Blik - 01.05.1958, Qupperneq 115

B L I K
113
hefðu ekkert til miðlunar. Við
höfðum ekki einu sinni olíu til
ljósa. Einhvernveginn tókst
okkur að smygla um borð 15
lítrum, sem nægðu aðeins til
Ijósa í íbúðum eða þar sem við
héldum okkur. Engin siglinga-
ljós höfðum við.
í þessar tilraunir til að fá olíu
höfðum við eytt átta dögum en
máttum svo sigla af stað olíu-
lausir og matarlitlir. Nú lögð-
um við af stað til Islands, og
hrepptum við mjög vont veður
yfir hafið. Frá því við fórum
frá Noregi og þangað til við sá-
um landið, liðu 15 sólarhringar.
Þegar við komum upp undir
við Austfirði, fengum við norð-
an storm og týndum landsýn
aftur. Eftir 7 sólarhringa sáum
við land aftur. Suðvestan átt var
á. Við sáum þá fyrst Snæfells-
jökul.
Við náðum Ólafsvík á sunnu-
degi kl. 3 e. h. Við höfðum misst
útbyrðis lífbátinn (eða öðru
nafni björgunarbát) á leiðinni
upp og gátum því ekki farið í
land á honum en gerðum vart
við okkur með þokulúðri. Komu
þá Ólafsvíkingar skömmu
seinna. Sendmn við síðan í land
með þeim einn af skipverjunum
og átti hann að útvega olíu, mat
og vatn, sem mjög var þrotið um
borð, og hann átti að vera eins
fljótur og hann gæti. Leið svo
dagurinn og nóttin án þess að
nokkuð bólaði á manninum.
Vindur fór vaxandi af norðri og
þeös vegna vont að liggja á
Ólafsvík. Bátinn gat rekið upp
að landi. Bátar reru frá Ólafs-
vík, en þegar hvessti, sneru þeir
við, og komst þá sá, sem þessa
sögu segir, í land með einum
þeirra. Fengum við 4 tunnur af
olíu og komum þeim um borð
með herkju. En um mat og vatn
var ekki hugsað. Var nú haldið
af stað í góðu leiði til Vest-
mannaeyja og notuð bæði segl
og vél. Til Eyja komum við eftir
20 tíma siglingu frá Ólafsvík.
Voru þá liðnir 36 dagar frá því
að við lögðum af stað frá Dan-
mörku. Var okkur vel fagnað,
þegar við komum heim, því að
við höfðum verið taldir af. Þeg-
ar við komum til Eyja, fréttum
við af dönsku skútunni, sem fyrr
er getið. Það sagði stýrimaður-
inn okkur. Þeir áttu að fara til
Austurlandsins. En þeir villtust
og ætluðu að reyna að ná til
Vestmannaeyja. Seglin voru
orðin ónýt. Þeir ætluðu að sigla
austur með Klettinum en sáu
ekki Faxasker á kortinu og
sigldu á það, og þar sökk danska
skútan Ester, en mennirnirkom-
ust lífs af í björgunarbát. Bát-
inn, sem við komum með, nefndi
ég Harald.“ V '
Hér lýkur frásögunni um sjó-
hrakninga þessa árið 1917.
Hrefna Óskarsdóttir
2. bekk verknáms.