Blik - 01.05.1958, Síða 114

112
B L I K
Sigling á vélbát frá Danmörku
til Islands 1917
Ég ætla að segja hér sögu, sem
afi minn sagði mér:
Ég samdi um kaup á 30 smá-
lesa vébát í Fredrikshavn í
Danmörku og átti báturinn að
vera fullsmíðaður snemma sum-
ars 1917. Seins í maí það ár
fórum við héðan með íslands-
Falk til Danmerkur. Hann hafði
verið við strandgæzlu. En með
honum urðum við að fara vegna
þess, að siglingar voru að stöðv-
ast til nágrannalandanna vegna
siglingabanns Englendinga, sem
þá áttu í styrjöld við Þjóðverja.
Þegar við svo loksins komum
til Fredrikshavn, var báturinn
ekki hálf smíðaður og máttum
við bíða allt sumarið eða þar til
í ágústlok.
Við fengum einungis 7 tunnur
a folíu til fararinnar en 3 tunn-
um var stolið frá okkur
Frá Danmörku fórum við 1.
september og héldum sem leið
liggur til Noregs, til Skudesnes.
Þar sigldum við inn í svokallað-
an Skerjagarð, en urðum að
sigla utan skerja með fram Nor-
egsströnd norður fyrir 63° n. br.
Það var fyrirskipun Englend-
inga. Þegar við nálguðumst
Skudesnes, var olían þrotin, og
urðum við að taka til seglanna.
Fórum við því næst á seglum til
Björgvinjar. Þegar þangað kom,
lá þar dönsk skúta að nafni
Ester. Okkar bát var lagt fyrir
akkeri þar skemmt frá og skyldi
sami tollvörðurinn gæta beggja
skipanna. En tollgæzlan var að-
allega fólgin í því að gæta þess,
að við flyttum ekki neitt um
borð. Okkur var bannað að
kaupa nokkrar vörur, þar á
meðal mat. Okkar erindi til
Björgvinjar var sérstaklega að
reyna að fá olíu, og byrjuðum
við á því að fara til danska ræð-
ismannsins. Tjáði ræðismaður-
inn okkur, að hann gæti ekkert
fyrir okkur gert annað en það
að gefa okkur meðmæli til enska
ræðismannsins. Því næst fórum
við til svokallaðs olíuráðs en án
árangurs. Svarið var alltaf það
sama: Við höfum ekkert. En
þeir vísuðu okkur á að senda
umsókn til stjórnarinnar í
Kristianíu. Það gerðum við og
biðum eftir svari í 4 daga. Svar-
ið var eitthvað á þá leið, að
stjómin réði engu um olíusölu,
en hefði Bergensamt eitthvað til
miðlunar, myndi stjórnin ekki
setja sig upp á móti því. Svarið
hjá stjórn Bergensamts var það
sama og hjá hinum, að þeir