Editiones Arnamagnæanæ. Series B - 01.11.1965, Blaðsíða 162
148
ad aungvann hórpuslatt hefi eg slijkann heirt”,
k(ongs)d(otter) þiktest nockud ordum syns fódurs og
m(ælti) “þreitum betur þessar lister”, hun tekur syna 3
hórpu, stillir og leikur so hátt og fagurt ad ollum
þotti þesse slagur afbera k(ong)sonar, jomfruenn
gladdest nu, Sigurg(ardur) tekur nu sijna horpu og 6
slær med frabærri hst, so ad leikur k(ongs)dottur
þotte þa líjtilz verdur, k(ongs)d(otter) rodnar af
kappe og mðd, takandi upp eina glóa giorda af »
miklum meistaradom, hun stillir i þridia sinn og
leikur med allri sinnj kunnattu, so hlioded heirdi
3 mijlur, og mórg díjr komu framm ur skogenum 12
setiandi syn eyru vid þann fagra són, þotte nu
óllum leikurinn unnenn af meýunnj, og þa m(ælti)
k(ongs)d(otter) “þennann leik skal eg þreita vid 15
hvorn mann er reina vill, hælstu so framt hier um
S(igurgardur) k(ong)s(on) ad vid hðfum endad leikinn
til fulls”, Tekur k(ong)s(on) i þridia sinn til ad leika, is
dragandi adur sier a hendur glóana er Gustur gaf
honum, og liafdi harpann somu natturu list og
afbragd er firr stendur skrifad er Gustur slö hana, 21
og díjrenn þustu so mórg ur skógenum ad folk vard
mióg hrædt, landsmenn undrudust hvorsu þessi leikur
matti frabær verda, giefst nu upp þeirra leikur med 24
never in his life has he heard such harp-playing. She,
however, wishes to make another attempt. They both
play, each of them even better than before, and then
she tunes her harp for the third time and dons a glove
of masterly workmanship and then plays as well as she
possibly can so that the music can be heard three miles
away and many animals come out of the forest to listen.
When she has finished, Sigrgarðr dons the gloves that
Gustr gave him and plays so well that the animals come
streaming from the forest in such numbers that people
are afraid and everyone is amazed at how exceptionally