Bibliotheca Arnamagnæana - 01.06.1970, Page 233
209
Denne tolkning opererer med et verbum frama, som ellers ikke
findes i ældre islandsk i betydningen “fremme, hædre” ( = fremja),
og med en konstruktion uden sidestykke i litteraturen i øvrigt:
6rjrr jdfra.
E. A. Kock mener2 at onjrr jgfra d-ijrda hører sammen og betyder
“fattig ej på furstars hårligheter”. Kock tager ping i betydningen
“genstand, kostbarhed”, idet han jævnfører urdu drjug ens digra
drottins ping med mank meiri min ping ((3ttarr svarti 4,1). (Kocks
oversættelse af indskudssætningen urdu-ping er problematisk: “digre
kungen hade det fortråffligt stållt”).
Når man regner med XI,3’s læsemåde dyrdan som den primære,
forekommer det mig at vanskelighederne i første halvstrofe kan
overvindes. Jeg opfatter framast som superlativ og dyrdan som
præt. partc. akk. sing. mask. af et ellers ikke belagt verbum dyra
“hædre, glorificere”, jfr. oldengelsk déoran, dyran “elske, holde af”:
(3ryrr Olåfr lét mik dyrhan framast j9fra, “den storladne (eller
konkret: den omfangsrige?) Olav hædrede mig mest blandt fyr-
ster”. At med hringum skulle høre sammen med 1. 1-2 er usand-
synligt; medens et udtryk dyra e-n hringum ville være en nøje
parallel til mæra e-n skikkju (Dorarinn stuttfeldr 2,1), reifa e-n
hringum (AtlakviSa 39) etc., kan der ikke påvises noget eksempel
på at disse verber forbindes med med + dativ i poesi. Med hringum
står formentlig her som ofte ellers i betydningen “helt, fuldstæn-
dig”, og må så høre sammen med urdu drjug ens digra drottins ping.
I så fald har Kock snarest ret i sin opfattelse af ping og meningen
bliver: den digre fyrstes kostbarheder (dvs. gaver til mig) løb
sammenlagt op til en formue.
Anden halvstrofe normaliseres i Skjd. BI:
goli bark jafnt of allan
aldr ok herverk sjaldan
hrygg å h vårr i tveggja
hendi flotna sendis.
Prosarækkefølge og oversættelse i Skjd.: bark goli of allan aldr
flotna sendis å hvårri tveggja hendi jafnt ok hrygg herverk sjaldan,
“jeg bar guld styrerens hele liv igennem på bægge arme i samme
grad som jeg sjælden bar de triste våben”.
2 Notationes Norrænæ, Lund 1923-44, § 2477.
Opuscula IV. — 14