Editiones Arnamagnæanæ. Series B - 01.11.1965, Blaðsíða 195
181
þar a, k(ong)s(on) hiö þa til Valb(rand)z ofann i
hialmenn so niiked hógg ad af gieck kollhettann og
3 hliöp sverded a hægra veg so ad af tök hondena fyrir
framann oxlena | og ofann a læred, so falsadest 67v
brinhosann og stód i beine, Valb(randur) grenjadi
6 mióg hatt og flö i lopted upp i dreka hjke, blasande
ur sier so miklu eitre ad þad hefdi orded k(ong)s(yne)
ad bana hafdi eckj brynjann Gustnautur hlíjftt
9 honum, Enn margt af hernum fiell hundrudum
samann og brunnu af eytre, G(ustur) huarf þegar,
Sigurg(ardur) unge berst nu af mikilli hreiste og
12 rijdur framm hóggvandi hvorn um þverann annann
enn giefur þo gaum ad drekanum, og sier hann latar
fluged, þar til hann dettur a jordena, og er þa ofann
15 a millum vængjanna vargur svartur med storum
klöm, og laungum tónnum, hann hafdi þa sundur
rifed og nagad holld þess bolvada dreka, allt nidur
i8 ad hriggnum, Enn sem k(ong)s(on) villdi skiott ad
rijda drekanum, var hann horfenn, Enn hann sier
þa huar Valb(randur) stendur og G(ustur), eiga þeir
2i allhardar sviptingar, þo Valb(randur) væri einhentur
with it. When Sigrgarðr then strikes at his helmet with
his sword and the blow continues downwards, slicing off
his right arm below the shoulder and finally sticking
in his thigh so that the mail breaks and the sword sinks
into the bones, Valbrandr turns himself into a poison-
belching dragon. Hundreds of men are killed by the
poison but Sigrgarðr is protected by his suit-of-mail.
Immediately afterwards Gustr disappears. Sigrgarðr con-
tinues fighting valiantly and then notices that the dragon
is losing height and that it finally falls down to the
ground. A black wolf with great claws and long teeth
has mounted its back and is tearing it to pieces. When
Sigrgarðr turns towards it, it has disappeared and he
sees instead Valbrandr and Gustr engaged in a violent