Strandapósturinn - 01.06.1984, Síða 158

ekki inn fyrir og urðu að liggja undir hlíðinni um nóttina. Það
hefur verið þolraun fyrir þreytta menn og sögguga af svita og
ágjöf að vera þar kannske alla nóttina og þá var aldrei vani að
hafa með sér mat á sjóinn, en blöndukút höfðu allir á sjóinn með
sér. Pabbi minntist þess að einn veturinn hefði viðrað svo stirt að
þeir hefðu orðið að liggja sex nætur undir hlíðinni frá nýári til
páska og auðvitað fleiri skip, þeir sóttu líka langt. Formaður
hans hét Guðmundur Jóhannesson og átti heima á Kirkjubóli í
Langadal, hann fór sjaldnar en hinir sem fóru fram í Djúpið en
sótti langt út og fiskaði líka mikið, því þá var nógur fiskur ef sótt
var langt út. Fram af Stigahlíðinni hefur margur maður farið í
sjóinn og oft urðu skipstapar. Þeir komu ekki allir aftur héðan
norðan að, sem fóru til róðra vestur að Djúpi sem líklegt er.
Móðurbróðir minn Elías Guðmundsson drukknaði vestur við
Djúp frá Bolungarvík og margir fleiri sem foreldrar mínir
minntust á, og þegar vinir og skyldmenni voru að fara vestur þá
hefur margur hugsað sem svo hvort þeir kæmu aftur eða þetta
væri síðasta kveðjan, það má nærri geta. En þrátt fyrir allt var
nú þetta furðu sjaldan eftir því sem við hefði mátt búast af þeim
fjölda sem fór vestur, þó það væri of oft getur maður sagt. Þessa
fyrstu vertíð mína í Bolungarvík var ég þangað til síðast í júní og >
þá fórum við pabbi minn gangandi inn á ísafjörð og þaðan með
póstbátnum inn að Arngerðareyri og þaðan gangandi norður
heiði. Ég man hvað veðrið var indælt þegar við vorum að fara
inn sandinn yfir að Ósi í Bolungarvík, glaða sólskin og sunnan
hlýindi og maður var þakklátur hvað þetta hafði allt gengið vel
og slysalaust. Það var nú ekki laust við að ég væri nú hálf-
hræddur að fara inn Óshlíðina þó ég léti ekki á því bera, mér
fannst þessi hamrahlíð svo ægileg, en pabba fannst hún víst ekki
eins hræðileg, enda oft farið hana í hættulegri kringumstæðum
en þurran og blíðan vordag. Við vorum um nóttina hjá Guðjóni
vaktara og fórum svo með póstbátnum daginn eftir og gistum á
Fremribakka í Langadal og fórum svo Bakkafjall beinustu leið á
heiðina daginn eftir.
Það fóru ekki aðrir norður í þetta sinn en við pabbi og Guð-
mundur Jasonsson frá Víðidalsá, við fórum svona aðeins fyrr en
156