Bibliotheca Arnamagnæana - 01.06.1970, Side 260
236
Imidlertid har novationernes domæne formodentlig været noget
mindre i det 16. end i det 20. århundrede, således at det ikke kan
overraske at skriveren af 696 XVII har været hjemmehørende i
den østlige Nor5ur-Mulasysla.
3.3.2. De to diplomer med samme hånd (jfr. § 3.1) er begge
skrevet i NjarSvik i BorgarfjorSur. Det ældste (1. april 1530) er et
vidnesbyrd om de rettigheder der hørte til gården og kirken i
Njar&vik, da den afdøde DorvarSur Bjarnason ejede NjarQvik.
Det yngste diplom (31. jan. 1539) er et skøde til Bjorn Jonsson
på forstrandsrettigheder nær ved NjarSvik.
Blandt DorvarSur Bjarnasons børn var døtrene HolmfriSur, der
var gift med Bjorn Jonsson, og Margrét, hvis mand nr. 2 var Magnus
Årnason på EiSar23. Margrét DorvarSsdottir har sikkert arvet
NjarSvik, idet hun i 1524 solgte den til sin svoger Bjorn Jons-
son24, som foruden at eje gården har haft patronatet til kirken
indtil sin død25.
Det er således indlysende at de to diplomer med samme hånd
som 696 XVII begge er udstedt på Bjorn Jonssons initiativ, og
det må betragtes som overvejende sandsynligt at han har skrevet
dem selv. De er skrevet med ni års mellemrum, og det ville være
en mærkelig tilfældighed, hvis Bjorn Jonsson begge gange havde
benyttet sig af den samme skriver26. Bjorn Jonsson var logréttu-
ma&ur og levede fra ca. 1490-ca. 156027.
Som begrundet i § 2.3.1 er 696 XVII ikke rest af en original,
og selve oversættelsen er sikkert foretaget af en præstelærd: Med
pp. 69-80 og 134-43. - Det skal bemærkes at monoftongisk udtale af ‘e’ ved
‘gi’ i den sydøstlandske dialekt i nutiden er langt sjældnere end monoftongisk
udtale af andre oprindelig korte vokaler i samme stilling, således at blandet
ortografi på dette punkt ikke nødvendigvis peger mod et grænseområde.
23 Einar Bjarnason, Logréttumannatal (Sogurit XXVI, Rvk. 1952-55), p. 587.
24 Dipi. Isl. IX, nr. 225, jfr. XI (Rvk. 1915-25), nr. 567.
25 Dipi. Isl. XIII, nr. 406.
26 Det kan nævnes at såvel diplomet fra 1. april 1530 som kontrakten fra 1524
om Bjorn Jonssons køb af NjarOvik, der først blev ført i pennen 26. marts 1530
på Eyvindarå, udtrykker årstallet 1530 på den usædvanlige måde ‘M.d.xx. og
tiu’. — Dette kunne tyde på at disse to breve har været med samme hånd, og i
så fald ville det kunne betragtes som et yderligere indicium for at skriveren var
Bjom Jonsson selv — ikke f.eks. præsten i NjarOvik.
27 Logréttumannatal, pp. 69-70.