Editiones Arnamagnæanæ. Series B - 01.11.1965, Blaðsíða 197
183
þuj Sigurgardur hliöp á hann ofann spennandj hanns
háls med miklu afli, hertugenn bad sier miskunar,
3 hvad og so sa frægi riddare veitti honum giarnsam-
lega, og liet hann upp standa, Valldibr(un) sagdist
honum giarnann þiöna vilia allar synar lyfs stundir,
6 Sigurgardur vard þuj gladur, þui hertuginn var hinn
meste kappe, þo hann væri nu yfir vnnenn, þeir
stijga a sijna hesta, og er hiner litu þetta gafst þa
9 upp bardagenn, þeir rijda nu þar til er Gryckja
kongur *bardist vid riddara Morus og vard sa
skilnadur þeirra eynvigis ad þeirra skilldir og ]
12 brynjur voru uthognar allt thil óníjtis og særdir 68r
badir mörgum sarum thil dauds, og sem Alverius
kongur finnur ad dregur af synum mætti huxar hann
15 skiott annadhvort ad sigra þennann kappa eda
missa sitt lyf og tvihendte sverded ofann j hialmenn
so ad hofuded klofnade ofann ad jóxlum, fjell þa
i8 Morus frækne daudur til jardar, allur her hvoru-
tveggia var so fallenn ad faer stödu uppe, Sigurgardur
liet nu taka kongenn og flitja i sitt landtialld og
2i bua um hann virdulega, og vill nu k(ong)s(on) siá
1 ofann] -(- og hann (incorrectly) MS.
10 bardist] from 522, 47r, Rask 31, 135r, vardest MS.
11 og] vrritten twice at page-division MS.
When he attempts to get up, Sigrgarðr springs on him
and takes a strangle-hold of him. Valdibrun begs mercy
and when Sigrgarðr grants him this, Valdibrun promises
to serve him as long as he lives. After this the battle
around them ceases and they ride up to where the Greek
king Alverius is fighting against the knight Morus.
Alverius is getting the worst of the struggle but with
a mighty effort he manages to seize his sword with both
hands and cleave Morius’ head in two so that he falls
down dead to the ground. Sigrgarðr has King Alverius
borne to his tent and tended there. The two knights