Rit Landbúnaðardeildar : B-flokkur - 01.05.1957, Qupperneq 65

63
minnsta kosti hálfan vaxtarauka, miðað við fullan tilbúinn áburð. Hann
gefur nokkru minna fyrstu árin, en nokkru meira eftir að áburðarmagnið
er aukið, og virðist þetta eðlilegt, því að venjulega eykur saltpétur, bor-
inn á með búfjáráburði, nýtingu búfjáráburðarins. Að meðaltali gefur
helmingaáburðurinn allan tímann svo að segja nákvæmlega hálfan vaxtar-
auka, samanborið við vaxtaraukann eftir fullan skammt af tilbúnum
áburði.
Skekkjurannsókn gaf mjög sómasamlegt öryggi og nákvæmni í til-
rauninni. F-gildið reyndist 119.7#*# fyrir liði, m = ± 66 kg hey á ha og
m/m = ± 93 kg á ha. Vaxtaraukarnir á b- og c-lið, umfram a-liðinn, eru
1235 og 1259 kg hey á ha og T-tölurnar verða þá 13.3*** og 13.5***, sem
báðar eru mjög raunhæfar.
Helztu ályktanir, sem hægt er að draga af þessum tveimur tilraunum,
verða:
1. Búfjáráburðurinn, kúamykjan, hefur gefið mjög bágborna raun,
um 36—66 kg af heyi fyrir hvert tonn af áburði, eftir því sem nœst verður
komizt. Þessu veldur vafalaust að nokkru, að mykjan hefur verið léleg,
en þó sennilega fremur slæm nýting vegna þess, að mykjan er borin á á
óhentugum tíma.
2. Tilbúni áburðurinn hefur hins vegar gefið góðan vaxtarauka, bœði
einn út af fyrir sig og borinn á með búfjáráburði. Á tímabilinu 1933—
1939 virðist það jafnvel auka notagildi búfjáráburðarins, að tilbúinn á-
burður er borinn á einnig.
10. Samanburður á búfjáráburði og tilbúnum áburði 1931—1937.
Tilraun þessi, sem gerð var í sjö ár, er að því leyti hliðstæð tilraun
8 hér að framan, að liún er samanburður á kúamykju og tilbúnum áburði,
en er fjölþættari að því leyti, að bornar eru einnig saman mismunandi
blöndur af tilbúna áburðinum. Eins og í nær öllum Eiðatilraununum
er áburðarmagnið ekki eins allt tímabilið, sem tilraunin er gerð, heldur
er það aukið um fullan helming eftir fyrsta árið, en hlutfallinu milli
áburðartegundanna haldið óbreyttu. Milli áburðartegundanna, búfjár-
áburðar og tilbúins áburðar, er ekki neitt efnalegt jafnvægi, og ekkert
er vitað um efnasamsetning búfjáráburðarins. Þó má ganga út frá því,
að þvag og haugur hafi ekki verið aðskilið, en geymsla áburðarins hafi
verið léleg.
Ef reiknað er með sömu jurtanæringu í búfjáráburðinum eins og í
tilraun 8, þá ætti köfnunarefnið að hafa verið 14 meira í búfjáráburð-
inum heldur en í tilbúna áburðinum, fosfórinn lieldur minni og kalíið
aðeins meira, og er ekki þess að vænta, að búfjáráburðurinn geti staðið