Blik - 01.05.1958, Síða 20

18
B L I K
júlí 1311. Hann varð brátt auga-
steinn beggja forelöra sinna,
enda mjög efrxilegt og þroska-
vænlegt barn og það eina, sem
nú lifði af öllum barnafjölda
þeirra hjóna. Guðfinnu og Bergs.
Hjónin litu saman á sveininn
eins og sérstaka guðsgjöf og
laun forsjónarinnar fyrir þol-
gæði og þrek í sárum raunum,
sem bau hjón höfðu þá þurft að
þola og líða við dánarbeð barna
sinna hvers af öðru, er öll dóu
úr ginklofa stuttu eftir fæðingu.
Fyrstu ár aldarinnar bjuggu
þau hjón, Bergur og Guðfinna,
að Gjábakka, en fluttust síðan
að Stakkagerði og eru þangað
komin 1812.
Árið 1824 réðist til þeirra
hjóna vinnumaður, er Jón hét
Gíslason. Þau örlög biðu þessa
unga vinnumanns að rugla Guð-
finnu húsfreyju í ástar- og hjú-
skaparlífinu, svo að hún varð
afhuga manni sínum og tók að
fella hug sinn til vinnumannsins,
sem var 22 árum yngri en hún.
Ekki lét vinnumaðurinn aldurs-
muninn hindra sig eða aftra sér
heldur beit í eplið og leiddi
þannig óhamirxgjuna yfir þau
bæði hjón, Guðfinnu og Berg, og
son þeirra Vigfús, sem leið sára
kvöl fyrir það ástand, er nú
ríkti á heimilinu, en Vigfús unni
einlæglega báðum foreldrum sín-
um.
Árið 1825, eða ári síðar en Jón
vinnumaður réðist til þeirra,
skildu þau Bergur og Guðfinna
að borði og sæng og gerðust
þau Guðfinna og Jón Gíslason
bæði vinnuhjú hjá séra Jóni
Högnasyni að Ofanleiti og höfðu
með sér Vigfús, unglinginn, sem
þá var 14 ára. Séra Jón hafði
misst konu sína, Guðrúnu Hálf-
dánardóttur, Ijóðsmóður, árið
áður, og úr því sem komið var
fyrir þeim Bergi og Guðfinnu,
réði prestur hana að búi sínu til
að stjórna innan stokks, enda
hafði hún alltaf þótt húsmóðir
góð og stjórnsöm, en prestur
hafði sýslu mikla utanstokks og
reyndist búmaður í bezta lagi.
Gerðist nú Bergur Brynjólfs-
son einsetukarl í Stakkagerði,
64 ára að aldri. Einsetumaður
var hann næstu tvö árin.
Haustið 1825 deyði séra Jón
Högnason. I desember sama ár
fékk séra Snæbjörn Björnsson
Benediktssonar prests í Hítar-
dal Ofanleiti, þá 25 ára að aldri.
Hann hafði lítil tök á fyrst í stað
að efna til búskapar á Ofanleiti.
Það leiddi til þess, að hann
leyfði þeim Guðfinnu og Jóni
Gíslasyni að nytja Ofanleitis-
jarðimar fyrst um sinn. Það
gerðu þau. Er Jón Gíslason þá
talin ,,fyrirvinna“ Guðfinnu.
Vigfús Bergsson fylgdi enn
móður sinni.
Bergur Brynjólfsson hafði
góðan tíma til að hugleiða hjú-
skaparmál sín í einverunni í
Stakkagerði. Hann hafði bygg-