Rit Landbúnaðardeildar : B-flokkur - 01.05.1957, Side 41

39
getur reynzt hagkvæmast til dreifingar áburðar í langflestum tilfellum,
og fara má nærri um, hvert þetta tímabil sé, ef raðað er upp þeim áburð-
artímum, sem gefið hafa bezta raun í þessi 12 ár, og fer sú röðun hér á
eftir:
1929 1930 1931 1932 1933 1934 1935 1936 1937 1938 1939 1940
Nitroph 13/4 1/5 20/5 21/5 22/5 19/5 30/5 25/5 2/6 16/5 20/5 20/5
Saltpétur 30/5 3/6 20/5 21/5 22/5 4/6 30/5 25/5 20/5 16/5 10/5 10/5
Röðun þessi sýnir, að oftast hefur hagkvæmastur árangur orðið eftir
dreifingu á tímabilinulö.—25. maí, og virðist þetta gilda jafnt bæði um
nitrophoska og saltpétur. Annars er munurinn á dreifingartímum ekki
mikill, nema helzt þeim, sem liggja langt frá meðaltíma.
Svo mun hafa verið til ætlazt, að tilraun þessi yrði öðrum þræði sam-
anburður á nitrophoska og jafngildum skammti af kalksaltpétri, superfos-
fati og kalí, en þetta hefur mistekizt að verulegu leyti, því að áburðar-
skammtar þeir, sem notaðir hafa verið, eru ekki jafngildir.
Liðir tilraunarinnar og áburðurinn á þá var þannig:
a. Áburðarlaust
b. 250 kg nitrophoska fyrstu þrjú árin, en 375 kg síðan
c. 306 kg þýzkur kalksaltp. fyrstu 3 árin, en 458 kg síðan
250 kg superfosfat fyrstu 3 árin, en 275 kg síðan
100 kg kalí 37% fyrstu 3 árin, en 150 kg síðan
d. Sami áburður og á b I
e. Sami áburður og á c / borið á á ™ðlungstíma
f. Sami áburður og á b \
c • ' i borið á seint
g. Sami aburður og a c )
borið á snemma
Þýzki kalksaltpéturinn hafði 15.5% N, svo sem kunnugt er, og
superfosfatið 20% P205. Liðirnir hafa því fengið af jurtanærandi efnum
árlega svo sem hér segir í kg á ha:
Liðir b, d og f (nitrophoska) ... .
Liðir c, e og g (saltpétur) .......
í minni skammtinum
N P2Os K20
41.25 41.25 55.9
47.43 45.00 37.0
I stcerri skarnmtinum
N P20, K20
61.88 61.88 80.63
70.99 67.50 55.50
Nitrophoskaliðirnir hafa fengið 13% minna N og rúmlega 8% minni
P205 heldur en saltpétursliðirnir, en um þriðjungi meira kalí, sem þó
skiptir vafalaust minnstu máli, en bæði köfnunarefnið og fosfórsýran eru
þung á metunum. Við samanburð uppskerunnar eftir þessa áburðar-
skammta kemur í ljós, að nitrophoska hefur gefið að meðaltali um 20%
lakari uppskeru heldur en saltpétursliðirnir og er mjög líklegt, að munur
áburðarskammtanna geti valdið þessu. Verður því ekki fullyrt, að áburð-
argildi nitrophoska í tilrauninni hafi verið lakara heldur en jafngildi
hans af saltpétri, superfosfati og kalí.