Strandapósturinn - 01.06.1980, Qupperneq 138

störfunum. En þó er oft kvartað um of mikið vinnuálag, og víst
mun nokkuð satt í því. Vinnan þyrfti og ætti að vera jafnari.
En i því sambandi dettur mér þó í hug eitt atriði, sem verulegu
máli skiptir, um hið misjafna vinnuálag hjá okkur og það er, að
hvar við búum á hnettinum. Menntaðir og fróðir menn segja, að
við búum á takmörkum hins byggilega heims. Nokkur sann-
leikur er fólginn í þessu, en þó ekki allur. Það fer líka eftir því
hvaða kröfur við gerum til lífsgæðanna. Og ekki fáum við a.m.k.
sumir allar þær kröfur okkar uppfylltar þó að við flyttum í
frjósamara og veðurblíðara land. Landbúnaður okkar er talinn á
freðmýrasvæðum, en sjósóknin á storma, stórviðra og hafís-
svæðum. Ekki dettur mér í hug að neita þessu því að t.d. var
önnur af mínum barnsminningum, þá er foreldrar mínir fluttu
milli dala, og er við fórum fyrir fjarðarbotninn voru þar tveir eða
þrír hafísjakar á grunni. Þetta mun hafa verið um fardaga, en
þeir eru um mánaðamótin maí og júní. Að ég skuli muna svo
greinilega eftir þessu tel ég að hafi gert litur hafíssins, en hann er
sem margir þekkja alveg sérstæður.
Aðal atvinnuvegir okkar eru sjávarútgerð og landbúnaður og
svo mun verða um næstu framtíð. Iðnaðurinn verður fyrst og
fremst vinnsla þessara búgreina svo og til okkar eigin þarfa. Flest
af þessu krefst ójafns vinnutíma og því ekki hægt að miða við
átta stunda vinnudag, en þetta er bara þannig víðar en hjá
okkur. Ég hef nokkrum sinnum komið til nokkurra Mið—
Evrópulanda. Ég hef ferðast þar nokkuð um og ég hef staldrað
við á nokkrum stöðum. Eg hef reynt að hafa augun opin og
fylgjast með vinnu og vinnubrögðum við akuryrkju og land-
búnaðarstörf. Hjá þessu fólki er enginn átta tíma vinnudagur.
Hann er miklu nær tíu til tólf tímum. Islenskir bændur eru því
síður en svo einir um að hafa langan vinr.udag.
Hér á okkar landi mun ætíð skiptast á harðæri og góðæri. Um
það höfum við sagnir svo langt aftur sem sögur ná til. Landið
okkar er á sama stað og við landnám þess og upphaf byggðar á
því. Það hefur ýmsa kosti umfram önnur lönd og það hefur líka
marga ókosti samanborið við ýms önnur lönd. Hér hefur enginn
eða a.m.k. fáir dáið úr hungri á þessari öld, þó að stundum hafi
136