Editiones Arnamagnæanæ. Series B - 01.11.1965, Blaðsíða 193
179
gotu allt ad merki Valb(rands), allir urdu mióg
felmsfullir af þeim huellum og brestum er urdu af
3 hans miklu hóggum, þujad allt hlaut sundur ad
ganga af hans mikla afle og pridelegum | riddaraskap, 67r
G(ustur) stod a hæd nockurrj og skaut af boga sem
6 tijdast og hafdi mann fyrir huorrj or þuj hann skaut
so hart med sinnj list ad eingenn hlyf nie galldur
mattj fyrir standa, hann higgur jafnann ad kongssyne,
9 og skijtur flesta ehr hardast skutu ad honum, Val-
b(randur) lijtur nu afall manna sinna, og sa eirn
stolltann riddara, so ad alldrej þottest hann slijkann
12 sied hafa, hier med hafdist hann ecltj lijted ad,
þuj med stirk Gustz fostra syns og so agiæts riddara-
skapar var hann nu komenn ad merkjum Valb(rand)z,
ís og lagdi i giegnum merkismannenn, og fiell þa
merked a jórd, vid þetta vard Valb(randur) hriggur
og akaflega reidur, þui hann þóttest gjórla kienna
i8 þennann riddara, og vissi ad eckj þurfti grida ad
bidia, hann festir nu sinn skiolld og reidir sverded
tueim hondum, frammrijdandi og síjdann hóggvandi
21 so storkostlega ad allt hróck undann, riette hann þa
aptur syna filking, hann var nu so stórhöggur ad
4 hans] miswritten MS.
and with his right hand he slays three men with every
single blow. In this way he clears a passage for himself
up to Valbrandr’s banner. Gustr is standing on a hill and
dispatches his arrows so powerfully that every single one
kills its man. He keeps his attention on the king’s son
and shoots all those who aim at the latter. Sigrgarðr
stabs Valbrandr’s standard-bearer so that the standard
falls to the ground. Valbrandr is enraged at this, for
he thinks he recognises the knight and is certain that he
can expect no pardon from him. Therefore he seizes his
sword in both hands, rides forward and strikes out so
violently that all give way before him. Sigrgarðr makes