Editiones Arnamagnæanæ. Series B - 01.11.1965, Blaðsíða 101
87
Ok dreifde hann þui yfer ugsann sem j uar. Ok uard
hann suo hægur. sem hann hefde alldri olmur ordit.
3 nauten þreyngduzt utan j hlidit. Enn hann dreifde
yfer þau þui sem j posanum var. Ok tok þegar af
þeim æslin. gengv þau sidan hoguær aa gras. Vatn
6 eitt var skamt j burtu þadan. þar uar i ein ey mikil.
Hann sier huar madur uær ai stein nóckua. hann
uar fylgiv madur Hlegerdar. ok het Gipar. hann
9 geymde nautin. hann uar eigi god ordur. hann saa
at nótin uoru ut komin. “Ok | ueit (eg) at þessu mun
uallda uetur taks madurinn armi. Er hóggit hefer
12 vænginn af Hlegerde fostru minni. Ok skyllde ek
þess grimliga hefna. Ef ek gæta nad honum”. Uerdur
nauckuinn nu land fastur. Hhop iotvninn nv fyrir
15 bord. Knutur kom þar fram »i backann. jotunenn uar
oda malugur. Knutur tok upp stein. Ok snarade til
hans. Ok kom uid eyra honum. Hann hriste vid
i8 höfudit. Ok mælti “huast er nv aa hömrunum suo
feyker uinndurinn fiödrunum”. tok hann þsa gadda
3 utan] utar 123, 25v, 167, 44r.
9 god ordur] + ad 123, 25v, + þa 167, 44r.
10 eg\from 123, 25v, 167, 44r; + seger hann 167, 44r.
18 hómrunum] + er 123, 25v, 167, 44v.
the bag that the old woman has given him over the ox,
with the result that it becomes quite tame. When he
also sprinkles it over the rest of the cattle, who are about
to run out of the pen, they start to graze peacefully.
Not far from there lies a lake with a large island. “Knútr”
sees a man rowing there in a stone boat. It is a giant
called Gipar, who minds Hlégerðr’s cattle. He realises
straight away that it must be the same man who has
set the cattle loose as before cut off Hlégerðr’s wing. As
soon as the boat reaches land, the giant springs out but
he is struck by the corner of a rock that “Knútr” throws
from the shore. He says that there must be a strong
wind today, since it can blow a feather at him, and he
2r