Editiones Arnamagnæanæ. Series B - 01.11.1965, Blaðsíða 140
126
Enn jþrott þikest eg kunna, þad er hórpu sláttur”.
k(ong)s(on) seigest þad heira viha, gieck þa kona
Gustz i burtu, og kom þo strax afttur med eitt kofur s
(giórtt af fils beine og gulle takandi þar ur eina
hórpu) i 12 pórtum, G(ustur) tekur vid og setur
samann, stillande med frábærre list, og leikur síjdann 6
so ad hhód hórpunnar heirdest um eina valska mýJu,
Enn k(ong)s(on) undradist fegurd og hægd hliðd-
færesens, Sigurg(ardur) ljek nu efttir og var listilegt »
a ad heira, enn skorte nockud. G(ustur) m(ælti)
“vel er leiked herra og eingenn riddare ber þessa
list af ydur”, k(ong)s(on) bad Gust enn ad leika ef 12
hann mætte, Gustur tok gloa af dýra skinne dreigenn
med gull og slð nu ad níju, og vard hlioded so miked
ad heirdi 12 milna leingd og so fagurt ad allir fuglar, 15
hyrtir og byrner leon og fylar og oll díjr fliktust
samann ur ollum nalægum skðgum vndir þessa fógru
brecku, og er k(ong)s(on) heirde hark díjranna, is
gieck hann ut fyrir forvitnes sakir, og sá hann óll
4-5 giórtt-hórpu] from 522, 31r.
8 hægd] hæd Rask 31, 121v.
playing on the harp and when Sigrgarðr says that he
would like to hear him play, Gustr’s wife goes out and
soon comes back with a chest made of ivory and gold,
containing a harp divided into twelve sections. Gustr
assembles these and then plays the harp so that the sound
can be heard over the distance of a ‘Welsh’ mile. After-
wards Sigrgarðr plays on the harp but although he plays
well, his playing cannot compare with Gustr’s. Next
Gustr puts on a gold-adorned deer-skin glove and plays
again and this time the music can be heard over twelve
miles away and is so beautiful that all the birds, deer
and bears, lions and elephants and all the other animals
gather together in front of the slope from all the neigh-
bouring forests and standthere to Sigrgarðr’s amazement,
for he has gone outside to see what all the noise is.