Bibliotheca Arnamagnæana - 01.06.1970, Page 44
32
Fragmentet a indeholder Olavsjærtegn. Det er tidligere ud-
givet af Storm som 7. og 8. brudstykke af den såkaldte »Ældste
saga om Olav den hellige« (Otte Brudstykker), men en ny udgave
er af flere grunde påkrævet. For det første kan man ved hjælp
af ultraviolet lys læse fragmentet bedre end Storm var i stand til,
for det andet kan Storms datering, som nedenfor påvist, ikke
opretholdes, og endelig kan en ny udgave være en anledning til
påny at tage spørgsmålet om fragmentets forhold til »Ældste saga«
op til diskussion.
Fragmentet /S indeholder en Morkinskinnatekst. Det er udgivet
s. 141 ff. i nærværende bind.
Begge fragmenter er vanskeligt læselige, bl. a. fordi de har
været anvendt som bogomslag og skriften derfor er stærkt med-
taget af slid, særlig på ydersiderne. En omstændighed som besvær-
liggør læsningen yderligere er at skriften her og der på alle siderne
(med undtagelse af Ir) er forsøgt opfrisket. De fleste af disse
opfriskningsforsøg har dog liden eller ingen forbindelse med den
oprindelige ordlyd, bl. a. er navnet Oldfr anbragt adskillige steder,
såvel hvor det har hjemmel i teksten som på steder hvor det ikke
oprindelig har stået. Nogle af opfriskningerne gør således nærmest
indtryk af at være foretaget af en sindsforvirret person.
En angivelig afskrift af disse to fragmenter, foretaget af Jon
Olafsson fra Grunnavik, findes i Ny kgl. Sml. 1602 b 4to, tillige
med en latinsk oversættelse af afskriften og et forsøg på en be-
stemmelse af fragmenternes indhold. Afskriften er kommet til
Det kgl. Bibliotek fra Suhms samling og er udført for Suhm med
Gubmundur Isfold som mellemmand1. En renskrift af den, ved
»Issfold & Magnus«2 findes i Ny kgl. Sml. 1019c fol. Afskriften
af /S-fragmentet har Jon Olafsson selv dateret Blasiusmesse 1774;
den er altså foretaget på et tidspunkt da Jåns åndsevner allerede
længe havde været svækkede3. Disse »afskrifter« er nærmest frit
fabulerende med forsvindende få holdepunkter i fragmenternes
1 Jon Helgason, Jon Olafsson frå Grunnavik, Safn FræQafjelagsins V, Kaup-
mannahofn 1926, p. 321.
2 Dvs. GuQmundur Isfold og muligvis Markus Magnusson, se Manuscripta
Islandica V, Copenhagen 1960, p. xxxv.
3 Jon Helgason, Jon Olafsson frå Grunnavik, p. 262.