfnast þar með verndar siðaðra
manna. En stundum er einsog hér
rekist stöðugt á tvær ólíkar þjóðir –
Vestfirðingar og þeir sem vilja hafa
vit fyrir þeim.
Spurningin um líf í Djúpinu er
okkur ekki fræðilegs eðlis, ekki
ljóðrænn harmsöngur um exótíska
og deyjandi byggð, eða dystópísk
dæmisaga fyrir börn, heldur kald-
hamraður og hversdagslegur
veruleiki. Og það er hvorki sátt né
samlyndi í því fólgið að skilgreina
heimkynni fólks sem friðland sem
það megi ekki snerta, sem það megi
ekki hafa lifibrauð sitt af – að byggð-
in verði að víkja fyrir óbyggðunum,
því réttur óbyggðanna sé meiri. Það
er ekki ballans. Það er ofbeldi.
Eining lýðræðislegrar þjóð-
ar byggir á samstöðu, sjálfs-
ákvörðunarrétti og því að ákvarðanir
séu teknar eins nærri þeim sem þær
varða og frekast er kostur. Ef þeir
sem vilja hafa vit fyrir okkur ætla
einfaldlega að ákveða þetta fyrir
okkar hönd, hafa af okkur sjálfsá-
kvörðunarréttinn með yfirgangi, þá
erum við ekki lengur þjóð. Sama
hver niðurstaðan er. Þá er samkomu-
lagið – um að við gætum hagsmuna
hvers annars, við séum saman í þess-
um báti – einfaldlega brostið.“
Þingmenn Norðvesturkjördæmis
vilja lög um Teigsskóg
Deilur um staðsetningu veg-
tenginga úr Reykhólasveit sem
tengi byggðir á sunnanverðum
Vestfjörðum með sómasamlegum
hætti við aðal vegakerfi landsins
hafa staðið yfir í áratugi. Hefur þetta
staðið atvinnuuppbyggingu, ferða-
þjónustu og mannlífi á Vestfjörðum
mjög fyrir þrifum og erfiðlega hefur
gengið að höggva á þennan hnút.
Flutningsmenn telja nauðsynlegt að
löggjafinn grípi um tauma í þeim
tilgangi að koma í veg fyrir frek-
ari tafir og flýta því eins og kostur
er að framkvæmdir geti hafist.
Sveitarfélög á Vestfjörðum hafa á
undanförnum vikum og misserum
sett fram sambærileg sjónarmið.
Í byrjun áttunda áratugar síð-
ustu aldar var ákveðið að tengja
Ísafjörð við vegakerfið með vega-
lagningu um vestanvert Djúpið
og yfir Steingrímsfjarðarheiði.
Fyrir var frumstæður vegur yfir
sjö fjallvegi í vestur frá Ísafirði
og austur eftir Barðastrandarsýslu
um tvo fjallvegi í Dölum og suður
í Borgarfjörð. Þá var líka hægt að
komast að sunnan um dali yfir í
Djúp um Þorskafjarðarheiði og taka
svo Djúpbátinn Fagranes ýmist í
Ísafirði eða í Ögri.
Ráðist var í að tengja Djúpveg
frá Álftafirði í Ögur. Vegagerðin
vildi þá að tengingin úr Djúpinu
yrði úr Ísafirði yfir í Kollafjörð
um Kollafjarðarheiði og rök-
studdi það m.a. með minni snjó-
þyngslum og minni hæð vegstæð-
is yfir sjó. Þá var aftur á móti
tekin pólitísk ákvörðun um að
fara yfir Steingrímsfjarðarheiði
til Hólmavíkur. Ljóst er að sú
ákvörðun sló á frest nauðsynleg-
um endurbótum á vegum í Austur-
Barðastrandarsýslu sem enn er ekki
búið að tengja með sómasamlegum
hætti.
Ekki hefur bætt úr skák að hart
hefur verið deilt um hvaða leiðir eigi
að fara til að losna við erfiðan fjall-
veg um Hjallaháls úr Þorskafirði
yfir í Djúpafjörð. Þar hafa tvær
leiðir verið efstar á blaði undan-
farin misseri. Annars vegar jarð-
göng í gegnum Hjallaháls eða vegur
um svonefndan Teigsskóg sem
Vegagerðin hefur lagt til að verði
farin ásamt þverun Djúpafjarðar
og Gufufjarðar. Mjög harðar deil-
ur hafa staðið í á annan áratug um
Teigsskógarleiðina og hafa eigendur
sumarbústaðalands farið fyrir því
andófi. Sveitarstjórnarmenn um
alla Vestfirði hafa hvatt til þess
að drifið verði í framkvæmdum
en ekkert gerist. Ráðherrar hafa
komið og farið og ýmist sett ver-
kefnið í farveg eða kastað því út
af borðinu. Fátt virðist vera að
gerast á vettvangi stjórnmálanna í
þessu máli, nema að Teitur Björn
Einarsson alþingismaður kynnti
drög að lagafrumvarpi fyrir hönd
þingmanna Norðvesturkjördæmis
fyrir skömmu sem ætlað er að koma
málinu úr þessari sjálfheldu. Óljóst
er hvert framhaldið á því máli verð-
ur í ljósi stjórnarslita og þingrofs
vegna alþingiskosninga sem halda
á 28. október næstkomandi. /HKr.
Glerárgata 34b v/ Hvannavelli · 600 Akureyri
Sími: 461 1092 · E-mail: asco@asco.is ÁSCO
LEGSTEINAR
Í MIKLU ÚRVALI
Helluhrauni 2, Hafnarfirði
544 5100 – granitsteinar.is
20% AFSLÁTTUR Í SEPTEMBER
Eiríkur Örn Norðdahl, rithöfundur, þýðandi og ljóðskáld í ræðustól.
Margir þingmenn voru á meðal fundargesta, þar á meðal Gunnar Bragi
Sveinsson, fyrrverandi ráðherra.