Bibliotheca Arnamagnæana - 01.06.1970, Page 378
Småstykker.
1.
Et fjerde håndskrift til Åhåta visur.
Åbota visur, et islandsk digt der formentlig stammer fra 17. årh.s
første del, blev trykt i Opuscula III, s. 173 ff. Der anvendtes et
pergamenthåndskrift fra ca. 1650 (A), samt to indbyrdes nærbe-
slægtede tekster skrevet ca. 200 år senere (B). A må være skrevet
i det vestlige Island, B-håndskrifterne er fra Østlandet.
En fjerde afskrift af digtet er senere fundet i Lbs. 2125 4to,
skrevet ca. 1865 af Sigmundur Matthiasson (Long). Håndskriftets
titelblad er “Safn af Ljobmælum ymislegs Efnis og Eftir ymsa
Hofunda byrjaS Årib 1865 af Sigmundi Mattiassyni J)å Verandi å
Brennistobum. Firzta Bindi”. Gården Brennistabir findes i Ei8a
hreppur i Subur-Mula sysla.
I Opuscula III s. 176 nævnes et digt med begyndelsen ‘Einsetu-
mabur einu sinni’ eller ‘Mabur nokkur einn eg inni’ og omkvæd
‘Eagurt galabi fuglinn så’. Emnet er det samme som i Åbota visur,
nemlig legenden om munken og fuglen. I Lbs. 2125 står dette digt
som nr. 21, på s. 72-3, og begynder med ordene ‘Åboti var einu
sinni’. Det hedder i vers 9, at historien nu er slut, men at der følger
en udlægning, “efnib er nu yfir farib, utleggingin stendur hjå”.
Umiddelbart derefter, på s. 74-8, følger som nr. 22 Åbota visur,
som imidlertid her har en helt anden overskrift, nemlig “Utlegg-
ingin”. De to digte er her altså kombinerede således at det sidste,
som er det længste og indeholder de fleste gudelige betragtninger,
skal gælde som den “utlegging”, der bebudes i det første.
Afskriften i Lbs. 2125 betegnes nedenfor C. Geografisk og tids-
mæssigt står den nærmest ved B-teksterne, og den har også flere
læsemåder fælles med dem, men samtidig har den nogle vers der
findes i A, men ikke i B. Hvis forholdet havde været kendt tid-