Ársritið Húnvetningur - 01.06.1956, Blaðsíða 42

hafa verið nefnd og unnin hafa verið síðustu 22 árin væru enn
óunnin að meira eða minna leyti. Ég hygg að þeir séu fáir.
En við erum öll þess eðlis, að mikið vill meira. Við þurfum
meiri framkvæmdir. Enn meiri átök. Okkur vantar enn mikið af
vegum víðs vegar um héraðið, þó framförin á síðari árum sé
stórkostleg. Við þurfum að fá þær brýr, sem vantar og er það
raunar minna að fást við. Við þurfum víða meiri ræktun og meiri
byggingar á heimilunum.
En það sem stærst er, dýrast og örðugast af opinberum fram-
kvæmdum í héraði voru er raforka inn á hvert heimili. Það á ef til
vill nokkuð langt í land, cn það þarf að fást. Undarlegt má það
og vera ef langir tímar líða án þess, að heimilum og fólki fjölgi
svo í okkar blómlega héraði, að viðunandi megi telja. Við skul-
um vona að biðin eftir því verði cigi allt of löng.
pt. Reykjavík 18. marz 1956.
Jón Fálmason.
Vorvísur
Hýrnar loftið, hækkar sól,
hvetur margur sporið,
jörðin fer wr klakakjól,
kemur blessað vorið.
Vorið græðir veika bezt,
vorið fræðir spaka.
Vorið glæðir vonum flest,
vorið bræðir klaka.
40
Sæm. G. Jóhannesson.