Editiones Arnamagnæanæ. Series B - 01.11.1965, Blaðsíða 196
182
og flijtur allur i blðdj, þa vard Gustur undir, og j
þuj bile ehr Valb(randur) ætlade ad bijta hann a
barkann, vard griped um háls honum so sterklega, 3
ad hann ætlar þegar ad hann mundj ur lide ganga,
var þa komenn Sigurgardur ad skacka þeirra leik,
het hann nu setia Valb(rand) j sterka jarnkiedju og «
vardveita, hleipur nu k(ong)s(on) a hest og sijdann
thil bardagans, komandj þar ad ehr Valdimar kongur
berst med mikellj prijde, enn þo var fallenn fióllde 9
lids hanns og buenn til flðtta þuj hertuginn Valdibrun
var so mikill kappe ad hann hlðd um sig háa valkostu
af daudum monnum og eingenn vogadj honum j 12
mðte ad rijda, Sigurg(ardur) sækir nu framm med
miklu kappe og britjar so stðrt ad a líjtillj stundu
hafdj hann aptur riett sýnar filkingar og nu sier hann 15
hvorsu Valldib(run) britiar stðrum syna riddara,
hleiper þangad mióg fliðtlega, leggiandj til hans
miog sterklega og med frabæru afli ad hesturenn is
datt upp j lopt, enn hertugenn hraut ur zódlenum,
og er hann villde upp standa var þess eckj kostur,
1 flijtur] fliti 522, 46v, Rask 31, 135r.
struggle. Although Valbrandr only has one arm left
and blood is streaming out of him, Gustr is already
beginning to get the worst of the encounter but at the
very moment when Valbrandr is going to bite his throat,
Sigrgarðr seizes Valbrandr round the neclt and has heavy
chains laid on him and guard set over him. Then he
mounts his horse again and continues fighting. He comes
up to the place where King Valdimar is fighting valiantly.
Many of the king’s men have fallen, however, and the
rest of them are at the point of flight, since they are
exposed to a violent attack at the hands of Duke Valdi-
brun. Sigrgarðr rides against him and strikes him such
a mighty blow that the horse falls over with its legs
kicking in the air and the duke falls from the saddle.