Rökkur - 01.10.1922, Side 32

Rökkur - 01.10.1922, Side 32
„Rúdolf er dáinn — fyrir mér. Ég ætlaði að segja meira áðan. Hann lifir. Það er aðeins fyrir mér, sem hann er dáinn. Hann er líklega giftur nú, rússneskri stúlku. Ástralíudraumurinn minn var öðruvísi en hans. Rúdolf hugsaði bara um, að þar gætum við orðið rík. En sleppum því. Þessi stúlka hefir gert svo mikið fyrir hann. Hún hjúkraði honum dauðvona. Hann segir, að hann eigi henni lífið að launa.“ „Og svo giftist hann henni af tómri þakklátsemi!“ „Ég get ekki láð honum það. Við vorum ólíkari en ég hélt. Hversu ólíkar voru ekki skoðanir okkar um Ástralíu, framtíðar- landið okkar. Aldrei drógu peningarnir mig eða vonin um þá. Vonir mínar voru hamingjuríkir sólskinsdraumar. Landið steig upp fyrir hugskotssjónum mínum grænt og skrúðklætt. Það var friður og hamingja. Þar var engin harðstjórn. Engin kúgun. En frelsið breiddi faðm- inn á móti mér. Þar fannst mér, að ég mundi geta neytt krafta minna, sem voru bundnir og kúgaðir, auðgað anda minn, drukkið alla andans fegurð í djúpum teigum. Þar hélt ég, að ég gæti orðið góð og göfug, og hjálpað öðrum í baráttunni til þess að verða það. En svo sá ég, að þetta var aðeins táldraumur. Nú er allt svo breytt. Þegar styrjöldin var komin í algleyming, fannst mér syrta að úr öllum áttum. Öll dýrðin hvarf. Allt það góða, sem ég hafði gert mér í hugarlund, að núlifandi kynslóðir myndu leiða til sigurs, var aðeins táldraumur, sem hugmyndaflug mitt skapaði.“ „Hefirðu þá alveg misst trúna á, að þessir draumar geti rætzt?“ „Nei. Aðrar kynslóðir munu koma, sem leiða göfugustu hug- sjónir mannanna til sigurs. Trúleysið minnkar hröðum fetum. Og trúin á annað líf eykst að sama skapi.“ „Ég skil þig, Gaska. Hjá þér finn ég alvöru trúarinnar svo ljós- lega. Ég trúi, af því ég elska þig, af því að ást þín hefir skapað trú mína.“ „Segðu það ekki. En í hugum okkar lifa sömu vonir, sömu kennd- ir og hugsanir. Sálir okkar hafa verið eins og samstilltir strengir.“ Stundin var liðin. — Hlýtt handtak. Augu þeirra mættust og þau lásu leyndustu hugsanir hvors annars. Óðum leið að burtfarartíma hans. Hver dagur var sem andartak. 32

x

Rökkur

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Rökkur
https://timarit.is/publication/1770

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.